-
1.《双头兰和吴应奉韵》 宋·金似孙
手种盆兰香满庭,閒来趣味独幽深。
敢夸双萼钟奇气,只恨孤根出晚林。
长倩生男不得力,滕公有女谩萦心。
援琴欲和春风曲,却对骚魂费苦吟。 -
2.《寄新息家叔》 宋·陈与义
风雨淮西梦,危魂费九升。
一官遮日手,两地读书灯。
见客深藏舌,吟诗不负丞。
竹林虽有约,门户要人兴。 -
3.《和黄介夫忆竹》 宋·蔡襄
君家有美竹,绕庐千百个。
种时意虑深,别后年华过。
颜色日益新,根本久已播。
石间鸣溜去,烟外哀禽和。 -
4.《送费六还蜀》 唐·骆宾王
星楼望蜀道,月峡指吴门。
万行流别泪,九折切惊魂。
雪影含花落,云阴带叶昏。
还愁三径晚,独对一清尊。 -
5.《招魂》 先秦·屈原
朕幼清以廉洁兮,身服义而未沫。
主此盛德兮,牵于俗而芜秽。
上无所考此盛德兮,长离殃而愁苦。
帝告巫阳曰:“有人在下,我欲辅之。 -
6.《次费洁堂韵》 宋·马廷鸾
谁翻溟渤倒天瓢,大地山河等呴漂。
九陌扬尘京路暗,一声鸣鵙楚魂招。
归心猛折湖边柳,活计频寻江上苗。
回首神皋双泪落,孤烟斜日短长桥。 -
7.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
8.《冬晚送长孙渐舍人归州》 唐·杜甫
参卿休坐幄,荡子不还乡。
南客潇湘外,西戎鄠杜旁。
衰年倾盖晚,费日系舟长。
会面思来札,销魂逐去樯。
云晴鸥更舞,风逆雁无行。
匣里雌雄剑,吹毛任选将。 -
9.《送灵师》 唐·韩愈
佛法入中国,尔来六百年。
齐民逃赋役,高士著幽禅。
官吏不之制,纷纷听其然。
耕桑日失隶,朝署时遗贤。 -
10.《酬娄秀才将之淮南见赠之什(娄秀才,图南也)》 唐·柳宗元
远弃甘幽独,谁云值故人。
好音怜铩羽,濡沫慰穷鳞。
困志情惟旧,相知乐更新。
浪游轻费日,醉舞讵伤春。 -
11.《酬乐天书怀见寄》 唐·元稹
新昌北门外,与君从此分。
街衢走车马,尘土不见君。
君为分手归,我行行不息。
我上秦岭南,君直枢星北。 -
12.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
13.《答窦知言》 唐·姚合
冬日易惨恶,暴风拔山根。
尘沙落黄河,浊波如地翻。
飞鸟皆束翼,居人不开门。
独我赴省期,冒此驰毂辕。 -
14.《酬萧员外见寄》 唐·朱庆馀
麦风吹雨正徘徊,忽报书从郡阁来。
道薄谬应宗伯选,诗成徒费谢公才。
九霄示路空知感,十上惊魂尚未回。
胜寄幸容溪馆宿,龙钟惭见妓筵开。
倘期霁后陪新兴,一滴还须当一杯。 -
15.《自桂林奉使江陵途中感怀寄献尚书》 唐·李商隐
下客依莲幕,明公念竹林。
纵然膺使命,何以奉徽音。
投刺虽伤晚,酬恩岂在今。
迎来新琐闼,从到碧瑶岑。 -
16.《鸳鸯二首》 唐·皮日休
双丝绢上为新样,连理枝头是故园。
翠浪万回同过影,玉沙千处共栖痕。
若非足恨佳人魄,即是多情年少魂。 -
17.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
18.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
19.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
20.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。