-
1.《戏咏子舟画两竹两鸜鹆》 宋·黄庭坚
风晴日暖摇双竹,竹间相语两鸜鹆。
鸜鹆之肉不可肴,人生不材果为福。
子舟之笔利如锥,千变万化皆天机。
未知笔下鸜鹆语,何似梦中胡蝶飞。 -
2.《鸜鹆谣》 元·王冕
鸜鹆入树腹,雎鸠乱关关。
妖氛扇幽邃,幻惑成至欢。
漫漫恣宵旰,终永期无患。
凄雨苦何其,余花惨无颜。
风俗陡衰毁,教化委荆菅。
君子致远虑,隐忧增忾叹。 -
3.《牛背双鸜鹆》 宋·梅尧臣
牛背双鸜鹆,烟陂共入时。
草枯行解美,日晚趁群迟。
闲载宁辞远,相鸣不间雌。
初惊牧人去,飞上野桑枝。 -
4.《鸳湖曲》 清·吴伟业
鸳鸯湖畔草粘天,二月春深好放船。
柳叶乱飘千尺雨,桃花斜带一溪烟。
烟雨迷离不知处,旧堤却认门前树。
树上流莺三两声,十年此地扁舟住。 -
5.《和欧阳永叔啼鸟十八韵》 宋·梅尧臣
南方穷山多野鸟,百种巧口乘春鸣。
深林参天不见日,满壑呼啸难识名。
但依音响得其字,因与尔雅殊形声。
我昔曾有禽言诗,粗究一二啼嚎情。 -
6.《鸳湖曲》 清·吴伟业
驾鸯湖畔草粘天,二月春深好放船。
柳叶乱飘千尺雨,桃花斜带一路烟。
烟雨迷离不知处,旧堤却认门前树。
树上流莺三两声,十年此地扁舟住。 -
7.《鸜鹆》 宋·俞灏
守黑元知分,能言亦任真。
人知不可食,我得自全身。
牛背烟村画,乌群野水春。
从教鹦鹉贵,笼终媚宫嫔。 -
8.《桐江晓泊》 宋·刘澜
风萧萧,冰瑟瑟,淡烟空蒙冠朝日。
滩头枯木如画出,鸜鹆飞来添一笔。 -
9.《城南》 宋·王月窗
早出城南路,江山总着题。
林高楼似缩,岸远树疑低。
鸜鹆噪乔木,桔槔鸣小畦。
邮亭聊一憩,沽酒夕阳西。 -
10.《读书》 宋·喻良能
傍砌看黄妳,临池诵子虚。
顾惭虽耗忘,聊复惜居诸。
屋上两鸜鹆,波间双鲤鱼。
疑他不识字,何事也听书。 -
11.《宿农家》 宋·戴复古
宿此屋头阁,瓦窗通月明。
夜深鸜鹆噪,人静桔槔声。
村落有古意,田园关客情。
儒衣成底事,所得是虚名。 -
12.《病中》 宋·秦观
疏帘薄幔对青灯,鸜鹆喧喧自转更。
风雨渺漫人卧病,地炉汤鼎更悲鸣。 -
13.《慈竹》 宋·黄庭坚
门中何物灵,有竹慈为名。
一丛涧数步,森森数十茎。
长茎覆短茎,枝叶不峥嵘。
去年笋已长,今年笋又生。 -
14.《戏书秦少游壁》 宋·黄庭坚
丁令威,化作辽东白鹤归,朱颜未改故人非。
微服过宋风退飞,宋父拥篲待来归,谁馈百牢鸜鹆妃。
秦氏乌生八九子,鸦乌之兄毕逋尾。
忆炊门牡烹伏雌,未肯增巢令汝棲。
莫愁野雉疏家鸡,但愿主人印累累。 -
15.《苦寒作》 元·王冕
昨日风寒枯木折,今日五更霜似雪。
河伯泉仙惊怪言,冻杀深潭三足鳖。
南海一平行太舆,五尺之冰千古无。
珊瑚树死日色薄,老翁破冻叉僵鱼。 -
16.《燕子楼》 宋·贺铸
城据山川胜,千年楚故都。
高楼临汴水,杨柳荫芙蕖。
唐室中多故,将军老镇徐。
球场朝戏马,玉帐夜投壶。 -
17.《欲阴》 宋·梅尧臣
鸜鹆知天风,鹁鸪知天雨。
途路厌尘昏,车马烦泥沮。
阴仍老易觉,体质预辛楚。
安坐与壮年,慎勿忘酒脯。 -
18.《普净院佛阁上孤鹘》 宋·梅尧臣
我新税居见寺阁,金碧照我破屋前。
目看阁上聚鸠鸽,巢栖饮哺忘穷年。
雕檐画壁屎污遍,以及像塑头与肩。
寺僧不敢施弹射,忽有苍鹘张毒拳。 -
19.《春郊寓目》 宋·王禹偁
百舌娇慵未苦啼,雪随春水下松溪。
何人樵树和云斫,几处山田带雨犁。
蜀柳半开鸜鹆眼,海棠深结麝香脐。
东风似待闲人出,一路青莎衬马蹄。 -
20.《禽言如日哥哥》 宋·姜夔
君不见苕溪西南石鼓山,鸟如鸜鹆啼其间。
土人相传是阿弟,千呼万唤云复还。
身为独雁失俦侣,所愧鹡鴒图急难。
绕林哀哀诉明月,夜阑月落声渐咽。