-
1.《永乐初给事姚伯善采木广右被瘴客死殡及六十》 明·沈周
惟昔永乐初,皇帝治明堂。
取材苍梧野,在楩楠豫章。
公素侃察闻,百辟得激扬。
譬如公输子,材悉良不良。 -
2.《再题二首》 宋·陈造
天吴凭怒鼓涛澜,不作闲居卷轴看。
夜半负山谁料得,重来坐失两高寒。 -
3.《感春》 宋·李处权
春风欲裂石,春云如鼓涛。
况复横来雨,檐溜声连宵。
畸人早盥帻,散目临亭皋。
挽折户外柳,吹残竹间桃。 -
4.《乐府杂曲·鼓吹曲辞·巫山高》 唐·卢照邻
巫山望不极,望望下朝雰。
莫辨啼猿树,徒看神女云。
惊涛乱水脉,骤雨暗峰文。
沾裳即此地,况复远思君。 -
5.《观涛》 唐·朱庆馀
木落霜飞天地清,空江百里见潮生。
鲜飙出海鱼龙气,晴雪喷山雷鼓声。
云日半阴川渐满,客帆皆过浪难平。
高楼晓望无穷意,丹叶黄花绕郡城。 -
6.《江城子(湘妃鼓瑟)》 宋·叶梦得
银涛无际卷蓬瀛。
落霞明。
暮云平。
曾见青弯、紫凤下层城。 -
7.《同林择之姚宏甫游鼓山》 宋·赵汝愚
几年奔走厌尘埃,此日登临亦快哉。
江月不随流水去,天风直送海涛来。
故人契阔情何厚,禅客飘零事已灰。
堪叹世人只如此,危栏独倚更徘徊。 -
8.《续催送日鼓谣(邓侍郎崖山作催送日鼓谣文丞》 明·汪德钧
冬冬晨鼓催,目注东方白。
日华欲动月无辉,杀气冲天云血色。
坎坎暮鼓击,日没崦嵫黑。
朔风吹海毒波翻,旄头错落光芒出。 -
9.《叶涛致远见和二诗,复次其韵》 宋·苏轼
闻公少已悟,拄杖久倚床。
笑我老而痴,负鼓欲求亡。
庶几东门子,柱史安敢望。
嗜毒戏猛兽,虑患先不详。 -
10.《叶涛致远见和二诗复次其韵(涛颠倒元韵·)》 宋·苏轼
平生无一女,谁复叹耳耳。
滞留生此儿,足慰周南史。
那知非真实,造物聊戏尔。
烦恼初无根,恩爱为种子。 -
11.《观白鹭洲风涛》 宋·刘过
一声雷鼓兵风威,顷刻冲涛没钓矶。
行客骇看银汉落,阳侯惊起玉山飞。
蛟龙便尔争先化,鸥路荒然失所依。
安得长竿入吾手,翩然东海钓鳌归。 -
12.《大明铙歌鼓吹曲十三篇》 元·杨维桢
於王气,涂之冈。
五百祀,皇陵藏。
火流乌,星流红,驾生圣人应天祥。
圣人生,六合一统天下昌。 -
13.《海月堂观涛》 宋·胡仲弓
青天与海连,羲娥代吞吐。
封姨助余威,阳侯倏起舞。
或奔千丈龙,或轰万叠鼓。
蓬弱此路通,只界一斥卤。 -
14.《行香子·一鼓才呜》 元·王哲
一鼓才呜,水德行香。
看乌龟、波上呈祥。
鼻全喘息,眼眩昭彰。
会戏澄涛,游澄浪,隐然江。
黑雾凝凝,充满皮囊。
牢封击、信任飘?。
冲和上下,流转边旁。
便变成雯,结成盖,积成霜。 -
15.《江上遇疾风》 唐·张九龄
疾风江上起,鼓怒扬烟埃。
白昼晦如夕,洪涛声若雷。
投林鸟铩羽,入浦鱼曝鳃。
瓦飞屋且发,帆快樯已摧。
不知天地气,何为此喧豗. -
16.《同赵侍御乾湖作》 唐·张说
江南湖水咽山川,春江溢入共湖连。
气色纷沦横罩海,波涛鼓怒上漫天。
鳞宗壳族嬉为府,弋叟罛师利焉聚。 -
17.《发白马》 唐·李白
将军发白马,旌节度黄河。
箫鼓聒川岳,沧溟涌涛波。
武安有振瓦,易水无寒歌。
铁骑若雪山,饮流涸滹沱。 -
18.《鸣皋歌,送岑征君(时梁园三尺雪,在清泠池作)》 唐·李白
若有人兮思鸣皋,阻积雪兮心烦劳。
洪河凌竞不可以径度,冰龙鳞兮难容舠.
邈仙山之峻极兮,闻天籁之嘈嘈。
霜崖缟皓以合沓兮, -
19.《梦游天姥吟留别/别东鲁诸公》 唐·李白
海客谈瀛洲,烟涛微茫信难求;
越人语天姥,云霞明灭或可睹。
天姥连天向天横,势拔五岳掩赤城。
天台四万八千丈,对此欲倒东南倾。 -
20.《渼陂行(陂在鄠县西五里,周一十四里)》 唐·杜甫
岑参兄弟皆好奇,携我远来游渼陂。
天地黤惨忽异色,波涛万顷堆琉璃。
琉璃汗漫泛舟入,事殊兴极忧思集。