-
381.《沁园春·瑞雪长空》 宋·无名氏
瑞雪长空,布满周天,色似银。
况此物不论贫富,应无深远,触处皆均。
片片不教尘污,落处冥冥不听声。
江天静,见天华宇宙,景物皆新。 -
382.《喜迁莺·霜凝雪沍》 宋·无名氏
霜凝雪沍,正斗标临丑,三阳将近。
万木凋零,群芳消歇,禁苑有梅初盛。
异香似薰沈水,素色瑞如玉莹。
人尽道,第一番,天遣先占春信。 -
383.《几道隰州判官》 宋·梅尧臣
清晓赴国门,西风生早凉。
天地大道出,苑树短亭傍。
相看车马色,共照池水光。
举酒酒非浅,明朝谁重觞。 -
384.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
385.《夏日集葆真池上以绿阴生昼静赋诗得静字》 宋·陈与义
清池不受暑,幽讨起予病。
长安车辙边,有此荷万柄。
是身虽可懒,共寄无尽兴。
鱼游水底凉,鸟宿林间静。 -
386.《三级泉》 宋·白玉蟾
缘溪深入桃花坞,紫霞隐隐幽禽语。
九层峭壁划春空,三级鸣泉飞暮雨。
落日衔山红影湿,冷云抱石苍崖古。
激回涧底散冰花,喷上松梢雪飘缕。 -
387.《雪窗联句》 宋·白玉蟾
霜风寒袭人,梅香清透骨。
莫色冥九峰,月华澹双阙。
青猿啸苍虬,红萤粘绿发。
滕六欲飞花,巽二急催雪。 -
388.《次韵文潜瞻启圣院旃檀像》 宋·晁补之
至人如幻千亿身,若以色观皆世人。
大千初自一沤发,变化谁能知本因。
移天宫殿着人世,断取无异陶家轮。
当年紫磨已殊胜,后来浮海亦有神。 -
389.《送叔延判官》 宋·曾巩
北风吹空雪花冷,平铺云涛冒峰顶。
江长水阔飞鸟绝,沙树参差动波影。
君子从戎碧油下,绿发青瞳笏袍整。
大马高车府中罢,一船沿流背丁丙。 -
390.《和安汝功采紫竹杖篇》 宋·刘子翚
赤藤表珍奇,桃竹寄吟玩。
高情在丘壑,微物怀深睠。
徽工匝远林,弥山选一干。
云根傍岸蹙,椹色涵霜变。 -
391.《李夫人》 元·杨维桢
绝代一佳人,美色如洛妃。
春月为作眉上彀,秋水为作眼中波。
歌琼蕤,舞玉枝,君王有情不自持。
玉枝一夜摧,琼蕤一朝落,君王之心何以乐?若有人兮有若无,来迟兮去促促。 -
392.《有酒作》 宋·李新
富贵日厌意,志愿男子多。
饥寒一身赘,奈此两臂何。
有子立参肩,於人犹负痾。
食菜色染颜,肘露枯树柯。 -
393.《望夜德新弟邀池上酒阑浩歌潮落人散粹之即席》 宋·李弥逊
平生七不堪,造物不能令。
从人较痴黠,百负未一胜。
一丘收桑榆,外物听衰盛。
解缨清泠上,稍觉尘土净。 -
394.《安清桐夜坐有怀》 宋·冯时行
屋角锦树风飞扬,阴岑夜色凝清霜。
结庵云窦谢尘俗,危然搔首忧偏长。
背灯顾影空寂閴,亦复自怪何昂藏。
人生百虑已大瘦,顾我耿耿无他肠。 -
395.《次韵程泰之尚书》 宋·史浩
程王二夫子,听履上甘泉。
咳唾妙一世,万斛明珠圆。
官居季孟间,风义帝相先。
每当持论许,闻者殆欲仙。 -
396.《东山行》 宋·李石
龙池山头唤龙起,见说花开龙亦喜。
喜将一雨洗山光,晓涨初分两谿水。
东山渡桥烟霞簇,山半亭台艳桃李。
入门一径海棠花,红玉为枝霞作蕊。 -
397.《移竹》 宋·王之望
借宅开小轩,自移一丛竹,悠然北窗下,意色都不俗。
晴影终日幽,风声杪秋肃。
最怜疏雨过,会有白云宿。 -
398.《游野航次元应韵三首》 宋·李流谦
平地坐我帆樯中,翠峰出没工为容。
轻鸥舞晴水照影,苍蛟吼浪雪薄胸。
渔舠系月江一曲,樵斧斫雪山几重。
诗翁忽来吐佳句,物色才情元一宗。 -
399.《上费邛州》 宋·李流谦
疏茅裂万户,百战未易得。
一识荆州面,不作半钱直。
朝曦明生东,夜斗光炯北。
皎皎群目用,余影到盆隙。 -
400.《次韵雷知院观音诗因叙家中铜像之详》 宋·楼钥
鼻祖家住江东边,推择为吏心静渊。
朝朝趋邑过圮上,时见暗碛光煜然。
平时奉佛心至谨,建立塔庙崇诸天。
试令便介识所在,退公始得来其前。