-
1.《玉华山》 宋·宋球
玉华山来自何处,巉巉拔立陵紫烟。
上有干云切霄之苍松,下有迸崖漱壑之清泉。
长河西来齧山足,{左火右粦}火白日明峰巅。
浮岚暖翠入窗户,六月殿阁风冷然。 -
2.《忆山送人》 宋·苏洵
少年喜奇迹,落拓鞍马间。
纵目视天下,爱此宇宙宽。
山川看不厌,浩然遂忘还。
岷峨最先见,晴光厌西川。 -
3.《仙都山独峰大雪歌》 宋·陈仁玉
仙居仙人游仙都,帝遣滕六为先驱。
天花撩乱缤纷舞,秉圭植璧仙灵趋。
削瓜青玉一万仞,拔地挺挺撑元虚。
人言黄帝此轻举,上有莲花开碧湖。 -
4.《和张宪登乌尤山》 宋·吴泳
放怀物外亦何尤,便谓游遨士也骄。
西日下来岩际宿,别尊难齧嚼皆焦。 -
5.《马齧麦》 宋·孔武仲
马齧麦,仆饮冰,北风轩轩摇丘林,霖霪十日吁可惊。
南山喜见朝日升,寻阳北岸霜泥薄,穷腊独为千里行。 -
6.《发光山》 宋·孔武仲
摇摇春霜草头白,冰如龙蛇当辙迹。
天开日丽非偶然,昨夜满山明月色。
忆昨北走关山中,下坂还登百千尺。
狂风虚霰何可当,破碎貂孤作巾帻。 -
7.《九思》 两汉·王逸
逢尤
悲兮愁,哀兮忧!
天生我兮当闇时,被诼谮兮虚获尤。
心烦憒兮意无聊,严载驾兮出戏游。 -
8.《犁春操为谢耕道作》 宋·黄简
东山兮云浮,东磵兮雨流。
失今不勤兮,曷其有秋。
水淫兮石齧,田碻磝兮一跬九折。
予劳兮何辞,牛奚罪兮从予以羸。
眇良畴兮弥野,独功倍兮刈寡。
虽然不愈于无田而游兮,岁晏凄其桑落之下。 -
9.《题汪水云诗卷》 宋·戴仁杰
水云应世地行仙,手抱琴书直到燕。
万里沧江鸥浩荡,千年城郭鹤翩跹。
履霜中野元无怨,齧雪阴山只自怜。
今日相逢又相别,新诗满橐不论钱。 -
10.《绝句》 宋·杭地士人
天目山前水齧,天心地脉露危机。
西周浸冷觚稜月,未必迁岐说果非。