-
1.《鸣鸡行》 宋·时少章
三里寥落秋夜长,老鸡望星初引吭。
一声二声天沆漭,客梦初回犹惚恍。
三声四声天渐明,道上行人马蹄响。
嗟尔行人人有心,心长面短谁能寻。 -
2.《鸡鸣曲》 明·刘基
日将出,鸡先鸣,千门万户听鸡声。
美人锦帐愁欲曙,壮士苦心煎百虑。
人间百年能几日,日日鸡鸣催日出。
一朝过了复一朝,白发萧萧此生毕。 -
3.《鸡鸣曲》 唐·陈陶
鸡声春晓上林中,一声惊落虾蟆宫。
二声唤破枕边梦,三声行人烟海红。
平旦慵将百雏语,蓬松锦绣当阳处。
愧君饮食长相呼,为君昼鸣下高树。 -
4.《鸡声》 宋·梅尧臣
鸡声踏晓呼,呼起扶桑乌。
含光如车轮,碾云踪迹无。
谁教夸父逐,远向邓林趋。
复复海底转,循环似辘轳。 -
5.《市桥间竹鸡声》 宋·钱时
泥滑滑,向谁语,山南山北幽林裹。
一朝笼入闹廛中,犹自千声万声不知止。
尔勿呼,人憎汝。 -
6.《商山早行》 唐·温庭筠
晨起动征铎,客行悲故乡。
鸡声茅店月,人迹板桥霜。
槲叶落山路,枳花明驿墙。
(明驿墙 一作:照驿墙)
因思杜陵梦,凫雁满回塘。 -
7.《青玉案·被檄出郊题陈氏山居》 宋·张榘
西风乱叶溪桥树。
秋在黄花羞涩处。
满袖尘埃推不去。
马蹄浓露,鸡声淡月,寂历荒村路。
身名多被儒冠误。
十载重来漫如许。
且尽清樽公莫舞。
六朝旧事,一江流水,万感天涯暮。 -
8.《读史》 明·张家玉
晋室倾颓事莫当,鸡声啼起铁肝肠。
诸君漫洒新亭泪,好向中原识范阳! -
9.《遣行十首》 唐·元稹
惨切风雨夕,沉吟离别情。
燕辞前日社,蝉是每年声。
暗泪深相感,危心亦自惊。
不如元不识,俱作路人行。 -
10.《遣行十首》 唐·元稹
惨切风雨夕,沉吟离别情。
燕辞前日社,蝉是每年声。
暗泪深相感,危心亦自惊。
不如元不识,俱作路人行。 -
11.《晓窗》 清·魏源
少闻鸡声眠,老听鸡声起。
千古万代人,消磨数声里。 -
12.《春日田园杂兴》 宋·范成大
柳花深巷午鸡声,桑叶尖新绿未成。
坐睡觉来无一事,满窗晴日看蚕生。
土膏欲动雨频催,万草千花一饷开;舍后荒畦犹绿秀,邻家鞭笋过墙来。
高田二麦接山青,傍水低田绿未耕;桃奇满村春似锦,踏歌椎鼓过清明。 -
13.《江城子·帐里鸳鸯交颈情》 五代·和凝
帐里鸳鸯交颈情,恨鸡声,天已明。
愁见街前,还是说归程。
临上马时期后会,待梅绽,月初生。 -
14.《鹎鵊词》 宋·欧阳修
龙楼凤阙郁峥嵘,荣宫不闻更漏声。
红纱蜡烛愁夜短,绿窗鹎鵊催天明。
一声两声人渐起,金井辘轳闻汲水。
三声四声促严妆,红靴玉带奉君王。 -
15.《谒金门(秋夜)》 宋·苏轼
秋帷里。
长漏伴人无寐。
低玉枕凉轻绣被。
一番秋气味。
晓色又侵窗纸。
窗外鸡声初起。
声断几声还到耳。
已明声未已。 -
16.《和夔州李约斋灯宵》 宋·阳枋
蚕丛今岁看灯宵,可人只有峡中州。
白帝纶巾隐敌国,胜势蜀尾连吴头。
竹枝歌舞喧城市,春声泛鸥腊浮蚁。
府主山村耕稼心,挈客衔杯聊尔尔。 -
17.《桃源行》 唐·刘禹锡
渔舟何招招,浮在武陵水。
拖纶掷饵信流去,误入桃源行数里。
清源寻尽花绵绵,踏花觅径至洞前。 -
18.《沁园春(题湖头岭庵)》 宋·葛长庚
客里家山,记踏来时,水曲山崖。
被滩声喧枕,鸡声破晓,匆匆惊觉,依旧天涯。
抖擞征衣,寒欺晓袂,回首银河西未斜。
尘埃债,叹有如此发,空为伊华。 -
19.《满江红(甲申春侍亲来利州道间)》 宋·李曾伯
衮衮青春,都只恁、堂堂过了。
才解得,一分春思,一分春恼。
儿态尚眠庭院柳,梦魂已入池塘草。
问不知、春意到花梢,深多少。 -
20.《摸鱼儿(甲申客路闻鹃)》 宋·刘将孙
雨萧萧、春寒欲暮。
杜鹃声转□□。
东风与汝何恩怨,强管人间去住。
行且去。