-
121.《赠别王十七管记》 唐·高适
故交吾未测,薄宦空年岁。
晚节踪曩贤,雄词冠当世。
堂中皆食客,门外多酒债。
产业曾未言,衣裘与人敝。 -
122.《题尉迟将军新庙》 唐·高适
周室既板荡,贼臣立婴儿。
将军独激昂,誓欲酬恩私。
孤城日无援,高节终可悲。
家国共沦亡,精魂空在斯。 -
123.《自淇涉黄河途中作十三首》 唐·高适
川上常极目,世情今已闲。
去帆带落日,征路随长山。
亲友若云霄,可望不可攀。
于兹任所惬,浩荡风波间。 -
124.《塞下曲(贺兰作)》 唐·高适
君不见芳树枝,春花落尽蜂不窥。
君不见梁上泥,秋风始高燕不栖。
荡子从军事征战,蛾眉婵娟守空闺。
独宿自然堪下泪,况复时闻鸟夜啼。 -
125.《古乐府飞龙曲,留上陈左相(陈希烈)》 唐·高适
德以精灵降,时膺梦寐求。
苍生谢安石,天子富平侯。
尊俎资高论,岩廊挹大猷。
相门连户牖,卿族嗣弓裘。 -
126.《曲江三章,章五句》 唐·杜甫
曲江萧条秋气高,菱荷枯折随风涛,游子空嗟垂二毛。
白石素沙亦相荡,哀鸿独叫求其曹。
即事非今亦非古,长歌激越梢林莽,比屋豪华固难数。
吾人甘作心似灰,弟侄何伤泪如雨。 -
127.《乐游园歌》 唐·杜甫
乐游古园崒森爽,烟绵碧草萋萋长。
公子华筵势最高,秦川对酒平如掌。
长生木瓢示真率,更调鞍马狂欢赏。 -
128.《桥陵诗三十韵,因呈县内诸官》 唐·杜甫
先帝昔晏驾,兹山朝百灵。
崇冈拥象设,沃野开天庭。
即事壮重险,论功超五丁。
坡陀因厚地,却略罗峻屏。 -
129.《三川观水涨二十韵》 唐·杜甫
我经华原来,不复见平陆。
北上唯土山,连山走穷谷。
火云无时出,飞电常在目。
自多穷岫雨,行潦相豗蹙。 -
130.《北征》 唐·杜甫
北归至凤翔,墨制放往鄜州作。
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。 -
131.《幽人》 唐·杜甫
孤云亦群游,神物有所归。
麟凤在赤霄,何当一来仪。
往与惠荀辈,中年沧洲期。
天高无消息,弃我忽若遗。 -
132.《太平寺泉眼》 唐·杜甫
招提凭高冈,疏散连草莽。
出泉枯柳根,汲引岁月古。
石间见海眼,天畔萦水府。
广深丈尺间,宴息敢轻侮。 -
133.《遣兴五首》 唐·杜甫
蛰龙三冬卧,老鹤万里心。
昔时贤俊人,未遇犹视今。
嵇康不得死,孔明有知音。
又如垄底松,用舍在所寻。 -
134.《石柜阁》 唐·杜甫
季冬日已长,山晚半天赤。
蜀道多早花,江间饶奇石。
石柜曾波上,临虚荡高壁。
清晖回群鸥,暝色带远客。 -
135.《病柏》 唐·杜甫
有柏生崇冈,童童状车盖。
偃蹙龙虎姿,主当风云会。
神明依正直,故老多再拜。
岂知千年根,中路颜色坏。 -
136.《三韵三篇》 唐·杜甫
高马勿唾面,长鱼无损鳞。
辱马马毛焦,困鱼鱼有神。
君看磊落士,不肯易其身。
荡荡万斛船,影若扬白虹。 -
137.《又上后园山脚》 唐·杜甫
昔我游山东,忆戏东岳阳。
穷秋立日观,矫首望八荒。
朱崖著毫发,碧海吹衣裳。
蓐收困用事,玄冥蔚强梁。 -
138.《八哀诗·赠秘书监江夏李公邕》 唐·杜甫
长啸宇宙间,高才日陵替。
古人不可见,前辈复谁继。
忆昔李公存,词林有根柢。
声华当健笔,洒落富清制。 -
139.《观公孙大娘弟子舞剑器行》 唐·杜甫
大历二年十月十九日,夔府别驾元持宅,见临颍李十二娘 舞剑器,壮其蔚跂,问其所师,曰:“余公孙大娘弟子也。
” 开元三载,余尚童稚,记于郾城观公孙氏,舞剑器浑脱, 浏漓顿挫,独出冠时,自高头宜春梨园二伎坊内人洎外供奉, 晓是舞者,圣文神武皇帝初,公孙一人而已。
玉貌锦衣,况余白首,今兹弟子,亦非盛颜。
既辨其由来,知波澜莫二,抚事慷慨,聊为《剑器行》。 -
140.《狄明府(博济·一作寄狄明府)》 唐·杜甫
梁公曾孙我姨弟,不见十年官济济。
大贤之后竟陵迟,浩荡古今同一体。
比看叔伯四十人,有才无命百寮底。