-
1.《予奉诏总裁元史故人操公琬实与纂修寻以病归》 明·宋濂
忆昔试艺时,年丁二十九。
不谙精与粗,运笔若挥帚。
欲尽王霸言,自寅直窥酉。
于时有操君,许子乃其友。 -
2.《病后遇王倚饮,赠歌》 唐·杜甫
麟角凤觜世莫识,煎胶续弦奇自见。
尚看王生抱此怀,在于甫也何由羡。
且遇王生慰畴昔,素知贱子甘贫贱。 -
3.《多病执热奉怀李尚书(之芳)》 唐·杜甫
衰年正苦病侵凌,首夏何须气郁蒸。
大水淼茫炎海接,奇峰硉兀火云升。
思沾道暍黄梅雨,敢望宫恩玉井冰。
不是尚书期不顾,山阴野雪兴难乘。 -
4.《和王仲甫病暑》 宋·晁补之
吴邦惮暑如蜂虿,河曲还遭长日晒。
蔗浆金碗赖蠲烦,内托潜阴数为败。
黄昏乍快风吹发,驱拊蚊虻坐明发。
青衫主簿气如云,茂陵无事悲消渴。 -
5.《次韵子瞻病中大雪》 宋·苏辙
吾兄笔锋雄,诗俊不可和。
雪中思清绝,韵恶愈难奈。
殷勤赋黄竹,自劝饮白堕。
言随飞花落,意与长风簸。 -
6.《病起据案无绪辄书二十五韵呈簿尉》 宋·虞俦
只役来异乡,瘧鬼巧伺便。
寒热四五行,大小六七战。
初如蹈阴壑,赤身卧冰霰。
继若煽红炉,虐焰工煆炼。 -
7.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
8.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
9.《秋怀十五首》 唐·孟郊
孤骨夜难卧,吟虫相唧唧。
老泣无涕洟,秋露为滴沥。
去壮暂如剪,来衰纷似织。
触绪无新心,丛悲有馀忆。 -
10.《原道》 唐·韩愈
博爱之谓仁,行而宜之之谓义,由是而之焉之谓道,足乎己无待于外之谓德。
仁与义为定名,道与德为虚位。
故道有君子小人,而德有凶有吉。
老子之小仁义,非毁之也,其见者小也。 -
11.《宫词一百首》 唐·王建
蓬莱正殿压金鳌,红日初生碧海涛。
闲著五门遥北望,柘黄新帕御床高。
殿前传点各依班,召对西来八诏蛮。
上得青花龙尾道,侧身偷觑正南山。 -
12.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
13.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
14.《酬乐天东南行诗一百韵》 唐·元稹
我病方吟越,君行已过湖。
去应缘直道,哭不为穷途。
亚竹寒惊牖,空堂夜向隅。
暗魂思背烛,危梦怯乘桴。 -
15.《己未过太湖僧寺得宗汝为书寄山蓣白酒长韵诗》 宋·黄庭坚
从学晚闻道,谋官无见功。
早衰观水鉴,内热愧邻邦。
比邻有宗侯,治剧乃雍容。
摩手抚鳏寡,蒿碪磔强梁。 -
16.《和微之诗二十三首·和晨兴因报问龟儿》 唐·白居易
冬旦寒惨澹,云日无晶辉。
当此岁暮感,见君晨兴诗。
君诗亦多苦,苦在兄远离。
我苦不在远,缠绵肝与脾。 -
17.《两浙寄子栗家书》 明·魏观
元年正月初,运使莅江浙。
二月开衙门,上下总怡悦。
明恩隆委任,疏钝愧忝窃。
四月草寇生,民灶被残劫。 -
18.《齐安行》 宋·张耒
黄州楚国分三户,葛蔓为城当楼橹。
江边市井数十家,城中平田无一步。
土冈瘦竹青复黄,引水种稻官街旁。
客樯朝集暮四散,夷言啁哳来湖湘。 -
19.《快活歌二首》 宋·白玉蟾
诚哉一得即永得。
大都要藉周天火,十月圣胎方始圆。
虽结丹头终耗失, -
20.《大云寺赞公房四首》 唐·杜甫
心在水精域,衣沾春雨时。
洞门尽徐步,深院果幽期。
到扉开复闭,撞钟斋及兹。
醍醐长发性,饮食过扶衰。