-
1.《饯韦兵曹》 唐·王勃
征骖临野次,别袂惨江垂。
川霁浮烟敛,山明落照移。
鹰风凋晚叶,蝉露泣秋枝。
亭皋分远望,延想间云涯。 -
2.《渭上观猎》 明·郑定
草折渭门霜,萧萧猎气黄。
飞弓秋万里,纵马日千常雕雾藏沙回,鹰风入树长。
将军骄意气,射杀白河狼。 -
3.《观放白鹰二首》 唐·李白
八月边风高,胡鹰白锦毛。
孤飞一片雪,百里见秋毫。
寒冬十二月,苍鹰八九毛。
寄言燕雀莫相啅,自有云霄万里高。
-
4.《王兵马使二角鹰》 唐·杜甫
悲台萧飒石巃嵸,哀壑杈桠浩呼汹。
中有万里之长江,回风滔日孤光动。
角鹰翻倒壮士臂,将军玉帐轩翠气。 -
5.《画鹰》 唐·杜甫
素练风霜起,苍鹰画作殊。
㧐身思狡兔,侧目似愁胡。
绦镟光堪摘,轩楹势可呼。
何当击凡鸟,毛血洒平芜。 -
6.《见王监兵马使说近山有白黑二鹰罗者久取竟未…请余赋诗》 唐·杜甫
雪飞玉立尽清秋,不惜奇毛恣远游。
在野只教心力破,千人何事网罗求。
一生自猎知无敌,百中争能耻下鞲。 -
7.《笼鹰词》 唐·柳宗元
凄风淅沥飞严霜,苍鹰上击翻曙光。
云披雾裂虹霓断,霹雳掣电捎平冈。
砉然劲翮剪荆棘,下攫狐兔腾苍茫。
爪毛吻血百鸟逝,独立四顾时激昂。 -
8.《放鹰》 唐·白居易
十月鹰出笼,草枯雉兔肥。
下鞲随指顾,百掷无一遗。
鹰翅疾如风,鹰爪利如锥。
本为鸟所设,今为人所资。 -
9.《醉落魄·咏鹰》 清·陈维崧
寒山几堵,风低削碎中原路。
秋空一碧无今古,醉袒貂裘,略记寻呼处。
男儿身手和谁赌。
老来猛气还轩举。
人间多少闲狐兔。
月黑沙黄,此际偏思汝。 -
10.《题张子正观察溪风亭》 宋·蔡向
西山蚤擅三明誉,东淛真成九老游。
水阁风亭忘岁月,岩花涧草度春秋。
季鹰自足莼鲈兴,平子宁甘都邑留。
圯上一编今在否,向来专为赤松谋。 -
11.《清风十韵》 宋·张秉
何处来苹末,萧骚尽四邻。
金茎吹晓露,玉宇动轻尘。
易水离歌阕,齐纨怨思新。
泛兰迷旧泽,落帽会佳辰。 -
12.《北郊鹰房》 明·雷思霈
辽城金垒古鹰房,羊角风沙接大荒。
野窟旧无狐兔迹,小池今有芰荷香。
黄鹂独语遮深柳,粉蝶丛飞恋短墙。
千古幽州还禹甸,卜年开统忆先皇。 -
13.《北风行》 明·朱应登
昨日南风扬,今朝北风急。
南风吹山山不移,北风吹海海欲立。
嗟哉!南风不与北风竞,物理自尔非相袭。
轩辕台前烛龙晦,纥干山头冷雀泣。 -
14.《清风阁》 宋·王安石
飞梦孤起下州墙,胜势峥嵘压四方。
远引江山来控带,平看鹰隼去飞翔。
高蝉感耳仿妨静,赤日焦心不废凉。
况是使君无一事,日陪宾从此倾觞。 -
15.《题吴江三高堂张季鹰》 宋·杨万里
京洛缁尘点素衣,秋风日夕唤人皈。
鲈鱼不解疏张翰,羊酪偏能留陆机。
二晋兴亡几春草,三吴人物尚渔矶。
空令千古华亭鹤,犹为诸贤说是非。 -
16.《笼鹰词》 宋·张耒
八月获黍霜野空,苍鹰羽齐初出笼。
剑翎钩爪目如电,利吻新淬龙泉锋。
少年臂尔平郊去,草动人呼跃寒兔。
竦身下击霹雳忙,毛逐奔风血濡距。 -
17.《秋风三首》 宋·张耒
秋风萧萧吹野桑,田家黍稷初登场。
雉肥兔饱鹰隼健,水落沙冷鱼龙藏。
长淮烟波渺千里,怅望搔首山川长。
二年薇蕨苦不饱,长安裘马多辉光。 -
18.《观刘永年团练画角鹰》 宋·黄庭坚
刘侯才勇世无敌,爱画工夫亦成癖。
弄笔扫成苍角鹰,杀气棱棱动秋色。
爪拳金钩觜屈铁,万里风云藏劲翮。
兀立槎枒不畏人,眼看青冥有余力。 -
19.《自崔镇至济州人情风俗可叹三十韵》 元·王冕
天阙星河近,关山道路长。
断云依野树,归鸟傍斜阳。
吊古添惆怅,伤时重慨慷。
艰难衣带缓,辛苦□毛苍。 -
20.《和之美舟行杂诗八首·鱼鹰》 宋·司马光
翩然下林表,不惮风湍恶。
得隽辄高飞,为君羞击搏。