-
1.《鸥》 宋·华岳
随潮鸥鸟往来频,百十为群立水滨。
多怪朝来无一个,高飞想是避渔人。 -
2.《送路少府使东京便应制举》 唐·刘长卿
故人西奉使,胡骑正纷纷。
旧国无来信,春江独送君。
五言凌白雪,六翮向青云。
谁念沧洲吏,忘机鸥鸟群。 -
3.《和之美河洲四诗》 宋·司马光
漠漠河洲雨,依稀辨村聚。
时哉鸥鸟群,凌乱争鸣舞。 -
4.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
5.《西山有单鹄行》 宋·范成大
西江有单鹄,托身万里云。
猥为稻粱谋,堕此鸥鹭群。
朝游枫叶杪,暮宿芦花根。
怀安浦漵暖,忘记云海宽。 -
6.《五歌·水鸟》 唐·陆龟蒙
水鸟山禽虽异名,天工各与双翅翎。
雏巢吞啄即一例,游处高卑殊不停。
则有觜铍爪戟劲立直视者, -
7.《送夏侯审参军游江东》 唐·李嘉祐
袖中多丽句,未遣世人闻。
醉夜眠江月,闲时逐海云。
荻花寒漫漫,鸥鸟暮群群。
若到长沙苑,渔家更待君。 -
8.《初发江陵有怀》 唐·张九龄
极望涔阳浦,江天渺不分。
扁舟从此去,鸥鸟自为群。
他日怀真赏,中年负俗纷。
适来果微尚,倏尔会斯文。
复想金闺籍,何如梦渚云。
我行多胜寄,浩思独氛氲。 -
9.《送方外上人之常州依萧使君》 唐·刘长卿
宰臣思得度,鸥鸟恋为群。
远客回飞锡,空山卧白云。
夕阳孤艇去,秋水两溪分。
归共临川史,同翻贝叶文。 -
10.《旅泊吴门》 唐·张贲
一舸吴江晚,堪忧病广文。
鲈鱼谁与伴,鸥鸟自成群。
反照纵横水,斜空断续云。
异乡无限思,尽付酒醺醺。