-
1.《罗怀叟思归一诗留之》 宋·朱复之
客子归期莫有期,地炉松火独吟时。
西山暮雨吹成雪,错拟杨花理钓丝。 -
2.《枫》 宋·朱复之
凤山高兮上有枫,青女染叶猩血红。
莫辞老红嫁西风,一夜憔悴成秃翁。 -
3.《赠黄五星》 宋·朱复之
寒灰枯木此心形,箕斗今须落姓名。
却爱酒星凭一算,麹生何日放流行。 -
4.《谢张生见湛卢歌》 宋·朱复之
剑术空疏今罢休,家山何处越中瓯。
欲谈往事浑亡是,喜得新诗替莫愁。 -
5.《王补之梅竹》 宋·朱复之
淡抹斜斜三两枝,色香相亚恰相知。
沙寒水浅魂初醒,月落窗空影半欹。
岂是物华甘寂寞,且须岁晚共扶持。
向来淮浦潇湘岸,绝爱萧萧雪打时。 -
6.《滕王阁》 宋·朱复之
杰甚滕王阁,登临思渺然。
宿云开北牖,秋水尽南天。
帝子今何处,王童记独传。
客怀无住著,浩荡白鸥前。 -
7.《过苏养直旧居》 宋·朱复之
诗人已化罗浮鹤,相未千年未一归。
属玉不知人世换,双双长占后湖飞。 -
8.《姑山》 宋·朱复之
他文太白不多奇,一赋姑山世绝希。
生后此公方到此,龟趺不见仆前碑。 -
9.《葛仙井》 宋·朱复之
葛翁凿井冽寒泉,浸熟丹砂去作仙。
底事并烦仙子接,却随海水变桑田。 -
10.《与静使君约游姑山记事古风二十韵》 宋·朱复之
苦热日已远,杪秋遂凄凉。
邦侯及清暇,小队豫郊岗。
一麾先崭岩,半刺骖翱翔。
卿月动左辖,客星移奉常。 -
11.《送码碯石屏》 宋·朱复之
削出云岑一片奇,天然玉莹泽如脂。
祗堪棐几旁边看,颇与文房辈行宜。
香篆自萦黄奶卷,飞花不点墨卿池。
粗官马上今无用,付与刘郎写近诗。 -
12.《赋太湖石》 宋·朱复之
寂寂云根锁昼扉,绿痕春暖上苔衣。
飞来黄鸟忽相问,看了几年花片飞。 -
13.《夜饮罗怀叟三杯属余刚制共读孟郊诗》 宋·朱复之
建子初寒月,篝灯对语时。
独醒苏客酒,细咏孟生诗。
蠹老无新卷,乌惊有夜枝。
白云路不远,明日肯重来。 -
14.《太平寺尘外闲题》 宋·朱复之
高树青圆不见天,小风微动竹梢偏。
衣涵空翠元无雨,庭閟余声独有蝉。
老去此心无所住,向来我见不须先。
狂吟但过寒山子,荐得腾腾一味禅。 -
15.《冬夜读书无油歌》 宋·朱复之
君不见莱公酣歌彻清晓,银蜡成堆烧不了。
又不见齐奴帐下环佳人,平生爨蜡不爨薪。
南园花蜂巧心计,祗为渠侬照珠翠。
生憎诗客太酸寒,略不分光到文字。 -
16.《别汤伯纪》 宋·朱复之
停云思何长,伐木梦苦短。
飘摇乘风来,倏霍搏沙散。
匪今我独黯,自昔客屡叹。
之子曷云戾,微阳逼候炭。 -
17.《别李商卿》 宋·朱复之
羁思孤耽僻,蛩音偶出虚。
绿阴分坐久,清话见情初。
春过诗魂怯,年销剑术疏。
相看渐成故,临别欲何如。 -
18.《句》 宋·朱复之
忽听夏禽三五弄,新红突过石榴枝。
-
19.《句》 宋·朱复之
红蕖老去羞明镜,推让朱荣上蓼梢。
-
20.《句》 宋·朱复之
疏竹生孙初上坂,矮松种子欲凌霄。