-
241.《绍兴庚申解官庐陵留别欧阳隐士》 宋·王洋
梅雨翳江浦,我来初识君。
俯仰寒暑移,几亲芝兰群。
芝兰本何心,悠然荡清芬。
不妨识度高,解使静躁分。 -
242.《绍兴淳熙两朝内禅颂》 宋·曾丰
维尧则天,与天同大。
俯视九州,细于一芥。
挈以畀舜,超然自迈。
维舜则尧,与尧同高。 -
243.《述古三首》 唐·杜甫
赤骥顿长缨,非无万里姿。
悲鸣泪至地,为问驭者谁。
凤凰从东来,何意复高飞。
竹花不结实,念子忍朝饥。 -
244.《赴江陵途中寄赠王二十补阙李十一拾遗…员外翰林三学士》 唐·韩愈
孤臣昔放逐,血泣追愆尤。
汗漫不省识,恍如乘桴浮。
或自疑上疏,上疏岂其由。
是年京师旱,田亩少所收。 -
245.《和左司元郎中秋居十首》 唐·张籍
选得闲坊住,秋来草树肥。
风前卷筒簟,雨里脱荷衣。
野客留方去,山童取药归。
非因入朝省,过此出门稀。 -
246.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
247.《喜弟淑再至为长歌》 唐·李渤
前年别时秋九月,白露吹霜金吹烈。
离鸿一别影初分,泪袖双挥心哽咽。
别来几度得音书,南岳知□□□□。 -
248.《井泥四十韵》 唐·李商隐
皇都依仁里,西北有高斋。
昨日主人氏,治井堂西陲。
工人三五辈,辇出土与泥。
到水不数尺,积共庭树齐。 -
249.《奉献致政裴秘监》 唐·皮日休
何胤本征士,高情动天地。
既无阀阅门,常嫌冠冕累。
宰邑著嘉政,为郡留高致。
移官在书府,方乐鸳池贵。 -
250.《投宣武郑尚书二十韵》 唐·罗隐
汉代簪缨盛,梁园雉堞雄。
物情须重德,时论在明公。
族大逾开魏,神高本降嵩。
世家惟蹇谔,官业即清通。 -
251.《月真歌》 唐·徐铉
扬州胜地多丽人,其间丽者名月真。
月真初年十四五,能弹琵琶善歌舞。
风前弱柳一枝春,花里娇莺百般语。 -
252.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
253.《仙掌铭》 唐·独孤及
阴阳开阖,元气变化,泄为百川,凝为崇山,山川之作,与天地并,疑有真宰而未知尸其功者。
有若巨灵赑屃,攘臂其间,左排首阳,右拓太华,绝地轴使中裂,坼山脊为两道,然后导河而东,俾无有害,留此巨迹于峰之巅。
后代揭厉于玄踪者,聆其风而骇之,或谓诙诡不经,存而不议。
及以为学者拘其一域,则惑于余方。 -
254.《迎享送神》 宋·马光祖
长江兮淙淙,踞虎兮蟠龙。
秀群英兮礼乐,览千古兮焉穷。
蹇谁留兮青溪,穆将愉兮寿宫。
思至德兮肇苍姬,避圣嗣兮兴句吴。 -
255.《题画》 宋·徐霖
香炉峰高天削出,湖面蒸云欲吞日。
列仙上凿炼丹台,高人下筑藏书室。
盘纡一道行者通,民居僧寺有无中。
斜阳影射樵斧白,疏星光杂渔灯红。 -
256.《游沃洲山》 宋·陈东之
我本名山人,屡作名山兴。
天台一住三十年,尽日扪萝陟云磴。
上揽四万八千太之高秋,参差明河两肩并。
下瞰三百六十度之朝暾,灭没飞烟八荒净。 -
257.《次袁说友巫山十二峰二十五韵》 宋·闾丘泳
舟行观山无定姿,篷底兀坐真儿痴。
层崖复岭正杂遝,平冈横阜俄逶迟。
晴岚参天固竞秀,深崖挺石尤多奇。
遥岑浮眉绿点点。 -
258.《重建岘山羊侯祠歌》 宋·王洙
襄阳南出大路奔,小山曰岘名特尊。
山形卑堕不峻极,屹若巨首临江濆。
大山半空不成霍,绝水阙左非其亹。
砠巅赑屭戴危石,箕踞曼衍罗芳荪。 -
259.《芙蓉城(并叙)》 宋·苏轼
世传王迥子高,与仙人周瑶英游芙蓉城。
元丰元年三月,余始识子高,问之信然,乃作此诗。
极其情而归之正,亦变风止乎礼义之意也。
芙蓉城中花冥冥,谁其主者石与丁。 -
260.《答余左司沈别驾元夕会饮城南之作时在围中》 明·高启
青帝行春气初播,云沍余阴苦难破。
江头碧草生未长,战马寒嘶龁残莝。
炊烟泠落雨中湿,邻屋时闻有啼饿。
我愁郁郁但欲眠,肯以案书勤自课。