-
1.《古意》 宋·李新
野人孤鹤姿,与云相伉俪。
百禽相和鸣,了不关鹤意。
彼美靓闺女,窥户欣客贵。
复有琴心挑,中夜驾车至。
词章烂星汉,市门甘涤器。
竟使谁病痟,野人却嘘欷。 -
2.《三叹》 唐·元稹
孤剑锋刃涩,犹能神彩生。
有时雷雨过,暗吼阗阗声。
主人閟灵宝,畏作升天行。
淬砺当阳铁,刻为干镆名。 -
3.《答裴济从事》 唐·皎然
迟迟云鹤意,奋翅知有期。
三秉纲纪局,累登清白资。
应怀青塘居,蕙草没前墀。
旧月照秋水,废田留故陂。 -
4.《冯氏万金楼》 宋·周锷
几年江上梦,黄鹤意悠悠。
百尺独临水,万金难买秋。
杵声喧药市,栏影枕渔舟。
应有壶中客,分身几此游。 -
5.《次子友竿字韵》 宋·李流谦
百战残兵但揭竿,每闻风鹤意先阑。
怀中鼠腊元非璞,味外盐梅不止酸。
细读知君应掩口,苦吟笑我已刳肝。
中天赫日临无际,一点萤飞宿草寒。 -
6.《送客》 宋·陈杰
信屐倦仍还,诗生暮霭间。
塘蒲身共晚,野鹤意俱閒。
送客度流水,见云归别山。
一声长啸远,吾亦掩柴关。 -
7.《琴曲歌辞·别鹤》 唐·杨巨源
海鹤一为别,高程方杳然。
影摇江海路,思结潇湘天。
皎然仰白日,真姿栖紫烟。
含情九霄际,顾侣五云前。 -
8.《郡中每晨兴辄见群鹤东飞至暮又行列而返…所羡遂赋以诗》 唐·张九龄
云间有数鹤,抚翼意无违。
晓日东田去,烟霄北渚归。
欢呼良自适,罗列好相依。
远集长江静,高翔众鸟稀。
岂烦仙子驭,何畏野人机。
却念乘轩者,拘留不得飞。 -
9.《仙谷遇毛女意知是秦宫人》 唐·常建
溪口水石浅,泠泠明药丛。
入溪双峰峻,松栝疏幽风。
垂岭枝袅袅,翳泉花濛濛。
夤缘斋人目,路尽心弥通。 -
10.《古意三首》 唐·常建
二妃方访舜,万里南方悬。
远道隔江汉,孤舟无岁年。
不知苍梧处,气尽呼青天。
愁泪变楚竹,蛾眉丧湘川。