-
1.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
2.《牡丹》 唐·归仁
三春堪惜牡丹奇,半倚朱栏欲绽时。
天下更无花胜此,人间偏得贵相宜。
偷香黑蚁斜穿叶,觑蕊黄蜂倒挂枝。
除却解禅心不动,算应狂杀五陵儿。 -
3.《谢人惠丹药》 唐·齐己
别后闻餐饵,相逢讶道情。
肌肤红色透,髭发黑光生。
仙洞谁传与,松房自炼成。
常蒙远分惠,亦觉骨毛轻。 -
4.《直指大丹歌》 唐·吕岩
三清宫殿隐昆巅,日月光浮起紫烟。
池沼泓泓翻玉液,楼台叠叠运灵泉。
青龙乘火铅为汞,白虎腾波汞作铅。 -
5.《西江月·九转灵丹妙药》 元·高道宽
九转灵丹妙药,从来一点元真。
仙家收得做天人。
普度人人有分。
本来*砂一味,还元黑锡白银。
河车搬运与心君。
了见不离方寸。 -
6.《望江南·还丹道》 元·李真人
还丹道,金水号良媒。
须得华池终见宝,徒将砂向黑铅坯。
莫妄损三 -
7.《自仙游回至黑水见居民姚氏山亭高绝可爱复憩》 宋·苏轼
山鸦晓辞谷,似报游人起。
出门犹屡顾,惨若去吾里。
道途险且迂,继此复能几。
溪边有危构,归驾聊复柅。 -
8.《眼有黑花戏书自遣》 宋·欧阳修
洛阳三见牡丹月,春醉往往眠人家。
扬州一遇芍药时,夜饮不觉生朝霞。
天下名花惟有此,樽前乐事更无加。
如今白首春风里,病眼何须厌黑花。 -
9.《金丹诗四十八首》 宋·张继先
扰扰浮生一梦间,几人回首锁三关。
黄婆压定分全易,白虎飞来投下难。
朱雀入炉三亩静,黑龟伏鼎一生闲。
昭昭妙理余知得,只欲藏机隐旧山。 -
10.《杂曲歌辞·行路难二首》 唐·齐己
行路难,君好看,惊波不在黤黮间,小人心里藏奔湍。
七盘九折寒崷崒,翻车倒盖犹堪出。
未似是非唇舌危,暗中潜毁平人骨。 -
11.《杂曲歌辞·圣明乐》 唐·令狐楚
海浪恬丹徼,边尘靖黑山。
从今万里外,不复镇萧关。 -
12.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
13.《奉和登骊山高顶寓目应制》 唐·武平一
銮舆上碧天,翠帟拖晴烟。
绝崿纡仙径,层岩敞御筵。
云披丹凤阙,日下黑龙川。
更睹南熏奏,流声入管弦。 -
14.《夜光篇》 唐·王泠然
游人夜到汝阳间,夜色冥濛不解颜。
谁家暗起寒山烧,因此明中得见山。
山头山下须臾满,历险缘深无暂断。 -
15.《出郴山口至叠石湾野人室中寄张十一》 唐·王昌龄
槠楠无冬春,柯叶连峰稠。
阴壁下苍黑,烟含清江楼。
景开独沿曳,响答随兴酬。
旦夕望吾友,如何迅孤舟。 -
16.《出郴山口至叠石湾野人室中寄张十一》 唐·王昌龄
槠楠无冬春,柯叶连峰稠。
阴壁下苍黑,烟含清江楼。
景开独沿曳,响答随兴酬。
旦夕望吾友,如何迅孤舟。 -
17.《入剑门作,寄杜、杨二郎中,时二公并为杜元帅判官》 唐·岑参
不知造化初,此山谁开坼。
双崖倚天立,万仞从地劈。
云飞不到顶,鸟去难过壁。
速驾畏岩倾,单行愁路窄。 -
18.《北征》 唐·杜甫
北归至凤翔,墨制放往鄜州作。
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。 -
19.《两当县吴十侍御江上宅》 唐·杜甫
寒城朝烟澹,山谷落叶赤。
阴风千里来,吹汝江上宅。
鹍鸡号枉渚,日色傍阡陌。
借问持斧翁,几年长沙客。 -
20.《赠蜀僧闾丘师兄》 唐·杜甫
大师铜梁秀,籍籍名家孙。
呜呼先博士,炳灵精气奔。
惟昔武皇后,临轩御乾坤。
多士尽儒冠,墨客蔼云屯。