-
1.《次郑大资竞渡诗韵》 宋·盖谅
昔年冶游浚都城,溶溶春水涨金明。
龙舟鳞次鼓兰漿,胜日讲武风波平。
沸地笑歌混箫笛,轰天金鼓惊鹭鷁。
当年冠盖尽英游,飞{左甘中空}联翩迅翔翼。 -
2.《思平泉树石杂咏一十首·叠石(此石韩给事所遗)》 唐·李德裕
潺湲桂水湍,漱石多奇状。
鳞次冠烟霞,蝉联叠波浪。
今来碧梧下,迥出秋潭上。
岁晚苔藓滋,怀贤益惆怅。 -
3.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
4.《次韵王宣徽太尉耆年会诗》 宋·苏颂
古来贤相称高奇,虞有皋夔商傅伊。
帝臣王佐见谟训,千载相望如同时。
我朝公辅代间出,钟秀辰象分躔离。
堂堂太尉实异禀,风质粹美和而威。 -
5.《西山诗次李宾之韵(壬辰年十二月)》 明·陆釴
蚃蚃分阴阳,乾清已高发。
顺哉地漫衍,乃复有凌越。
于地起峰峦,如人有筋骨。
敷与意何休,敦圉势不杌。 -
6.《次韵阎甥伯温池上八首》 宋·晁补之
黄冠一奇士,教我漱华池。
茅檐夕坚坐,见月柳间低。
水虫时一出,细浪作鳞差。
流观起百虑,内视失群疑。 -
7.《咏史二首》 宋·曾巩
京室天下归,飞甍无余地。
国士忧社稷,涂人养声利。
贵贱竞一时,峨冠各鳞次。
子龙独幽远,聘召漠无意。 -
8.《次韵十二神体》 宋·方岳
鼠技歇穷谁比数,牛衣政可眠春雨。
虎窥九关高莫扪,兔秃千毫老无补。
龙婴鳞逆事可惊,蛇画足添心独苦。
马宁坂下困盐车,羊勿梦中翻菜圃。 -
9.《耕渔处》 宋·卫宗武
清涟万顷渟为湖,湛湛一镜涵太虚。
基旁鳞次田莓莓,四望沃若皆膏腴。
蔬畦麦陇间碧树,洲蘋岸蓼连平芜。
水村落照晚钟寺,中有一山成画图。 -
10.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
11.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
12.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
13.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
14.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
15.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
16.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
17.《祫礼颂圣德诗》 宋·梅尧臣
溥哉孝享,将事于宁。
文武卿士,冠剑在庭。
爰俟帝斋,风霰其零。
风霰不已,钩陈豹尾。 -
18.《读襄阳耆旧传,因作诗五百言寄皮袭美》 唐·陆龟蒙
汉皋古来雄,山水天下秀。
高当轸翼分,化作英髦囿。
暴秦之前人,灰灭不可究。
自从宋生贤,特立冠耆旧。 -
19.《鹿门寺》 宋·李廌
蓬莱鹿门道,莽莽汉津渡。
川涂两缅邈,今古同此路。
德公厌州里,翁媪是中去。
风流可引想,千载豹隐雾。 -
20.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间,