-
21.《台州郑员外郡斋双鹤》 唐·朱庆馀
丹顶分明音响别,况闻来处隔云涛。
情悬碧落飞何晚,立近清池意自高。
向夜双栖惊玉漏,临轩对舞拂朱袍。
仙郎为尔开笼早,莫虑回翔损羽毛。 -
22.《病鹤》 唐·项斯
青云有意力犹微,岂料低回得所依。
幸念翅因风雨困,岂教身陷稻粱肥。
曾游碧落宁无侣,见有清池不忍飞。
纵使他年引仙驾,主人恩在亦应归。 -
23.《和皮日休悼鹤》 唐·李縠
才子襟期本上清,陆云家鹤伴闲情。
犹怜反顾五六里,何意忽归十二城。
露滴谁闻高叶坠,月沉休藉半阶明。 -
24.《题终南山白鹤观》 唐·张乔
上彻炼丹峰,求玄意未穷。
古坛青草合,往事白云空。
仙境日月外,帝乡烟雾中。
人间足烦暑,欲去恋松风。 -
25.《题终南山白鹤观》 唐·张乔
上彻炼丹峰,求玄意未穷。
古坛青草合,往事白云空。
仙境日月外,帝乡烟雾中。
人间足烦暑,欲去恋松风。 -
26.《秋宿鹤林寺》 唐·崔涂
步步入林中,山穷意未穷。
偏逢僧话久,转与鹤栖同。
烛焰风销尽,兰条露湿空。
又须从此别,江上正秋鸿。 -
27.《邙山古意》 唐·薛曜
昔掩佳城路,曾惊壑易迁。
今接宜都里,翻疑海作田。
镂鼎名应大,生金字不传。
风飙吹白日,罗绮拭黄泉。 -
28.《鹤冲天·黄金榜上》 宋·柳永
黄金榜上,偶失龙头望。
明代暂遗贤,如何向。
未遂风云便,争不恣狂荡。
何须论得丧?才子词人,自是白衣卿相。 -
29.《临江仙(郑恒甫画六鹤于浑沦庵,请予题,遂作)》 宋·张继先
莫怪精神都素淡,全谙千载松头。
羽人幽意苦相投。
殷勤争点写,展转动吟酬。
况有咸阳兄弟事,教人闻见忘忧。
我生曾是眷仙标。
一从挥洒后,相继未能休。 -
30.《瑞鹤仙(春日咏怀)》 宋·仲并
试六花院落。
正柳绵飘坠,因风无著。
吴王旧城郭。
记乌衣门巷,小桥帘幕。 -
31.《瑞鹤仙(众会谢右司赵鄂州劝酒二首右司)》 宋·吕胜己
人生如意少。
谁得似仙翁,身名俱好。
亨衢腾踏早。
驾双旌五马。 -
32.《瑞鹤仙(南剑双溪楼)》 宋·辛弃疾
片帆何太急。
望一点须臾,去天咫尺。
舟人好看客。
似三峡风涛,嵯峨剑戟。 -
33.《瑞鹤仙(元夕为王史君赋)》 宋·杨炎正
风光开旧眼。
正梅雪初消,柳丝新染。
楼台竞装点。
照金荷十里,珠帘齐卷。 -
34.《瑞鹤仙(壬子年灯夕)》 宋·张鎡
喜浓寒乍退。
风共日、已作深春天气。
轻车载歌吹。
选名坊闲玩,落梅秾李。 -
35.《瑞鹤仙》 宋·方岳
岳敢拜手而言曰:月穷于纪,星回于天,盖三百有六旬有六日于是焉极、而岁功成矣。
惟天之运,循环无穷,一气推移,不可限量,其殆极而无极欤。
分岁而颂椒,守岁而爆竹,人知其为岁之极耳。
洪钧转而万象春,瑶历新而三阳泰,不知自吾极而始也。 -
36.《瑞鹤仙》 宋·方岳
岳敢拜手而言曰:月穷于纪,星回于天,盖三百有六旬有六日于是焉极、而岁功成矣。
惟天之运,循环无穷,一气推移,不可限量,其殆极而无极欤。
分岁而颂椒,守岁而爆竹,人知其为岁之极耳。
洪钧转而万象春,瑶历新而三阳泰,不知自吾极而始也。 -
37.《瑞鹤仙(赠丝鞋庄生)》 宋·吴文英
藕心抽莹茧。
引翠针行处,冰花成片。
金门从回辇。
两玉凫飞上,绣绒尘软。 -
38.《瑞鹤仙(赠道女陈华山内夫人)》 宋·吴文英
彩云栖翡翠。
听凤笙吹下,飞軿天际。
晴霞翦轻袂。
澹春姿雪态,寒梅清BC39。 -
39.《玲珑四犯(杭友促归,调此寄意)》 宋·张炎
流水人家,乍过了斜阳,一片苍树。
怕听秋声,却是旧愁来处。
因甚尚客殊乡,自笑我、被谁留住。
问种桃、莫是前度。 -
40.《南楼令(送韩竹闲归杭,并写未归之意)》 宋·张炎
一见又天涯。
人生可叹嗟。
想难忘、江上琵琶。
诗酒一瓢风雨外,都莫问,是谁家。
怜我鬓先华。
何愁归路赊。
向西湖、重隐烟霞。
说与山童休放鹤,最零落,是梅花。