-
281.《奉和鲁望读阴符经见寄》 唐·皮日休
三百八十言,出自伊祁氏。
上以生神仙,次云立仁义。
玄机一以发,五贼纷然起。
结为日月精,融作天地髓。 -
282.《奉酬袭美苦雨见寄》 唐·陆龟蒙
松篁交加午阴黑,别是江南烟霭国。
顽云猛雨更相欺,声似虓号色如墨。
茅茨裛烂檐生衣,夜夜化为萤火飞。 -
283.《行路难》 唐·贯休
君不见山高海深人不测,古往今来转青碧。
浅近轻浮莫与交,地卑只解生荆棘。
谁道黄金如粪土,张耳陈馀断消息。 -
284.《和欧阳永叔啼鸟十八韵》 宋·梅尧臣
南方穷山多野鸟,百种巧口乘春鸣。
深林参天不见日,满壑呼啸难识名。
但依音响得其字,因与尔雅殊形声。
我昔曾有禽言诗,粗究一二啼嚎情。 -
285.《次史德载韵示诸孙》 宋·牟巘
我家无绛帐,贫贱人所弃。
忽闻唔咿声,老怀倍欢喜。
比邻亦惊怪,捩眼不敢睨。
先生史鱼直,自谓骨不媚。 -
286.《检田吏(一作《踏灾行》)》 元·袁介
有一老翁如病起,破衲邅飗瘦如鬼。
晓来扶向官道旁,哀告行人乞钱米。
时予奉檄离江城,邂逅一见怜其贫。
倒囊赠与五升米,试问何故为穷民。 -
287.《次韵黄观复见贻古意》 明·张以宁
世本良家子,环佩不下堂。
结发承光宠,被服兰茝香。
援琴操国风,古意何微茫。
君恩逾山岳,妾命良自伤。 -
288.《安道登茂材异等科》 宋·石介
尝言春官氏,设官何龌龊。
屑屑取于人,辞赋为程约。
一字竞新奇,四声分清浊。
矫矫迁雄才,动为对偶缚。 -
289.《聚八仙花歌赠江淮肥遁子》 宋·韩似山
春皇自厌花多红,欲得花颜如玉容。
春皇青女深相得,先教脸似秋霜色。
乃有雪有供光、星榆献白,斗量银汉琉璃湿。
人间美玉捣作灰,荆山昆山鬼神泣。 -
290.《蓬莱行》 宋·钱公辅
蓬莱谪居香案吏,此语昔自微之始。
后人慷慨慕前芬,高阁雄名由此起。
一从圮废知几年,栋摧礎断埋空山。
遗踪馀址杳何处,惟有竹树荒芜閒。 -
291.《送洪内翰知太平府》 宋·沈继祖
文章有正派,此派公独传。
中绝仅如线,鸾胶真续弦。
自有乘法累,吾道几弃捐。
相挻入茫昧,一律争谈玄。 -
292.《祠庞颍公》 宋·王九龄
贤哉庞颍公,天相佑仁宗。
清规映当代。
劲节摩秋空。
皇佑维四年,蛮寇南海邕。 -
293.《别永福张景山》 宋·五迈
我友满天下,面交如斗量。
最晚得张子,群中孤凤凰。
秀气分高盖,妙年侔洛阳。
趋向颇近道,才具已老苍。 -
294.《卧龙冈观贾秋壑故第》 明·胡翰
宋祚移东南,会稽国内地。
白日照城郭,相君开甲第。
蜿蜒卧龙冈,高出列雉背。
审曲立万楹,增雄逾九陛。 -
295.《悲崔行》 明·马之骏
我所悲兮崔大夫,面棱紫石黄虬须。
高谈管葛卑孙吴,星躔风角职方图。
黄衣赤伏怪且迂,佃猎百氏收膏腴。
风云少日乘双凫,暖覆百里犹纤繻。 -
296.《周玄初祈晴诗》 明·孙蕡
江南仙山天下无,峰峦屹立龙虎都。
赤城嵯峨敞灵区,中天秀色光盘纡。
紫极曲密交绮疏,郁萧弥罗玉渠渠。
宸严中高天帝居,璇题丹篆双蛟扶。 -
297.《楚岸吟寄牟子》 明·王廷陈
楚岸长杨垂至地,百鸟娇啼春自醉。
晴丝冉冉堕碧空,风光颇为游人媚。
我家黄子国,君住鄂王城。
大江东下云雾接,滔滔应泻故人情。 -
298.《徐良辅耕渔轩》 明·王隅
南山饥牛常待饭,而君力田致疏懒。
北冥游鲲几千里,而君重钓沧浪水。
高堂老亲鹤两鬓,二者本自供甘旨。
禾囷三百既有获,得渔可羹而已矣。 -
299.《咏阳山云泉庵大石奉和诸公同游联句之作》 明·杨循吉
伟哉此阳山,有石俟歌诵。
形将冰块截,势与莲花共。
仰观一何高,登涉不可鞚。
鸟飞必徊翔,云出自腾滃。 -
300.《秋娘诗并序》 唐·杜牧
杜秋,金陵女也。
年十五为李锜妾。
后锜叛灭,籍之入宫,有宠于景陵。