-
141.《王和甫主簿卜地改葬双亲一夕梦到一处风水佳》 宋·戴复古
仇香竭力奉双亲,孝感于天得此坟。
众石中藏一抔土,来山面对五峰云。
龟鸾远近参差见,龙虎低昂左右分。
早见凌云牡丹现,他年朱紫定纷纷。 -
142.《淳熙四年六月二十七日,登大峨之巅,一名胜》 宋·范成大
胜峰高哉摩紫青,白鹿导我登化城。
住山大士喜客至,兜罗布界缤相迎。
圆景明晖倚云立,艴如七宝庄严成。
一光未定一光发,中有墨像随心生。 -
143.《净慈显老为众行化,且示近所写真,戏题五绝》 宋·范成大
孤云野鹤本无求,刚被差充粥饭头。
担负一蒫牙齿债,钟鸣鼓响几时休。
冒雪敲冰乞米回,斋堂如海钵单开。
众中若有知恩者,一粒何曾咬破来? -
144.《十月一日浮桥成以故事宴客凌云》 宋·陆游
阴风吹雨白昼昏,谁扫云雾升朝暾?三江水缩献洲渚,九顶秀色欲塞门。
西山下竹十万个,江面便可驰车辕。
巷无居人亦何怪,释耒来看空山村。
竹枝宛转秋猿苦,桑落潋灩春泉浑。 -
145.《谒巫山庙两庑碑版甚众皆言神佐禹开峡之功而》 宋·陆游
真人翳凤驾蛟龙,一念何曾与世同。
不为行云求弭谤,那因治水欲论功。
翱翔想见虚无里,毁誉谁知溷浊中。
读尽旧碑成绝倒,书生惟惯谄王公。 -
146.《小憩二龙争珠,盖两长岭夹一圜峰故名·自此》 宋·杨万里
田路直复萦,肩舆斜还正。
如何晴三日,犹自滑一径。
缺岸有危践,方轸无稳兴。
不跌先独惊,稍坦深自庆。 -
147.《次子第一百四十五》 宋·文天祥
渥洼骐骥儿,众中见毛骨。
别来忽三岁,残害为异物。 -
148.《天庆观三色桧:{一木而具松、柏、桧三物}》 宋·张耒
聚处岁寒物,生为千岁身。
柯条虽自异,臭味本相亲。
商季诸公子,茅家贤弟昆。
分驱众彭恶,各共一清真。
竽籁风中合,鳞鳍雨后伸。
高枝如借便,轻举岂无人。 -
149.《众人观俳优》 宋·黄庭坚
众人观俳优,诚有可笑时。
侏儒笑人後,所笑动未知。
非桀是尧舜,诸生同一词。
不能解其会,何笑侏儒为。 -
150.《和始平贻一二宾僚》 宋·司马光
儒冠蔼蔼从平津,东阁由来盛众宾。
终始何法忘教育,高卑曾不问疏亲。
共陪樽俎无虚日,空喜豀山得主人。
白雪屡歌殊未知,自知羞愧后车尘。 -
151.《王君贶宣徽垂示嵩山祈雪诗十章合为一篇以酬》 宋·司马光
今秋少雨冬不雪,麦寄浮埃根欲绝。
圣主焦心闵万民,负扆不怡常膳撤。
诏书朝下遍九州,岳渎百神俱祷求。
西都留守虔群命,促驾不敢须臾留。 -
152.《谢始平公以近诗一卷赐示》 宋·司马光
皇家骏命承苍穹,烝民这杰生维嵩。
圣贤会合若符契,坐致四海登熙隆。
三阶清平九鼎重,指麾拱揖安华戎。
人情谁不乐将相,往往皓首忘疲癃。 -
153.《北轩老杏其大围春色向晚只开一花余悯其憔悴》 宋·司马光
春木争秀发,嗟君独不材。
须惭一花少,强逐众芳开。
顽艳人谁采,微香蝶不来。
直为无用物,空尔费栽培。 -
154.《清明前一日韩子华以靖节斜川诗见招游李园既》 宋·欧阳修
少年喜追随,老大厌諠哗。
◇愧二三子,邀我行看花。
花开岂不好,时节亦云嘉。
因病既不饮,众欢独成嗟。 -
155.《和圣俞唐书局後丛莽中得芸香一本之作用其韵》 宋·欧阳修
有芸黄其华,在彼众草中。
清香濯晓露,秀色摇春风。
幸依华堂阴,一顾曾不蒙。
大雅彼君子,偶来从学宫。 -
156.《满庭芳·一向沉空》 宋·无名氏
一向沉空,偏枯着静,痴人枉费工夫。
磨砖作镜,缘木欲求鱼。
见月何须用指,观花悟、总是真如。
聪明士,随机解物,无愠无愉。 -
157.《沁园春 此下原有沁园春黄鹤楼前一首未注名》 宋·无名氏
瑞雪翻云,长风舞浪,仙家画图。
问城南老树,如今在否,洛中强客,还再来无。
独上君山,渺观磊石,八百里清波漾巨区。
何曾错,有茶中上*灶,酒里仙姑。 -
158.《东风第一枝·溪侧风回》 宋·无名氏
溪侧风回,前村雾散,寒梅一枝初绽。
雪艳凝酥,冰肌莹玉,嫩条细软。
歌台舞榭,似万斛、珠玑飘散。
异众芳,独占东风,第一点装琼苑。 -
159.《和宋中道元夕十一韵》 宋·梅尧臣
鼓声阗阗众戏屯,百仞太华临端门。
端门两廊多结彩,公卿士女争来奔。
接板连帘坐珠翠,帘疏不隔夭妍存。
车驾适从驰道入,灯如撒星天向昏。 -
160.《诸人颇有和余百梅诗者各赋一首》 宋·刘克庄
出香影外别商量,尽撷菁英发秘藏。
难把微酸谐众口,只消一白赛宫妆。
却疑彼相调金鼎,未召斯人试玉堂。
便好去供春帖子,君才何止倍秦郎。