-
141.《最高楼 智郎中席上即一并序·予谢病北归,》 元·卢挚
辖龙川李公、鄂牧安侯思诚索诗,为赋最高楼兼贻仲廉郎中长沙客,宁食武昌鱼。
未觉故人疏。
归舟唤醒乡关梦,宾筵容揽使君须。
听民谣,今五绔,昔无绔。 -
142.《节节高》 元·卢挚
雨晴云散,满江明月。
风微浪息,扁舟一叶。
半夜心,三更梦,万里别。
闷倚篷窗睡些。 -
143.《秋热次高仲贻韵》 宋·林季仲
坐我甑釜中,逾月不得脱。
劳生亦何聊,喘喘觅少活。
驾言往空谷,卧听惊濑{左氵右聒}。
遭逢褦襶子,此事又中夺。 -
144.《高宗皇帝挽词五首》 宋·陈居仁
圣略如天大,仁心亘古无。
神兵胜淝水,鸣剑罢伊吾。
宵旰逾三纪,歌谣遍八区。
耆庞听遗诰,号绝更嗟呼。 -
145.《送崇镜上人归剡因寄声高九万孙季蕃》 宋·林表民
随处禅房有水声,我来石上坐忘形。
临行更酌潭中渌,要洗多生业障清。 -
146.《满江红·落魄高人》 宋·林正大
落魄高人,拼百万、青铜一醉。
挥素手、朱绳一抹,四筵惊起。
催织寒虫秋弄月,叫群独雁天浮水。
更黄鹂、紫燕对春风,争繁脆。 -
147.《高园》 宋·施枢
入门虽较小,中却是壶天。
委曲松篁迳,清新锦绣篇。
蟠胸有丘壑,随处是林泉。
更读鳌峰句,风流似谪仙。 -
148.《西江月·谁道词高和寡》 宋·钱安安
谁道词高和寡,须知会少离多。
三家本作一家和。
更莫容他别个。
且恁眼前同乐,休将饮里相磨。
酒肠不奈苦揉挼。
我醉无多酌我。 -
149.《最高楼·蹇驴缓跨》 宋·崔木
蹇驴缓跨,迢递至京城。
当此际,正芳春。
芹泥融暖飞雏燕,柳条摇曳韵鹂庚。
更那堪,迟日暖,晓风轻。 -
150.《伏蒙侍郎见示蓬阁多余暇诗十首调高情逸无以》 宋·李昉
秘阁清虚地,更无闲客过。
身虽纡组绶,心若在烟萝。
架上群书满,阶前败叶多。
知君自得意,其奈万灵何。 -
151.《最高楼 寄谢国芳》 元·吴景奎
西池草,和梦泛晴晖。
几度见春归。
寒沙盟冷鸥先觉,秋江影落雁初飞。
故园荒,征路远,信音稀。 -
152.《最高楼 又次前韵》 元·刘敏中
吾衰矣,废治不重漪。
朽木更堪围。
触藩曾看赢其角,胁肩又见病于畦。
此何哉,自取耳,亦难兮。 -
153.《最高楼 次前韵》 元·刘敏中
文章好,自得似风漪。
不定似棋围。
郢人斫垩元无迹,仙家种玉不论畦。
子能之,吾耄矣,奈何兮。 -
154.《最高楼 暮春》 元·薛昂夫
花信紧,二十四番愁。
风雨五更头。
侵阶苔藓宜罗袜,逗衣梅润试香篝。
绿窗闲,人梦觉,鸟声幽。 -
155.《意难忘 同滕玉霄、周秋阳、刘尚友、萧高峰》 元·宋远
,感意气之相期,转羽移宫,写情词以为别。
托光华之日月,纵挥洒之云烟,岂无知言,为我回首。
以重与细论文为韵,题樟镇华光阁读志别。
分鸡犬云中。 -
156.《高邮送紫芝》 宋·张弋
重逢又重别,把盏更凄然。
明日帆开岸,平湖水接天。
好诗应自作,狂梦与谁圆。
我欲来相趁,扬州且住船。 -
157.《戏萧高风曾孟声二友二首》 宋·罗公升
丹凤辞旧楼,四海求其凤。
偶来梧竹间,振翮鸣朝阳。
众禽不自揣,竞欲依余光。
神物要自珍,微羽那足当。 -
158.《高州杂咏》 明·吴国伦
粤南天欲尽,风气迥难持。
一日更裘葛,三家杂汉夷。
鬼符书辟瘴,蛮鼓奏登陴。
遥夜西归梦,惟应海月知。 -
159.《木兰花慢·乾坤秋更老》 元·张弘范
乾坤秋更老,听鼓角,壮边声。
纵马蹙重山,舟横沧海,戮虎诛鲸。
笑入蛮烟瘴雾,看旌麾、一举要澄清。
仰报九重圣德,俯怜四海苍生。 -
160.《宝佑五年史院修高孝光宁四朝国史成上进九日》 宋·程无凤
愚臣何幸际明时,才本疎庸玷宰司。
未报圣恩怀夕惕,更叨使领侍亲祠。
骏奔重屋仪文肃,鸡揭端门惠术施。
归美惭微天保颂,畏威原继我将诗。