-
1.《偈颂二十四首》 宋·释智遇
虎头燕颔,鸟嘴鱼腮。
尽向者里纳款,且道者里是甚麽所在。 -
2.《池上闲咏》 宋·魏野
微物满池塘,吟看向夕阳。
草虫腰尽细,水鸟嘴多长。
科斗渔翁字,芙蓉野客裳。
诗成堪写处,莲叶碧牋香。 -
3.《谢通判国博惠建茶》 宋·强至
建溪春早地未暖,建俗巧计催春阳。
茶傍万口噪地烈,惊破芽英不得藏。
犹嫌旂枪已老硬,独爱鸟嘴嫩未长。
撷而焙之一朝就,更范圭璧为圆方。 -
4.《有鸟歌》 明·何御
有鸟有鸟集华池,长嘴得食短嘴饥。
何不弯弓射长嘴,前行丈人翻见嗤。
有鸟有鸟在中逵,长嘴能飞短嘴迟。
何不弯弓射短嘴,后行公子独怜之。 -
5.《啄木鸟二首》 宋·魏野
爪利嘴还刚,残阳啄更忙。
千林蠹如尽,一腹馁何妨。
形小过槐陌,声高近草堂。
岂同闲燕雀,唯解占雕梁。 -
6.《寄赠含曦上人》 唐·卢仝
楞伽大师兄,夸曦识道理。
破锁推玄关,高辩果难揣。
论语老庄易,搜索通神鬼。
起信中百门,敲骨得佛髓。 -
7.《大觜乌》 唐·元稹
阳乌有二类,嘴白者名慈。
求食哺慈母,因以此名之。
饮啄颇廉俭,音响亦柔雌。
百巢同一树,栖宿不复疑。 -
8.《再吟鹦鹉》 唐·张祜
万里去心违,奇毛觉自非。
美人怜解语,凡鸟畏多机。
未胜无丹嘴,何劳事绿衣。
雕笼终不恋,会向故山归。 -
9.《再吟鹦鹉》 唐·张祜
万里去心违,奇毛觉自非。
美人怜解语,凡鸟畏多机。
未胜无丹嘴,何劳事绿衣。
雕笼终不恋,会向故山归。 -
10.《游南明山》 唐·唐彦谦
久闻南明山,共慕南明寺。
几度欲登临,日逐扰人事。
于焉偶闲暇,鸣辔忽相聚。
乘兴乐遨游,聊此托佳趣。 -
11.《游南明山》 唐·唐彦谦
久闻南明山,共慕南明寺。
几度欲登临,日逐扰人事。
于焉偶闲暇,鸣辔忽相聚。
乘兴乐遨游,聊此托佳趣。 -
12.《春游灵泉寺》 唐·贯休
水蹴危梁翠拥沙,钟声微径入深花。
嘴红涧鸟啼芳草,头白山僧自扞茶。
松色摧残遭贼火,水声幽咽落人家。
因寻古迹空惆怅,满袖香风白日斜。 -
13.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
14.《秋日寄人》 宋·释赞宁
白鸟行从山嘴没,青鸥群向水湄分,松斋独坐谁为侣,数片斜飞槛外云。
-
15.《竹泉翁席上赠歌者杨氏》 明·汤胤勣
秋风茉莉吹香雨,帘外燕娇肆轻妩。
醉眼朦胧酒盏空,睡著司空相公府。
席前一点樱桃破,云揭楚天飞鸟堕。
鸳鸯小袖将红绡,二十五弦重抹过。 -
16.《读蟠桃诗寄子美》 宋·欧阳修
韩孟於文词,两雄力相当。
篇章缀谈笑,雷电击幽荒。
众鸟谁敢和,鸣凤呼其凰。
孟穷苦累累,韩富浩穰穰。 -
17.《乌啄疮驴歌》 宋·王禹偁
商山老乌何惨酷,喙长于钉利于镞。
拾虫啄卵从尔为,安得残吾负疮畜。
我从去岁谪商於,行李惟存一蹇驴。
来登秦岭又巉岭,为我驮背百卷书。 -
18.《樱桃》 宋·王禹偁
凤实落嶙峋,蟠根出俗尘。
子多将尽夏,花晚不争春。
上苑空枝後,荒岩满树新。
鸟含红映嘴,猿饱渍流唇。 -
19.《湘中四咏》 明·杨基
黑翎红嘴花间鸟,映花一点珊瑚小。
当时如意击东风,万语千言啼未了。
雕玉笼开出绣楹,海棠庭院雨初晴。
美人按拍教鹦鹉,学得《霓裳》四五声。
¤ -
20.《新晴》 宋·方岳
久雨村仍暝,新晴物自欣。
蝶翎穿户过,禽哢隔溪闻。
野径忙穿屐,山泥尽溅裙。
柳垂春寂寂,花落雪纷纷。