-
1.《春晓》 明·卢大雅
弱柳摇烟落絮轻,绿阴初长小池平。
杜鹃处处催春急,不是东风太薄情。 -
2.《感事》 元·张昱
雨过湖楼作晚寒,此心时暂酒边宽。
杞人惟恐青天坠,精卫难期碧海干。
鸿雁信从天上过,山河影在月中看。
洛阳桥上闻鹃处,谁识当时独倚阑? -
3.《留山甫》 宋·舒岳祥
新舂知麦味,旧债了邻赊。
借榻无鹃处,敲门有竹家。
韭苗香煮饼,菊脑和烹茶。
少驻还山屐,乌纱细雨斜。 -
4.《新楼诗二十首·杜鹃楼》 唐·李绅
杜鹃如火千房拆,丹槛低看晚景中。
繁艳向人啼宿露,落英飘砌怨春风。
早梅昔待佳人折,好月谁将老子同。
惟有此花随越鸟,一声啼处满山红。 -
5.《闻杜鹃二首》 唐·雍陶
碧竿微露月玲珑,谢豹伤心独叫风。
高处已应闻滴血,山榴一夜几枝红。
蜀客春城闻蜀鸟,思归声引未归心。
却知夜夜愁相似,尔正啼时我正吟。 -
6.《杜鹃花》 唐·方干
未问移栽日,先愁落地时。
疏中从间叶,密处莫烧枝。
郢客教谁探,胡蜂是自知。
周回两三步,常有醉乡期。 -
7.《金缕曲(闻杜鹃)》 宋·刘辰翁
少日都门路。
听长亭、青山落日,不如归去。
十八年间来往断予往来秀城十七八年,自己巳夏归,又十六年矣,白首人间今古。
又惊绝、五更一句。 -
8.《摸鱼儿(甲申客路闻鹃)》 宋·刘将孙
雨萧萧、春寒欲暮。
杜鹃声转□□。
东风与汝何恩怨,强管人间去住。
行且去。 -
9.《相见欢·深林几处啼鹃》 清·庄棫
深林几处啼鹃,梦如烟。
直到梦难寻处倍缠绵。
蝶自舞,莺自语,总凄然。
明月空庭如水似华年。 -
10.《咏杜鹃花》 宋·择璘
蚕老麦黄三月天,青山处处有啼鹃。
断崖几树深如血,照水晴花暖欲然。
三叹鹤林成梦寐,前生阆苑觅神仙。
小山拄颐愁无奈,又怕声声聒夜眠。 -
11.《万年春 杜鹃》 元·丘处机
春暖烟晴,杜鹃永日啼芳树。
声声苦。
劝人归去。
不道归何处。
我欲东归,归去无门路。
君提举。
有何凭据。
空设闲言语。 -
12.《山中闻杜鹃》 宋·洪炎
山中二月闻杜鹃,百草争芳已消歇。
绿阴初不待熏风,啼鸟区区自流血。
北窗移灯欲三更,南山高林时一声。
言归汝亦无归处,何用多言伤我情。 -
13.《同郑鲁望听杜鹃》 宋·林昉
每到桃花发,山鹃叫得频。
今年同听处,吴下未归人。
客泪滴残月,物情愁暮春。
胥江有汪水,卿与濯衣尘。 -
14.《贺新郎 别茂嘉十二弟,鹈鴂、杜鹃实两种》 宋·辛弃疾
绿树听鹈鴂。
更那堪、鹧鸪声住,杜鹃声切!
啼到春归无寻处,苦恨芳菲都歇。
算未抵、人间离别。 -
15.《听杜鹃思亡弟》 宋·邵雍
尝忆去上初夏时,与尔同听杜鹃啼。
杜鹃今年又复至,还是去年初夏时。
禽鸟亦知人意切,一声未绝一声悲。
肠随此声既已断,魂逐此禽何处飞。 -
16.《燕山闻杜鹃》 宋·张舜民
晓色千峰杳未分,声声哀怨出云根。
举头忽见思乡岭,何不他时别处闻。 -
17.《杜鹃》 宋·李新
终日欲归去,蹉跎空岁华。
只知催客泪,何处是君家。
寄子他巢稳,颁春故国赊。
林梢啼不尽,流恨入山花。 -
18.《山郭检踏途中闻杜鹃》 宋·王迈
已成客里清明过,更听山深谢豹啼。
衮衮春愁无处着,试拚一饮醉如泥。 -
19.《留前人处有感》 宋·陈著
友婿从来义断金,旧春一别到如今。
琴帏绝奏香镫冷,花圃犹荒风雨深。
三夜书窗同话古,十年人事百伤心。
杜鹃只管催归去,不道□行有苦吟。 -
20.《闻杜鹃》 宋·陈著
帝魂旧话是耶非,知得安危动处几。
自出蜀啼随地气,直过洛去泄天机。
春风万古此心在,云树千山何日归。
听到如今转难听,恨无双翼与俱飞。