-
161.《感怀》 宋·晁说之
甬东为客久,心期日自昧。
秋风沧海潮,尚余桂江泪。
形影怅已老,颇识前人意。
柳子与沈侯,超迈万人外。
终日常戚戚,不知果何是。
我亦负罪臣,视彼才藻愧。 -
162.《感愤》 宋·王令
二十男儿面似冰,出门嘘气玉蜺横。
未甘身世成虚老,大见天心却太平。
狂去诗浑夸俗句,醉余歌有过人声。
燕然未勒胡雏在,不信吾无万古名。 -
163.《再登岳阳楼感慨赋诗》 宋·陈与义
岳阳壮观天下传,楼阴背日堤绵绵。
草木相连南服内,江湖异态栏干前。
乾坤万事集双鬓,臣子一谪今五年。
欲题文字吊古昔,风壮浪涌心茫然。 -
164.《凤凰夜坐联句》 宋·黄公度
月黑前村笛,风清俯槛琴。
老苔虚殿闭,乔木故宫深。
宿鸟依丛树,疏钟出断林。
夜堂留暑湿,秋谷半晴阴。 -
165.《昔游诗》 宋·姜夔
雪霁下扬了,闲望江上山。
山山如白玉,日照金孱颜。
是时江水净,影落清镜寒。
潮催庾信老,云送佛狸还。
万古感心事,惆怅垂杨湾。 -
166.《昔游诗 其十四》 宋·姜夔
雪霁下扬了,闲望江上山。
山山如白玉,日照金孱颜。
是时江水净,影落清镜寒。
潮催庾信老,云送佛狸还。
万古感心事,惆怅垂杨湾。 -
167.《次韵李汉老诗》 宋·刘子翚
蒙庄叹隙驹,孔圣悲逝川。
百年生有涯,万感情无边。
贤愚真唯阿,系心同一缘。
内热蛊其中,伊谁肯求痊。 -
168.《建康六感·齐》 宋·刘子翚
尧宫不翦茨,禹室无崇壤。
巍巍天步隆,万代犹可仰。
荒哉二三君,经营务华敞。
落柹满清江,飞斤殷遥响。 -
169.《予居曲江五年今岁又暮慨然有感》 宋·朱翌
坐对研旁峰,卧阅屏上山。
一事不挂心,万病方穷源。
吾君礼南郊,吾母望北还。
一岁几得书,五年阙问安。
是自取之乐,尚复何所言。
手种庭下梅,花开聊喜欢。
系日既无术,缩地良独难。 -
170.《正月廿三日得台州黄元徽书有感(三首)》 明·刘基
结交无疏戚,艰难见平生。
金石苟不渝,万里如两楹。
重山非云远,邈若辽与荆。
嬿婉岂不怀,蛇虺正骄狞。
手持故人书,心念故人情。
开书问故人,泪下如雨倾。
¤ -
171.《正月廿三日得台州黄元徽书有感(三首)》 明·刘基
客从何乡来,遗我尺素书。
道路险且艰,故人情有余。
妖气晦斗极,黄浊混龙鱼。
何荃不为莸,何麟不为沄。
殷勤故人心,炯若明月珠。
投之千丈泥,万古光不渝。
安得致阊阖,以照君王车。 -
172.《春暮有感(二首)》 明·杨基
春色鲜明不称贫,越罗川锦照乌巾。
斜阳芳草迟迟晚,流水桃花去去春。
万里归心沤送客,片时闲梦鸟催人。
五湖风雨烟波阔,便着青蓑采白勣。
¤ -
173.《之雍丘舟中奉寄少述处士明叔公緼》 宋·韩维
柔橹咿哑画鹢东,翛然清兴不知穷。
新秋草树轻凉外,落日帆樯远思中。
人事感心怀素友,年华催鬓作衰翁。
江湖旧约今仍负,肠断从南万里风。 -
174.《感秋六首》 宋·郑獬
落日在高木,辉辉淡秋容。
白云起天镜,飞去忽无踪。
雨藓烂漫紫,幽径谁相从。
孤虑如有根,纠结生心胸。 -
175.《和富中容朝散雨中感怀》 宋·陈师道
节物惊心懒复嗟,罇中酒尽复谁赊。
风撩雨脚俄成阵,雪阁云头欲结花。
万里可堪长作客,一年将尽未还家。
自怜落落终难合,白首诗书谩五车。 -
176.《冬夜有感》 宋·李新
蓼虫常食苦,旅雁自知寒。
谈士惜卷舌,将军解愁鞍。
雪霜满天冬夜永,地炉无火青灯残。
功名富践苦不早,一年百日红尘道。 -
177.《无寐》 宋·郑刚中
孤衾万感不能平,籍也扪心未觉盲。
疏雨过云才数点,宿酲扶梦正三更。
瘴烟侵我须教老,春物牵愁自在生。
畴曩犬鸡无寸效,如今方愧子真耕。 -
178.《浦江书院中》 宋·郑刚中
弱云障阴黑,疏雨弄织细。
寒灯不生花,庭户起愁吹。
虫话已停声,夜半亦何啻。
失手置书卷,抚心目惊悸。 -
179.《题铨德秋声堂》 宋·胡寅
紫极题诗岁月深,秋风怀感重沉吟。
殷勤种此一庭玉,回薄依然万古心。
独有佳名追彩笔,谁将幽思入瑶琴。
萧萧醉扫笔池石,水月光中觅至音。 -
180.《和鲁漕春雨有感三首》 宋·吴芾
我心虽老尚如童,春到惟思笑语同。
正欲对花歌且舞,那知通夕雨兼风。
千畴固喜俱沾足,百卉还愁一扫空。
安得晴天开万里,缓行花下豁胸中。