-
361.《奉和袭美新秋言怀三十韵次韵》 唐·陆龟蒙
身闲唯爱静,篱外是荒郊。
地僻怜同巷,庭喧厌累巢。
岸声摇舴艋,窗影辨蟏蛸。
径只溪禽下,关唯野客敲。 -
362.《江墅言怀》 唐·陆龟蒙
病身兼稚子,田舍劣相容。
迹共公卿绝,贫须稼穑供。
月方行到闰,霜始近言浓。
树少栖禽杂,村孤守犬重。 -
363.《丹阳道中寄友生》 唐·陆龟蒙
烟树绿微微,春流浸竹扉。
短蓑携稚去,孤艇载鱼归。
海俗芦编室,村娃练束衣。
旧栽奴橘老,新刈女桑肥。 -
364.《闲居杂题五首·饮岩泉》 唐·陆龟蒙
已甘茅洞三君食,欠买桐江一朵山。
严子濑高秋浪白,水禽飞尽钓舟还。 -
365.《宿洛都门》 唐·张乔
山川马上度边禽,一宿都门永夜吟。
客路不归秋又晚,西风吹动洛阳砧。 -
366.《方干隐居》 唐·李山甫
咬咬嘎嘎水禽声,露洗松阴满院清。
溪畔印沙多鹤迹,槛前题竹有僧名。
问人远岫千重意,对客闲云一片情。
早晚尘埃得休去,且将书剑事先生。 -
367.《闻子规》 唐·李山甫
冤禽名杜宇,此事更难知。
昔帝一时恨,后人千古悲。
断肠思故国,啼血溅芳枝。
况是天涯客,那堪□□眉。 -
368.《轻薄怨》 唐·李咸用
花骢躞蹀游龙骄,连连宝节挥长鞘。
凤雏麟子皆至交,春风相逐垂杨桥。
捻笙软玉开素苞,画楼闪闪红裾摇。 -
369.《君不来》 唐·方干
闲花未零落,心绪已纷纷。
久客无人见,新禽何处闻。
舟随一水远,路出万山分。
夜月生愁望,孤光必照君。 -
370.《君不来》 唐·方干
闲花未零落,心绪已纷纷。
久客无人见,新禽何处闻。
舟随一水远,路出万山分。
夜月生愁望,孤光必照君。 -
371.《郭中山居》 唐·方干
莫见一瓢离树上,犹须四壁在林间。
沈吟不寐先闻角,屈曲登高自有山。
溅石迸泉听未足,亚窗红果卧堪攀。
公卿若便遗名姓,却与禽鱼作往还。 -
372.《城西作》 唐·罗隐
从军无一事,终日掩空斋。
道薄交游少,才疏进取乖。
野禽鸣聒耳,庭草绿侵阶。
幸自同樗栎,何妨惬所怀。 -
373.《贵池晓望》 唐·罗隐
稂莠参天剪未平,且乘孤棹且行行。
计疏狡兔无三窟,羁甚宾鸿欲一生。
合眼亦知非本意,伤心其奈是多情。
前溪好泊谁为主,昨夜沙禽占月明。 -
374.《西京道中》 唐·罗隐
半夜秋声触断蓬,百年身事算成空。
祢生词赋抛江夏,汉祖精神忆沛中。
未必他时能富贵,只应从此见穷通。
边禽陇水休相笑,自有沧洲一棹风。 -
375.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
376.《读方干诗因怀别业》 唐·崔涂
把君诗一吟,万里见君心。
华发新知少,沧洲旧隐深。
潮冲虚阁上,山入暮窗沈。
忆宿高斋夜,庭枝识海禽。 -
377.《秋夕与友人话别》 唐·崔涂
怀君非一夕,此夕倍堪悲。
华发犹漂泊,沧洲又别离。
冷禽栖不定,衰叶堕无时。
况值干戈隔,相逢未可期。 -
378.《王逸人隐居》 唐·崔涂
一径入千岑,幽人许重寻。
不逢秦世乱,未觉武陵深。
石转生寒色,云归带夕阴。
却愁危坐久,看尽暝栖禽。 -
379.《赋雪》 唐·吴融
一夜阴风度,平明颢气交。
未知融结判,唯见混茫包。
路莫藏行迹,林难出树梢。
气应封兽穴,险必堕禽巢。 -
380.《雨后闻思归乐二首》 唐·吴融
山禽连夜叫,兼雨未尝休。
尽道思归乐,应多离别愁。
我家方旅食,故国在沧洲。
闻此不能寐,青灯茆屋幽。