-
1.《次邦宪宣德红梅诗韵》 宋·吴颐
玉骨冰肌冷照人,匀红轻浥绛罗巾。
更无凡木能争艳,定向壶中别得春。
久稔新诗能写物,须知樽酒可藏真。
寄声闭户英夫子,体取居尘不染尘。 -
2.《旧识姜邦杰於亡友韩无咎许近屡寄诗来且以无》 宋·陆游
故人玉骨已生苔,邂逅逢君亦乐哉。
湖寺系舟无梦去,京尘驰骑有诗来。
醉中不敢教儿诵,看处常须浴手开。
久矣世间无健笔,相期力斡万钧回。 -
3.《刘邦直送早梅水仙花四首》 宋·黄庭坚
得水能仙天与奇,寒香寂寞动冰肌。
仙风道骨今谁有,淡扫蛾眉簪一枝。 -
4.《戏简朱公武刘邦直田子平五首》 宋·黄庭坚
朱公趋朝瘦至骨,归来豪健踞胡床。
日看省曹阍者面,何如田家侍儿妆。 -
5.《和李邦直学士沂山祈雨有应》 宋·苏辙
宿雪虽盈尺,不救春夏旱。
吁嗟遍野天不闻,歌舞通宵龙一战。
旋开云雾布旌旗,复遣雷霆助舒卷。
雨声一夜洗尘埃,流入沟河朝不见。 -
6.《北使长城》 唐·王无竞
秦世筑长城,长城无极已。
暴兵四十万,兴工九千里。
死人如乱麻,白骨相撑委。
殚弊未云悟,穷毒岂知止。 -
7.《自京赴奉先县咏怀五百字/自京赴奉先咏怀五百字》 唐·杜甫
杜陵有布衣,老大意转拙。
许身一何愚,窃比稷与契。
居然成濩落,白首甘契阔。
盖棺事则已,此志常觊豁。 -
8.《鹿头山(山上有关,在德阳县治北)》 唐·杜甫
鹿头何亭亭,是日慰饥渴。
连山西南断,俯见千里豁。
游子出京华,剑门不可越。
及兹险阻尽,始喜原野阔。 -
9.《答卢仝结交诗》 唐·马异
有鸟自南翔,口衔一书扎,达我山之维。
开缄金玉焕陆离,乃是卢仝结交诗。
此诗峭绝天边格,力与文星色相射。 -
10.《哭遂州萧侍郎二十四韵(萧浣)》 唐·李商隐
遥作时多难,先令祸有源。
初惊逐客议,旋骇党人冤。
密侍荣方入,司刑望愈尊。
皆因优诏用,实有谏书存。 -
11.《雉兔者》 唐·苏拯
所猎一何酷,终年耗林麓。
飞走如未空,贪残岂知足。
尝闻猎书史,可以鉴荣辱。
尝闻猎贤良,可以霸邦国。
如何纵网罗,空成肥骨肉。
和济俱不闻,曷所禳颠覆。
谁能为扣天地炉,铸此伤生其可乎! -
12.《秋末入匡山船行八首》 唐·贯休
楚国茱萸月,吴吟梨栗船。
远游无定所,高卧是何年。
浪卷纷纷叶,樯冲澹澹烟。
去心还自喜,庐岳倚青天。 -
13.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
14.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
15.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
16.《悲愤诗》 两汉·蔡琰
汉季失权柄,董卓乱天常。
志欲图篡弑,先害诸贤良。
逼迫迁旧邦,拥主以自疆。
海内兴义师,欲共讨不祥。 -
17.《番禺调笑》 宋·洪适
句队盖闻五岭分疆,说番禺之大府;一尊属客,见南伯之高情,摭遗事于前闻,度新词而屡舞。
宫商递奏,调笑入场。
羊仙黄木湾头声B278B278然。
碧云深处起非烟。 -
18.《贺新郎(代寿赵饶州)》 宋·张辑
绿荫凉尊俎。
映双旌、飞翻新带,日边恩露。
千里湖山添鲜碧,玉宇光浮眉妩。
料范老、应难独步。 -
19.《破窑赋/寒窑赋/劝世章》 宋·吕蒙正
版本一天有不测风云,人有旦夕祸福。
蜈蚣百足,行不及蛇;雄鸡两翼,飞不过鸦。
马有千里之程,无骑不能自往;人有冲天之志,非运不能自通。
盖闻:人生在世,富贵不能淫,贫贱不能移。 -
20.《东上辞松楸一首》 宋·宗泽
八年坐亲党,泯伏长安城。
甘心傍松楸,申我儿子情。
闭户慨岩廊,读书笑金籯。
力田固为政,课童乃司兵。