-
1.《高冠谷口招郑鄠》 唐·岑参
谷口来相访,空斋不见君。
涧花然暮雨,潭树暖春云。
门径稀人迹,檐峰下鹿群。
衣裳与枕席,山霭碧氛氲。 -
2.《雨后公超谷北原眺望寄高拾遗》 唐·独孤及
崖口雨足收,清光洗高天。
虹蜺敛残霭,山水含碧鲜。
远空霞破露月轮,薄云片片成鱼鳞。
五陵如荠渭如带,目极千里关山春。
朝来爽气未易说,画取花峰赠远人。 -
3.《送大谷高少府》 唐·耿湋
县属并州北近胡,悠悠此别宦仍孤。
应知史笔思循吏,莫料辕门笑鲁儒。
古塞草青宜牧马,春城月暗好啼乌。
雕残贵有亲仁术,梅福何须去隐吴。 -
4.《郑元明高启文携友人所画谷口图访予湖山未几》 明·吴志淳
竟日过从喜有馀,萧萧行李借僧居。
江云影落山窗静,野水光鏚夜月虚。
石臼松烟和露捣,寒林柿叶带霜书。
天涯回首多离思,空有新诗独起予。 -
5.《龙孙竹生辰阳山谷间高不盈尺细仅如针而凡所》 宋·张栻
小竹如针能具体,方春茁笋更堪怜。
乾坤妙用无余欠,隐几旁观为莞然。 -
6.《钱文季少卿以蜀中织成山谷庐山高为寿次韵》 宋·楼钥
七十衰翁年愈高,意气销尽湖海豪。
平生万事不翅足,但欲乞身归故巢。
几番挂冠不容去,归梦屡涉沧浪涛。
纵使不去岂能久,命如槁叶风将飘。 -
7.《赠梅谷高士》 宋·何梦桂
去年无方老瞿昙,授我云门一劄禅。
今年羽衣梅谷仙,丹法葛翁口谈玄。
无方是兄仲梅谷,误堕凡胎投母腹。
岂非江郎三石人,两石飞来化双玉。 -
8.《杜工部有同谷七歌其辞高古难及而音节悲壮可》 宋·王炎
有客有客字晦叔,东皋岁收可饘粥。
何为得饱尚多忧,岂是老穷无止足。
十日之中九日病,以杖扶行惧颠覆。
呜呼一歌兮意长,风林助我鸣悲商。 -
9.《杜工部有同谷七歌其辞高古难及而音节悲壮可》 宋·王炎
有母有母年七十,一室枵然徒壁立。
茹蔬啜粥不怨尤,卧病在床无药物。
我为举子得一官,南陔之养嗟何及。
呜呼二歌兮歌转悲,羞见慈乌随母飞。 -
10.《杜工部有同谷七歌其辞高古难及而音节悲壮可》 宋·王炎
有弟有弟手足亲,与我鼎立成三人。
叔氏鳏居苦多病,季了宦游依旧贫。
吾兄既终弟亦逝,岁晚惸惸惟一身。
呜呼三歌兮意放,歌罢无言坐惆怅。 -
11.《杜工部有同谷七歌其辞高古难及而音节悲壮可》 宋·王炎
有妹有妹家苦贫,补纫组织多辛勤。
二男三女未婚嫁,已见宿草生孤坟。
问疾吊丧俱不及,念此不置长酸辛。
呜呼四歌兮更苦,往事关心谁可语。 -
12.《杜工部有同谷七歌其辞高古难及而音节悲壮可》 宋·王炎
有子有子共七人,六子短命一子存。
后固无穷前万古,浮生修短何足论。
天属情钟在我辈,岁月虽久哀如新。
呜呼五歌三叹息,理不胜情难自释。 -
13.《杜工部有同谷七歌其辞高古难及而音节悲壮可》 宋·王炎
有孙有孙未冠巾,颀颀状貌如成人。
谓其长大习诗礼,他年可望高吾门。
岂期一旦舍我去,白首老翁徒痛心。
呜呼六歌音调急,独坐吞声襟袖湿。 -
14.《杜工部有同谷七歌其辞高古难及而音节悲壮可》 宋·王炎
有妇有妇嫔吾孙,仅能朞月问晨昏。
吉凶自古不可定,所以贺吊更在门。
人言贫家女难嫁,岂料既嫁俄不存。
呜呼七歌意不尽,频年多难天难问。