-
241.《泊大孤山作》 宋·黄庭坚
汇泽为彭蠡,其容化◇鹏。
中流擢寒山,正色且无朋。
其下蛟龙卧,宫谯珠贝层。
朝云与暮雨,何处会高陵。 -
242.《和徐生假山》 宋·欧阳修
匠智无遗巧,天形极幽探。
谓我爱山者,为山列前檐。
颓垣不数尺,万嶮由心潜。
或开如断裂,或吐似谺谽。 -
243.《赠金华隐者》 明·高启
我闻名山洞府三十六,一一灵迹纪真箓。
金华秀出向东南,远胜阳明与勾曲。
楼台缥缈开烟霞,天帝赐与神仙家。
灵源有路不可入,但见几片流出云中花。 -
244.《野田行》 明·高启
白杨树下谁家坟,火烧野草碑无文。
路傍尚卧双石马,行人指是故将军。
当时发卒开阴宅,千车送葬城南陌。
子孙今去野人来,高处牧羊低种麦。
平生意气安在哉,棘丛暮雨棠梨开。
百年富贵何足恃,雍门之琴良可哀。 -
245.《中秋玩月张校理宅得南字》 明·高启
八月望夜天如蓝,海色卷雾山收岚。
玉盘元沉龙窟底,忽起万丈谁能探。
初来空中光尚湿,霜娥寒鬓风旂嵒。
人言一年此最好,金精水气秋相涵。 -
246.《对雪》 宋·王禹偁
帝乡岁云暮,衡门昼长闭。
五日免常参,三馆无公事。
读书夜卧迟,多成日高睡。
睡起毛骨寒,窗牖琼花坠。 -
247.《酬种放徵君一百韵》 宋·王禹偁
太岁在辛卯,九月万木落。
是时太阴亏,占云臣道剥。
王生出紫微,谴逐走商洛。
扶亲又抱子,迤逦过京索。 -
248.《过九华山》 宋·苏辙
南迁私自喜,看尽江南山。
孤舟少僮仆,此志还复难。
局促守破窗,联翩过重峦。
忽惊九华峰,高拱立我前。 -
249.《采菊亭》 宋·张栻
陶公千载人,高标跨余子。
岂无济时念,敛荫独知止。
归来卧衡门,无愠复何喜。
九日天气佳,东篱撷芳蕊。 -
250.《送袁恭安赴江州节推》 宋·楼钥
袁氏四世凡五公,唐朝三相传家风。
君家几代擅儒业,高曾艺苑俱称雄。
大父谦尊古君子,诸父名高表吾里。
一门子弟更竞爽,挹取乙科自君始。 -
251.《代毛崇夫贺妇翁黄圮老生朝》 宋·楼钥
东都竞风节,清裁称巨贤。
焱驰不自定,相与扶其颠。
独立黄徵君,道周性具全。
辟举既不就,言论亦无传。 -
252.《和寄可庵卢教谕》 宋·何梦桂
平生浪说齐谐志,杞国有天惊堕地。
不周摧折天柱倾,咄咄古今真怪事。
元气不死桥运兴,千古日月长悬奔。
照见可庵一片心脾真肆兀,挥斥八极游天根。 -
253.《次韵萧饶州见寄》 宋·仇远
至人本天游,上古惟野处。
如何种菊者,亦胜封千户。
万锺且唾去,况复问阿堵。
先生东陵侯,成败久目睹。 -
254.《送人赴阙》 宋·张嵲
宗庙璵璠器,皇家柱石臣。
策名存紫府,佐世值昌辰。
德懋膺宸眷,才雄处要津。
文辞追贾马,宾望并荀陈。 -
255.《千叶黄梅歌呈王梦得张以道》 宋·张镃
笛声吹起南湖水,散作奇葩江园里。
被春收入玉照堂,不逐余芒弄红紫。
一春开霁能几时,江梅正多人来稀。
光风屈指已过半,赖有缃蕊森高枝。 -
256.《代赋三十韵呈李果州》 宋·刘宰
退之抗表出潮阳,高风万世为美谈。
衡开云气偶然尔,浪占显晦吾所惭。
皇华使者课第一,诏归台省陪朝参。
献疏岂止一痛哭,引去自言七不堪。 -
257.《水栀》 宋·李处权
阴泉隐岩壑,长夏发幽植。
深处但闻香,往往樵苏得。
幸不杂薪槱,论价亦何直。
适从支郎舍,远致居士室。 -
258.《甘露亭诗》 宋·李覯
乾坤父母莫匪慈,胚胎亿兆成角覊。
其间哺乳不及处,有时泣杀呱呱儿。
南川上游号沃野,景佑丙子尝凶饥。
新田始苗旧谷罄,十室八九无晨炊。 -
259.《述怀》 宋·于石
孔明卧隆中,世事若不闻。
草庐两三策,大义固已明。
陶潜晋处士,束带耻屈身。
浩然归去来,把酒惟长吟。
潜鱼游深渊,好鸟鸣高林。
是以古君子,出处各有心。 -
260.《同宋参军之问梦赵六赠卢陈二子之作》 唐·陈子昂
晓霁望嵩丘,白云半岩足。
氛氲涵翠微,宛如嬴台曲。
故人昔所尚,幽琴歌断续。
变化竟无常,人琴遂两亡。