-
21.《龙门呈心老》 宋·王之道
千山倚山高,一径空云斜。
忽然见楼阁,知是佛子家。
苍松老不死,天矫如龙蛇。
霜皮自鳞皴,风梢互槎牙。 -
22.《和许守松棚》 宋·吴芾
插天修干已鳞皴,谁挽青枝架水滨。
却退炎威凉满座,都缘清荫布如云。 -
23.《拟洛下分题》 宋·释智圆
松石琴薦松石为琴薦,鳞皴状颇奇。
补天虽变质,映涧尚含滋。
静砌和烟立,虚堂带藓移。
最宜弹别鹤,况有旧栖枝。 -
24.《题岘山图》 宋·戴表元
山头种石悬苍云,山下急流风卷纹。
何年荒碑当岭立,龟趺圭首犹鳞皴。
神龙驱毫鬼输墨,羊公精神荆楚色。
想当意匠经营初,已尽东南烟雾迹。 -
25.《相士》 宋·释师范
鳞皴一块烂枯柴,几见春风长绿苔。
岂谓先生也相许,驴年决定放花开。 -
26.《偈颂一百五十首》 宋·释心月
鳞皴柱杖子,非长亦非短。
东行西行处十分著力,归家稳坐时一味不管。
著力处是我同流,不管时吾之道伴。
且道伴同流是一是二,见成公案。 -
27.《生公讲台》 宋·释智愚
鳞皴瘦石笼寒藓,千石遗踪意转新,纵使天花来堕席,何如缄口过残春。
-
28.《碧涧寺见元九侍御和展上人诗有三生之句因以和》 唐·刘禹锡
廊下题诗满壁尘,塔前松树已皴鳞。
古来唯有王文度,重见平生竺道人。 -
29.《谢银工》 唐·薛昭纬
一碟毡根数十皴,盘中犹更有红鳞。
早知文字多辛苦,悔不当初学冶银。 -
30.《游栖霞四首》 宋·周文璞
破晓逗苦雾,客鼻何酸辛。
山中气候异,初日如烛银。
田间石兽多,知是肉角麟。
古苔半皴腹,化作苍龟鳞。 -
31.《西壁画松》 宋·宋祁
数株森立写皴坚,霜骨鳞肤千万年。
秦帝从官徒自苦,取封不及大夫贤。 -
32.《依韵奉酬圣俞二十五兄见赠之作》 宋·欧阳修
与君结交游,我最先众人。
我少既多难,君家常苦贫。
今为两衰翁,发白面亦皴。
念君怀中玉,不及市上◇。 -
33.《十一月二十三日欧阳永叔刘原甫范景仁何圣徒》 宋·梅尧臣
夷门魏公子,来过抱关人。
车马立市中,贵义不耻贫。
市人无不惊,此老面黧皴。
岂将流俗眼,能辨玉与珉。 -
34.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
35.《序宾亭》 宋·蔡襄
师律先忧寄,朝家此得人。
门庭环剑佩,胸胆贯星辰。
今已閒戎略,畴能卜宴申。
楼高休暇日,台逈厌登春。 -
36.《梅林分韵得梅字》 宋·冯时行
霜朝马蹄无纤埃,锦城城西江之隈。
金兰合沓俱朋来,白沙鳞鳞江水洄。
梅花傍江高崔嵬,人言犹是王建栽。
豪华过眼浮云哉,飞英送香来酒杯。 -
37.《次韵古梅》 宋·虞俦
怪底昌园一种梅,老枝强项独迟开。
伶俜鹤膝翻嫌瘦,皴皵龙鳞不受摧。
羞把冰肌混桃李,故将粉面映莓苔。
广平铁石心犹在,宁有诗情似玉台。 -
38.《山河叹送刘左史归简州》 宋·魏了翁
山河两戒南北分,天地一气华戎钧。
譬诸指搐非害事,往往西体为不信。
惟今愧虏相噬吞,人言雪耻兹其辰。
盍驱卞庄刺刺虎,又嗾庐{捉去扌加犭}擒狡{皴去皮加兔}。 -
39.《董侍郎生日》 宋·魏了翁
后皇一念根至仁,地虽南北民吾民。
一二指搐不可信,彼动此应关诸身。
人言犬戎相噬吞,彼蚌鷸耳吾渔人。
大国信誓方重申,时遣升勺苏穷鳞。 -
40.《古梅行》 宋·王柏
苍龙蛰大泽,浩莫知岁华。
不肯作霖雨,偃蹇眠烟霞。
玉皇欲强起,六丁下谽谺。
紫蛇掣金电,霹雳转香车。