-
141.《太息行赠平湖谢赞府》 明·陆粲
太息复太息,悲风动河梁。
浮云翳中天,白日不回光。
谢子庐江来,修髯宛清扬。
伏阙三上书,雅道陈虞唐。 -
142.《书雨》 宋·陆游
仲冬候始寒,丙夜天正黑。
雨来挟风助,吼击不遗力。
声如拔高山,势若伐强国。
初忧老柏折,遂恐石笋踣。 -
143.《赠圆明老》 宋·张耒
一粥一斋年已老,千经万论不留心。
菩提本自非言说,默默知师得更深。 -
144.《七交七首·自叙》 宋·欧阳修
余本漫浪者,兹亦漫为官。
胡然类鸱夷,托载随车辕。
时士不俛眉,默默谁与言。
赖有洛中俊,日许相跻攀。
饮德醉醇酎,袭馨佩春兰。
平时罢军檄,文酒聊相欢。 -
145.《感事》 宋·晁说之
十年三冬时,柜火帘小室。
读书似少疲,坐睡尘两膝。
飞雪封我窗,号风过我壁。
时有可语人,对之亦默默。 -
146.《寄光公》 宋·晁说之
湖上石楠花出屋,待久老僧来默默。
徐言经岁不出门,偶向今朝移苦竹。
有琴挂壁积尘埃,强之使弹响山谷。
至今两耳犹泠泠,边风日夜相思曲。 -
147.《伤王司徒褒诗》 南北朝·庾信
昔闻王子晋。
轻举逐神仙。
谓言君积善。
还得嗣前贤。 -
148.《次韵梅山弟静中大观》 宋·陈著
默默融融内自观,纷纷藉藉外何关。
托言鹏化未为大,相与鸢飞方是閒。
万古乾坤全易上,四时风月小诗閒。
天寒一步不轻动,只为梅花费往还。 -
149.《瑞鹧鸪 居庵》 元·马钰
闲人相访有何妨。
唯恐闲人话短长。
真乐真闲无议论,至微至妙绝商量。
是非欲说气神散,名利谗言道德忘。
不若澄心常默默,自然彼此得清 -
150.《诸公以嵩师破戒作诗嘲咏因次韵解之》 宋·郭印
老嵩悟尘缘,洪炉一点雪。
飞行三界外,宴坐常兀兀。
有如出笼鸟,岂比缩颈鳖。
万象一诗本,章句真琐屑。 -
151.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
瀛涵崧镇,深兮高兮。
默默之得,类之不齐。
一鼻直,两眉低。
影像尔能半露,语言谁得全提。
少林九年兮,痴坐凄凄。 -
152.《代徐思远谢张季万》 宋·王洋
淳风叹辽远,友道伤浇漓。
交情比一线,断续同轩縻。
仁惇既难事,义重亦不支。
寒谷少温律,衡门自寒扉。 -
153.《寄魏元履》 宋·刘子翚
世情事虚文,十幅了一书。
片言倒肺腑,子独不佞予。
班班眼中秀,学胆谁似渠。
平生几两屩,踏破牛斗墟。 -
154.《悼离赠妹诗二首 二》 魏晋·左思
穆穆令妹。
有德有言。
才丽汉班。
明朗楚樊。 -
155.《己酉赴试白下病归得杂咏五首》 明·郑胤骥
病起犹未王,言归聿何速。
所叹鸡肋微,犹成道旁筑。
得失一以分,宁免相刺促。
快哉良友言,自计亦已熟。 -
156.《四印室长句效刘信夫作,呈信夫》 宋·杨万里
广文眼力自超然,作室题诗字字研。
愤世嫉邪聊尔耳,未必崔君真鹤言。
涪州别驾亦浪语,渠家四印何曾铸。
漫向世人言养生,涪州却向宜州去。 -
157.《歌诗三十五韵送前知隆庆任侯赴召》 宋·魏了翁
向来虎豹蹲天关,啄噉人命无敢干。
任侯干时外小官,有笔如刀剚权奸。
权奸未夷骨先寒,有开天诛乱旋刊。
寘我宗社于山安,忽焉倚伏不可抟。 -
158.《送侯参谋赴河中幕(侯继时从王谔辟)》 唐·韩愈
忆昔初及第,各以少年称。
君颐始生须,我齿清如冰。
尔时心气壮,百事谓己能。
一别讵几何,忽如隔晨兴。 -
159.《江陵三梦》 唐·元稹
平生每相梦,不省两相知。
况乃幽明隔,梦魂徒尔为。
情知梦无益,非梦见何期。
今夕亦何夕,梦君相见时。 -
160.《幽通赋》 两汉·班固
系高顼之玄胄兮,氏中叶之炳灵。
飖颽风而蝉蜕兮,雄朔野以扬声。
皇十纪而鸿渐兮,有羽仪于上京。
巨滔天而泯夏兮,考遘愍以行谣。