-
121.《游岘山次韵三首》 宋·陈与义
夜度一程云,平明踏山址。
山神岂妬我,飞雨乱眸子。
重岳衮衮去,前杰后俊伟。
晦明更百态,始望那及此。 -
122.《观棋小吟》 宋·邵雍
谁言博奕尚优游,利害相磨未始休。
初得手时宜顾望,合行权处菲迟留。
二年乃正三监罪,七日能尸两观囚。
天下太平无一事,南阳高卧更何求。 -
123.《十月二十九日雪四首》 宋·苏辙
龛灯照室久妨睡,雪气侵人不隔窗。
枕上诗成那起草,槽头酒滴暗鸣缸。
远来狂客应回去,高卧幽人未有双。
犹忆新滩泊船处,堆蓬积玉撼长江。 -
124.《王承可有招隐黄龙之意》 宋·朱翌
通途无宁轨,世纲阔遮逻。
九迁食肉荣,一饷在堂贺。
泥深迹逾深,时过事亦过。
要之钟鼎饱,不及薇蕨饿。 -
125.《长安二月二十二日雪十韵》 宋·强至
晓白乾坤静,寒消气候侵。
麦滋堆垅疾,花没聚枝深。
浩荡中春尾,昭苏庶彙清。
函关双粉蝶,绣岭一瑶林。 -
126.《曲尺山云居寺》 宋·王灼
循溪上坡坨,溪亦因山曲。
行尽高深处,招提隐山腹。
往者灰烬馀,白塔但孤矗。
十年闹斤斧,有此千间屋。 -
127.《野意》 宋·姜特立
谢安高卧向东山,白传分司雒水湾。
宾朋歌舞欢娱处,只在山光水色间。 -
128.《又次王瑞安韵》 宋·楼钥
云锁千峰碧,泉飞百尺湫。
山蹊惊险绝,洞府足深幽。
谷静摇虚箔,岩高卧老虬。
贾胡还似我,到处辄迟留。 -
129.《赋雪》 宋·虞俦
风回雪急巧穿帷,黄竹歌残更敛眉。
燕集几家寻鹄鹭,猎围何处问狐狸。
长饥政自愁黄独,高卧谁能管窃脂。
赖有寒梅为老伴,也应冻减一分肌。 -
130.《雨后闲坐偶成》 宋·郑清之
秋霖得晚晴,景色似郊坰。
山向闲中碧,云从阙处青。
檐牙抽宿溜,木杪挂疏星。
一枕便高卧,清风入暑棂。 -
131.《山行》 宋·方岳
高卧只消云半间,随缘栽果与猿攀。
不将此手遮西日,安用吾文移北山。
双燕来时春晻霭,一牛耕处月宽闲。
溪居已息机心久,莫遣惊鸥去不还。 -
132.《新晴》 宋·方岳
久雨村仍暝,新晴物自欣。
蝶翎穿户过,禽哢隔溪闻。
野径忙穿屐,山泥尽溅裙。
柳垂春寂寂,花落雪纷纷。 -
133.《夜闻琵琶》 宋·胡仲弓
金波西流云路洁,千星万星犹点缬。
身世如在冰壶中,高卧风棂赏清绝。
谁家拟动郁轮袍,自抱心声细推说。
猝然闻之耳亦清,徐听令人心欲裂。 -
134.《游西岩》 宋·蒲寿宬
谁扇洪炉欲煮铁,一寸如冰不曾热。
岁寒心事梅花知,炭事如何与冰说。
西岩结屋烟作罩,斑斑不露如隐豹。
人生大欲刚断除,静处生涯乃仁乐。 -
135.《酹江月 东原寒食》 元·王恽
天涯寒食,问东风、底事留连行客。
千树芳菲春不管,吹尽枝头红雪。
湖水春波,佳人锦瑟,肠断非离索。
西来一剑,不堪尘满霜锷。 -
136.《春雪和谭知县韵酬北枝》 宋·刘黻
雪到南边不论春,倚阑万象纵横陈。
糢糊世界山川老,轩豁人心宇宙新。
镜沼窥鸾应眩眼,蓝关拥马最伤神。
功名悟到空花处,输与当年高卧人。 -
137.《小龙湫》 宋·杜范
水脉凭高天外来,半空散得万飞埃。
老龙卧处知何在,唤作灵湫亦漫猜。 -
138.《义猫行》 宋·钱时
我家老狸奴,健捕无其比。
去年能养兄,二男而一女。
种草不碌碌,趫捷俱可喜。
策勋到邻家,高卧不忧鼠。 -
139.《八十岁吟》 宋·丘葵
自愧身无济世才,茅齐高卧白云隈。
堂堂玉立窗前竹,叠叠前铺砌上苔。
白鸟去边春日暮途穷落,青山断处晚潮来。
逢人不必言时事,共把情怀对酒开。 -
140.《偈颂一百零二首》 宋·释慧远
神仙秘诀妙难传,秃头修罗打左拳。
夜半归来无觅处,忍饥高卧饭箩边。