-
1.《客愁》 宋·释惠琏
向来春兴自不浅,老去客愁还复深。
半夜蜀禽呼梦破,柳风桃雨总关心。 -
2.《古意》 宋·释惠琏
杏花枝头蛱蝶飞,似郎游冶忘归时。
杏花落尽蛱蝶去,郎不归来向底嬉。 -
3.《野月》 宋·释惠琏
野月今宵满,小庭人共瞻。
却愁人去后,残魄独窥檐。 -
4.《书粢上人庵》 宋·释惠琏
雨馀野禽声断续,清阴碧流绕茅屋。
道人乞食晚未归,独向残阳淡云木。 -
5.《梅花》 宋·释惠琏
梦断笛悲风渚,吹兰月淡烟村。
空想暗香靓色,难招口口口魂。 -
6.《别赵莘老》 宋·释惠琏
十里青山照眼,一篷疏雨催诗。
记取江边作别,烟村梅子黄时。 -
7.《多雨》 宋·释惠琏
尽道春多雨,伤摧花易空。
不知春态度,尤在雨阴中。 -
8.《舟行寒江曲港》 宋·释惠琏
扬帆出浦又入浦,转盼顺风还逆风。
芦叶萧萧两岸合,蓼花细细一川红。
鸥兼野鹜冲行棹,浪挟汀沙打卧篷。
行李向来吾自决,漫将晴雨问渔翁。 -
9.《句》 宋·释惠琏
瘦倚疏篁半出墙。