-
1.《访曾侍郎》 宋·汪莘
青天荡荡摩青铜,紫微将相环西东。
大鹏一击九万里,两翼不鼓乘长风。
大鹏飞到天门下,天门无不耸观者。
列星退步失光彩,九虎低头若凡马。 -
2.《解秋十首》 唐·元稹
清晨颒寒水,动摇襟袖轻。
翳翳林上叶,不知秋暗生。
回悲镜中发,华白三四茎。
岂无满头黑,念此衰已萌。 -
3.《喜杨六侍御同宿(一喜下有与字)》 唐·白居易
岸帻静言明月夜,匡床闲卧落花朝。
二三月里饶春睡,七八年来不早朝。
浊水清尘难会合,高鹏低鷃各逍遥。
眼看又上青云去,更卜同衾一两宵。 -
4.《会试榜发,久不得报,有怀同社诸子》 清·方文
诸生皆耆旧,亡何试礼闱。
便应骧首去,未许倦怀归。
辇下新朝服,山中老布衣。
高鹏与低鷃,各自一行飞。 -
5.《送贡仲章之燕》 宋·梅尧臣
天启文明泰运兴,汉庭来召鲁诸生。
我婴世网空投老,君向容台早著名。
水阔风高鹏翼健,沙乾云暖马蹄轻。
归来衣锦看他日,何用樽前唱渭城。 -
6.《凌歊台》 宋·汪元量
百尺凌歊事已非,古碑岩畔上苔衣。
禁园风暖车争发,废殿雨寒花乱飞。
海北天高鹏得运,江南春尽雁知归。
三千歌舞今何处,惟有姑溪绕翠微。 -
7.《孟津》 宋·汪元量
寒芦风飒飒,时节近昏黄。
木脱千山瘦,江空一水长。
云高鹏北运,天阔雁南翔。
读尽焚舟赋,持觞酹子桑。 -
8.《菩萨蛮(丁卯八月九日鹏飞集作)》 宋·郭应祥
秋堂积雨新凉入。
今宵雅趁鹏飞集。
劲翮会高风。
功名亥睡中。
笔头元有准。
快写平生蕴。
何日捷书来。
重阳把一杯。 -
9.《最高楼(寿南山弟七旬)》 宋·吴季子
南山老,还记少陵诗。
七十古来稀。
清池拥出红蕖坠,西风吹上碧梧枝。
趁今朝,斟寿酒,记生时。 -
10.《大鹏赋·并序》 唐·李白
余昔于江陵,见天台司马子微,谓余有仙风道骨,可与神游八极之表。
因著大鹏遇希有鸟赋以自广。
此赋已传于世,往往人间见之。
悔其少作,未穷宏达之旨,中年弃之。 -
11.《文儒见和四诗钦叹高妙谨用韵为答卒章问讯汝》 宋·陈长方
我贫如曲逆,瓮牖门垂席。
莽苍且三餐,鹏鷃俱自适。
功业薰天地,等是一戏剧。
高堂亲鹄发,甘脆尚谋食。
空余圣门事,黾勉愧强力。
前修皎日星,一一是标的。
未敢如求赐,自画兼愿息。 -
12.《秋高亭》 宋·赵必愿
秋空何太高,秋风何太清。
秋露何太皎,秋月可太明。
秋山有素期,秋水莫间盟。
力此久病身,试上高高亭。 -
13.《念奴娇·凭高眺远》 宋·苏轼
凭高眺远,见长空,万里云无留迹。
桂魄飞来,光射处,冷浸一天秋碧。 -
14.《满庭芳·标格清高》 宋·无名氏
标格清高,性姿雅淡,群芳独步惟梅。
当年秀气,付作此奇材。
不逐东风桃李俗,冰霜里、弹压春回。
还应是,崧神降瑞,屈指一阳来。 -
15.《贺新郎·鹏赋年犹少》 宋·刘克庄
鹏赋年犹少。
晚飘蓬、夜郎秋浦,渔歌猿啸。
骏马名姬俱散去,参透南华微妙。
敛万丈、光芒回照。 -
16.《赠陈高士琴歌》 宋·白玉蟾
昨夜西风起白苹,从前湖海几酸辛。
感今怀古无限事,拄颊闲思一怆神。
琼窟先生鼓玉琴,一调一弄符我心。
屈平宋玉不可挽,西风黄叶为知音。 -
17.《送林子中安厚卿二学士奉使高丽二首》 宋·苏辙
东夷従古慕中华,万里梯航今一家。
夜静双星先渡海,风高八月自还槎。
鱼龙定亦知忠信,象译何劳较齿牙。
屈指归来应自笑,手持玉帛赐天涯。 -
18.《送林子中安厚卿二学士奉使高丽二首》 宋·苏辙
官是蓬莱海上仙,此行聊复看桑田。
鲲移鹏徙秋帆健,潮阔天低晓日鲜。
平地谁言无嶮岨,仁人何处不安全。
但将美酒盈船去,多作新诗异域传。 -
19.《同石元规讲鹍鹏偶书》 宋·张继先
翱翱数仞间,何异九万里。
大道荡无名,无彼亦无此。
倬哉元规翁,斯言迨尽矣。
一物自太极,志士摽高拎。 -
20.《寿高秘书》 宋·汪莘
万壑千岩映翠霞,越王城下竞传夸。
青天白日秘书舫,乳燕鸣鸠内相家。
高浪趣潮沧海直,大鹏横击五云斜。
自吹玉笛相为寿,昨夜菖蒲吐紫花。