-
341.《光州王建使君水亭作》 唐·贾岛
楚水临轩积,澄鲜一亩馀。
柳根连岸尽,荷叶出萍初。
极浦清相似,幽禽到不虚。
夕阳庭际眺,槐雨滴疏疏。 -
342.《题裴晋公林亭》 唐·温庭筠
谢傅林亭暑气微,山丘零落閟音徽。
东山终为苍生起,南浦虚言白首归。
池凤已传春水浴,渚禽犹带夕阳飞。
悠然到此忘情处,一日何妨有万几。 -
343.《洞户二十二韵》 唐·温庭筠
洞户连珠网,方疏隐碧浔。
烛盘烟坠烬,帘压月通阴。
粉白仙郎署,霜清玉女砧。
醉乡高窈窈,棋阵静愔愔。 -
344.《洞户二十二韵》 唐·温庭筠
洞户连珠网,方疏隐碧浔。
烛盘烟坠烬,帘压月通阴。
粉白仙郎署,霜清玉女砧。
醉乡高窈窈,棋阵静愔愔。 -
345.《马嵬佛寺》 唐·温庭筠
荒鸡夜唱战尘深,五鼓雕舆过上林。
才信倾城是真语,直教涂地始甘心。
两重秦苑成千里,一炷胡香抵万金。
曼倩死来无绝艺,后人谁肯惜青禽。 -
346.《经无可旧居兼伤贾岛》 唐·刘沧
尘室寒窗我独看,别来人事几凋残。
书空萧寺一僧去,雪满巴山孤客寒。
落叶堕巢禽自出,苍苔封砌竹成竿。
碧云迢递长江远,向夕苦吟归思难。 -
347.《题书斋》 唐·刘沧
一日不曾离此处,风吹疏牖夕云晴。
气凌霜色剑光动,吟对雪华诗韵清。
高木宿禽来远岳,古原残雨隔重城。
西斋瑶瑟自为侣,门掩半春苔藓生。 -
348.《和周繇校书先辈省中寓直》 唐·林宽
古木重门掩,幽深只欠溪。
此中真吏隐,何必更岩栖。
名姓镌幢记,经书逐库题。
字随飞蠹缺,阶与落星齐。 -
349.《正乐府十篇·惜义鸟》 唐·皮日休
商颜多义鸟,义鸟实可嗟。
危巢末累累,隐在栲木花。
他巢若有雏,乳之如一家。
他巢若遭捕,投之同一罗。 -
350.《正乐府十篇·哀陇民》 唐·皮日休
陇山千万仞,鹦鹉巢其巅。
穷危又极嶮,其山犹不全。
蚩蚩陇之民,悬度如登天。
空中觇其巢,堕者争纷然。 -
351.《初夏游楞伽精舍》 唐·皮日休
越舼轻似萍,漾漾出烟郭。
人声渐疏旷,天气忽寥廓。
伊予惬斯志,有似劀q3瘼。
遇胜即夷犹,逢幽且淹泊。 -
352.《初夏游楞伽精舍》 唐·皮日休
越舼轻似萍,漾漾出烟郭。
人声渐疏旷,天气忽寥廓。
伊予惬斯志,有似劀q3瘼。
遇胜即夷犹,逢幽且淹泊。 -
353.《太湖诗·雨中游包山精舍》 唐·皮日休
松门亘五里,彩碧高下绚。
幽人共跻攀,胜事颇清便。
翣翣林上雨,隐隐湖中电。
薜带轻束腰,荷笠低遮面。 -
354.《太湖诗·游毛公坛》 唐·皮日休
却上南山路,松行俨如庑。
松根碍幽径,孱颜不能斧。
摆履跨乱云,侧巾蹲怪树。
三休且半日,始到毛公坞。 -
355.《太湖诗·销夏湾》 唐·皮日休
太湖有曲处,其门为两崖。
当中数十顷,别如一天池。
号为销夏湾,此名无所私。
赤日莫斜照,清风多遥吹。 -
356.《夏首病愈因招鲁望》 唐·皮日休
晓入清和尚袷衣,夏阴初合掩双扉。
一声拨谷桑柘晚,数点舂锄烟雨微。
贫养山禽能个瘦,病关芳草就中肥。
明朝早起非无事,买得莼丝待陆机。 -
357.《奉和鲁望新夏东郊闲泛》 唐·皮日休
水物轻明淡似秋,多情才子倚兰舟。
碧莎裳下携诗草,黄篾楼中挂酒篘.莲叶蘸波初转棹,鱼儿簇饵未谙钩。
共君莫问当时事,一点沙禽胜五侯。 -
358.《奉和袭美初夏游楞伽精舍次韵》 唐·陆龟蒙
吴都涵汀洲,碧液浸郡郭。
微雨荡春醉,上下一清廓。
奇踪欲探讨,灵物先瘵瘼。
飘然兰叶舟,旋倚烟霞泊。 -
359.《江湖散人歌》 唐·陆龟蒙
江湖散人天骨奇,短发搔来蓬半垂。
手提孤篁曳寒茧,口诵太古沧浪词。
词云太古万万古,民性甚野无风期。 -
360.《五歌·水鸟》 唐·陆龟蒙
水鸟山禽虽异名,天工各与双翅翎。
雏巢吞啄即一例,游处高卑殊不停。
则有觜铍爪戟劲立直视者,