-
161.《南内朝贺归呈同官》 唐·韩愈
薄云蔽秋曦,清雨不成泥。
罢贺南内衙,归凉晓凄凄。
绿槐十二街,涣散驰轮蹄。
余惟戆书生,孤身无所赍。 -
162.《喜雪献裴尚书(裴均也,时为荆南节度使)》 唐·韩愈
宿云寒不卷,春雪堕如簁.骋巧先投隙,潜光半入池。
喜深将策试,惊密仰檐窥。
自下何曾污,增高未觉危。
比心明可烛,拂面爱还吹。 -
163.《和崔舍人咏月二十韵》 唐·韩愈
三秋端正月,今夜出东溟。
对日犹分势,腾天渐吐灵。
未高烝远气,半上霁孤形。
赫奕当躔次,虚徐度杳冥。 -
164.《咏雪赠张籍》 唐·韩愈
只见纵横落,宁知远近来。
飘飖还自弄,历乱竟谁催。
座暖销那怪,池清失可猜。
坳中初盖底,垤处遂成堆。 -
165.《宫词三十首(存二十七首)》 唐·王涯
白人宜著紫衣裳,冠子梳头双眼长。
新睡起来思旧梦,见人忘却道胜常。
春来新插翠云钗,尚著云头踏殿鞋。
欲得君王回一顾,争扶玉辇下金阶。 -
166.《赋得春风扇微和》 唐·崔立之
时令忽已变,年光俄又春。
高低惠风入,远近芳气新。
靡靡才偃草,泠泠不动尘。
温和乍扇物,煦妪偏感人。
去出桂林漫,来过蕙圃频。
晨辉正澹荡,披拂长相亲。 -
167.《李评事公进示文集因赠之》 唐·欧阳詹
风雅不坠地,五言始君先。
希微嘉会章,杳冥河梁篇。
理蔓语无枝,言一意则千。
往来更后人,浇荡醨前源。 -
168.《赋得秋河曙耿耿送郭秀才应举》 唐·欧阳詹
月没天欲明,秋河尚凝白。
皑皑积光素,耿耿横虚碧。
南斗接,北辰连,空濛鸿洞浮高天。
荡荡漫漫皆晶然, -
169.《法华寺石门精舍三十韵》 唐·柳宗元
拘情病幽郁,旷志寄高爽。
愿言怀名缁,东峰旦夕仰。
始欣云雨霁,尤悦草木长。
道同有爱弟,披拂恣心赏。 -
170.《浑鸿胪宅闻歌效白纻》 唐·柳宗元
翠帷双卷出倾城,龙剑破匣霜月明。
朱唇掩抑悄无声,金簧玉磬宫中生。
下沉秋火激太清,天高地迥凝日晶,羽觞荡漾何事倾。 -
171.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
172.《韩十八侍御见示岳阳楼别窦司直诗…自述故足成六十二韵》 唐·刘禹锡
楚望何苍然,曾澜七百里。
孤城寄远目,一写无穷已。
荡漾浮天盖,四环宣地理。
积涨在三秋,混成非一水。 -
173.《酬湖州崔郎中见寄》 唐·刘禹锡
风筝吟秋空,不肖指爪声。
高人灵府间,律吕伴咸英。
昔年与兄游,文似马长卿。
今来寄新诗,乃类陶渊明。 -
174.《洞庭秋月行》 唐·刘禹锡
洞庭秋月生湖心,层波万顷如熔金。
孤轮徐转光不定,游气濛濛隔寒镜。
是时白露三秋中,湖平月上天地空。 -
175.《伤秦姝行》 唐·刘禹锡
长安二月花满城,插花女儿弹银筝。
南宫仙郎下朝晚,曲头驻马闻新声。
马蹄逶迟心荡漾,高楼已远犹频望。 -
176.《汉苑行二首》 唐·张仲素
回雁高飞太液池,新花低发上林枝。
年光到处皆堪赏,春色人间总不知。
春风淡荡景悠悠,莺啭高枝燕入楼。
千步回廊闻凤吹,珠帘处处上银钩。 -
177.《望远曲》 唐·孟郊
朝朝候归信,日日登高台。
行人未去植庭梅,别来三见庭花开。
庭花开尽复几时,春光骀荡阻佳期。
愁来望远烟尘隔,空怜绿鬓风吹白。
何当归见远行客。 -
178.《秋怀十五首》 唐·孟郊
孤骨夜难卧,吟虫相唧唧。
老泣无涕洟,秋露为滴沥。
去壮暂如剪,来衰纷似织。
触绪无新心,丛悲有馀忆。 -
179.《游韦七洞庭别业》 唐·孟郊
洞庭如潇湘,叠翠荡浮碧。
松桂无赤日,风物饶清激。
逍遥展幽韵,参差逗良觌。
道胜不知疲,冥搜自无斁。 -
180.《同年春燕》 唐·孟郊
少年三十士,嘉会良在兹。
高歌摇春风,醉舞摧花枝。
意荡晼晚景,喜凝芳菲时。
马迹攒騕褭,乐声韵参差。