-
421.《向侍郎无热轩》 宋·释宗杲
勇猛精进过量人,号曰芗林大居士。
住无变易真实处,而常顺行诸佛法。
不作世间颠倒业,成辨出世胜方便。
而能於此方便中,幻出难思诸境界。 -
422.《十二月十七日归故园酌红梅花下》 宋·舒岳祥
今年剩有冬一月,今冬先得半月春。
留春借冬皆乐事,但苦世上无閒人。
平皋梅花如雪浪,夜色晨光迷滉漾。
就中红香清且妍,风流故在海棠上, -
423.《与可墨竹二十韵》 宋·苏籀
天工奇水墨,晴景照檀栾。
影动嵇阮爱,笋穿淇渭干。
禅翁三昧力,老手一挥间。
意匠先鹘落,心造忘笔端。 -
424.《明妃曲》 宋·王洋
汉宫沈沈凝紫烟,妾身一入知几年。
楼高秋月照清夜,亭暖春花熏醉眠。
忆初送我辞亲戚,便拟光华列旌戟。
君门安得似人间,咫尺千山万山隔。 -
425.《七月八日小雨》 宋·王洋
万汇就槁死,一凉送生意。
问谁犯炎威,用事得屏翳。
始自长夏来,龙骨呕四裔。
平原暴槁乾,生火自焚燧。 -
426.《既游东山乘月登舟至曹娥江》 宋·喻良能
虞江波上一帆风,天水澄明夜色空。
古体诗成岩影里,新醅酒酌月明中。
吚哑两桨止还作,欸乃数声西复东。
尘滓此时无一点,恍疑身在水晶宫。 -
427.《杂曲歌辞·鸣雁行》 唐·鲍溶
七月朔方雁心苦,联影翻空落南土。
八月江南阴复晴,浮云绕天难夜行。
羽翼劳痛心虚惊,一声相呼百处鸣。 -
428.《杂曲歌辞·竹枝》 唐·李涉
荆门滩急水潺潺,两岸猿啼烟满山。
渡头年少应官去,月落西陵望不还。
巫峡云开神女祠,绿潭红树影参差。
下牢戍口初相问,无义滩头剩别离。 -
429.《秋山望月酬李骑曹》 唐·李峤
愁客坐山隈,怀抱自悠哉。
况复高秋夕,明月正裴回。
亭亭出迥岫,皎皎映层台。
色带银河满,光含玉露开。 -
430.《咏怀古意上裴侍郎》 唐·骆宾王
三十二馀罢,鬓是潘安仁。
四十九仍入,年非朱买臣。
纵横愁系越,坎壈倦游秦。
出笼穷短翮,委辙涸枯鳞。 -
431.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
432.《咏云》 唐·李邕
彩云惊岁晚,缭绕孤山头。
散作五般色,凝为一段愁。
影虽沉涧底,形在天际游。
风动必飞去,不应长此留。 -
433.《夜光篇》 唐·王泠然
游人夜到汝阳间,夜色冥濛不解颜。
谁家暗起寒山烧,因此明中得见山。
山头山下须臾满,历险缘深无暂断。 -
434.《西山》 唐·常建
一身为轻舟,落日西山际。
常随去帆影,远接长天势。
物象归馀清,林峦分夕丽。
亭亭碧流暗,日入孤霞继。 -
435.《海上生明月(科试)》 唐·李华
皎皎秋中月,团团海上生。
影开金镜满,轮抱玉壶清。
渐出三山岊,将凌一汉横。
素娥尝药去,乌鹊绕枝惊。
照水光偏白,浮云色最明。
此时尧砌下,蓂荚自将荣。 -
436.《宿大通和尚塔,敬赠如上人,兼呈常、孙二山人》 唐·崔曙
支公已寂灭,影塔山上古。
更有真僧来,道场救诸苦。
一承微妙法,寓宿清净土。
身心能自观,色相了无取。 -
437.《闻丹丘子于城北营石门幽居中有高凤遗迹仆离群…以寄之》 唐·李白
春华沧江月,秋色碧海云。
离居盈寒暑,对此长思君。
思君楚水南,望君淮山北。
梦魂虽飞来,会面不可得。 -
438.《金陵江上遇蓬池隐者(时于落星石上以紫绮裘换酒为欢)》 唐·李白
心爱名山游,身随名山远。
罗浮麻姑台,此去或未返。
遇君蓬池隐,就我石上饭。
空言不成欢,强笑惜日晚。 -
439.《冬夜宿仙游寺南凉堂,呈谦道人》 唐·岑参
太乙连太白,两山知几重。
路盘石门窄,匹马行才通。
日西倒山寺,林下逢支公。
昨夜山北时,星星闻此钟。 -
440.《送岳州司马弟之任》 唐·李嘉祐
岳阳天水外,念尔一帆过。
野墅人烟迥,山城雁影多。
有时巫峡色,终日洞庭波。
丞相今为郡,应无劳者歌。