-
1.《莺啼序》 宋·徐宝之
荼コ一番过雨,渍残花似雪。
向清晓、步入东风,细拾苔砌馀靥。
有数片、飞沾翠柳,萦回半著双归蝶。
悄无人、共立幽禽,呢呢能说。 -
2.《桂枝香》 宋·徐宝之
人间秋至。
对暮雨满城,沈思如水。
桐叶惊风,似语怨蛩齐起。
南楼月冷曾多恨,怕而今、夜深横吹。 -
3.《水调歌(湘阴簿新居)》 宋·徐宝之
了却意中事,卜筑快幽情。
雨帘云栋深窈,歌笑霭春生。
青嶂碧溪门户,暖翠浮岚衿席,前日展湘屏。
种竹看霜节,栽菊待秋英。 -
4.《沁园春(春寒)》 宋·徐宝之
水榭春寒,梅雪漫阶,竹云堕墙。
数花时近也,采芳香径,旧情著处,看月西窗。
十二楼中,玉妃卧冷,懒掬胭脂放海棠。
层堤外,渺归鸿无数,江树苍苍。 -
5.《秋风入我户》 宋·徐宝之
秋风入我户,翩翩动床帷。
咄唶中夜起,奈何我心悲。
四海岂不大,伤哉无己知。 -
6.《湖上客舍睡起》 宋·徐宝之
湿云冉冉树藏鸦,秋岸无人小艇斜。
细雨入帘新睡起,晚□吹落木犀花。 -
7.《秋日溪上》 宋·徐宝之
行尽苔阶碧甃长,早秋风味入思量。
蕙香半在空堂梦,荷雨多於别岸凉。
独夜玉弦知寂寞,旧愁湘月记微茫。
採江节晚秋心远,一舸轻颸过夕阳。 -
8.《续湖阴曲》 宋·徐宝之
巴滇之马如游龙,宝鞭袅袅回如风。
将军梦断忽心战,五骑飞出寻无踪。
道旁客姥头欲白,惊见归韉如电击。
当时天子重丁宁,典午安危争一刻。 -
9.《江涨》 宋·徐宝之
万里吴江湘浦图,一春摹在小村隅。
南山欲霁北山雨,昨日平涛今日湖。
荻岸出时知水减,桐花过后有寒无。
老渔心在苍茫外,梦破三更水鸟呼。 -
10.《寄潘子善》 宋·徐宝之
少阳一疏折群奸,拂袖归来日月闲。
误国小人犹法从,扣阍诸子自贤关。
是非颇亦通千古,义利那能立两间。
若向西湖浮画舫,好倾卮酒酹孤山。 -
11.《长沙》 宋·徐宝之
冬迫水逾瘦,湘梅岸岸开。
云心岳麓树,雪意定王台。
江晚船争集,山寒使未来。
汉廷难用少,流落贾生材。 -
12.《题荆公祠》 宋·徐宝之
草树荒凉门半开,管祠人去不曾来。
漫装舒国簪貂坐,何似钟山策蹇回。
后世诗名高北斗,向时国论冷残灰。
近儒作记存东庑,一丈寒碑立翠苔。 -
13.《寄李南金》 宋·徐宝之
野风摇枯荄,长夜山雨寒。
梦忽堕千里,拊胥黄木湾。
美人秋水容,众芳洁初服。
海树鸣骚骚,醉吟瘴云宿。 -
14.《寄远词二首》 宋·徐宝之
暮堂解罗衣,未洗别时泪。
燕子雨中归,春寒门已闭。
边城想如此,草色入湖地。
花前教小郎,已解识侯字。 -
15.《寄远词二首》 宋·徐宝之
江头风雨多,蘼芜湿春香。
皎皎千里心,闺中春梦长。
晓城鼓声发,寄书问河阳。
君行紫骝老,君母白发黄。 -
16.《句》 宋·徐宝之
炊熟风瓢动,吟归雪砚枯。
-
17.《句》 宋·徐宝之
尽日飞花急,隔溪芳草深。
-
18.《莺啼序》 宋·徐宝之
荼一番过雨,洒残花似雪。
向清晓、步入东风,细拾苔砌馀靥。
有数片、飞沾翠柳,萦回半著双归蝶。
悄无人、共立幽禽,昵昵能说。