-
181.《次子清贫居十韵因以述志》 宋·李洪
贫病同原宪,轻肥诮子华。
耽书只糟粕,学海淼津涯。
孤屿亭何远,葵丘戌复赊。
捄穷无髻宝,绝粒饵胡麻。 -
182.《陪沈虞卿使君游钱园》 宋·楼钥
休沐无官事,公庭且放衙。
城中寻胜地,道上引高牙。
潭府临芳径,东岩玩物华。
山林真夐绝,栋宇谢豪奢。 -
183.《梅花六首》 宋·赵蕃
全树婆娑夥匪奢,数枝纖瘦少尤佳。
春风上苑吾何泰,落月孤村汝自嗟。
定论要为尘外物,细看那是世间花。
不然山谷能诗老。
曷与山礬计等差。 -
184.《冬至后五夕频梦陈择之》 宋·赵蕃
所见日杂遝,宁复当我思。
我此僻且陋,三夜频梦之。
遣骑告欲行,手持一通诗。
发缄与儿读,绝妙解人颐。 -
185.《野趣亭》 宋·汪莘
晚唐多处士,林亭足娱嬉。
吾乡盛儒冠,何园可栖迟。
负者有不能,富者有不为。
我穷不出门,出门复坐驰。 -
186.《春日春陪韩签虞丞解监修禊事即席中有虾菜梨》 宋·曹彦约
雨馀春水压堤沙,柳未花飞蒲茁芽。
清流激湍石佛寺,崇山峻岭野人家。
大酉之山檀溪壑,春俗未改书成车。
居夷骤得群贤集,惠风鼓动生精华。 -
187.《自道场山至何山读故人洪舜俞内翰诗刻追和》 宋·程公许
褊性不谐俗,泛梗归无家。
故人右扶风,双旌拥崇牙。
款门及暇日,褰裳蹑飞霞。
维南古道场,诸天集毗耶。 -
188.《拟古》 宋·苏泂
煌煌庭中菊,秋后各已花。
玄霜下苍叶,憔翠同凡葩。
采之或伤生,不采谓我遐。
遗贱讵不然,无已安其家。 -
189.《寿李使君宣义父子同日》 宋·阳枋
黄梅雨阵歇窗纱,庚梦醒来槐月斜。
拜后拜前欢陆续,老君谪仙同一家。
蝉冠醉倒金貂客,异香飘随青犊车。
旋呼五马博一笑,酒酣逸气凌苍霞。 -
190.《寿襄阃》 宋·李曾伯
江南三月春事浓,人间处处熙东风。
山阴亭下羽觞举,长安小边箫鼓从。
衣冠酣燕太平久,干戈浸钝铁钺朽。
神州风景虽慷慨,已付新亭一杯酒。 -
191.《海棠盛开而雨》 宋·方岳
醉红睡去不胜扶,遮尽丹荑盖绿芜。
四立壁成花世界,一年春在锦屠苏。
山中富贵遽如许,诗外豪奢有是夫。
已与妇谋须斗酒,不知明日定晴无。 -
192.《和野渡赋双竹松梅古风》 宋·卫宗武
挺然昂霄蟠涧阿,彼美松者非凡槎。
千林摇落乃孤艇,舞春杨柳傞傞。
翛然照水溪一涯,彼美梅者非凡葩。
冰姿皎洁抱清独,漫山桃李徒繁华。 -
193.《赓南塘桂吟》 宋·卫宗武
卉木摇落如齿牙,红紫净尽无浮花。
秋芳俄从天上至,人世有香谁敢夸。
累累金粟叠为蕊,风韵别自成一家。
葱葱绿玉不乞讨色,岁寒气节何以加。 -
194.《慰吴吉甫县尉》 宋·华岳
子针如京师,一室膏鼎脔。
兄室虽被伐,一妻犹可免。
伯奢事行役,八子俱蹂践。
兄家祸虽剧,一女特婉娈。 -
195.《西爽》 宋·华岳
客子东西不著家,主人北里恣豪奢。
夜深常倩月移竹,春老不烦风扫花。
暮雨送凉归枕簟,夕阳留客赋烟霞。
何时执手阑干外,同把功名誓镆铘。 -
196.《寄杨南仲》 宋·陈藻
君思家世质,云此闺闾华。
我知财货里,自出人骄奢。
先翁非勤俭,安能美生涯。
儿郎不鼓舞,造化无萌芽。
从今君已悟,拈骰入諠哗。
结棚妆俚戏,达旦听淫哇。 -
197.《山居招友人诗》 宋·释智圆
结宇平湖滨,放意且闲逸。
陵峰时采药,服饵蠲故疾。
藜藿可供餐,茆茨可容膝。
浮生贵适性,何须羡奢佚。 -
198.《古琴诗》 宋·释智圆
良工采峄桐,斗为绿绮琴。
一奏还淳风,再奏和人心。
君子不暂去,所贵禁奢淫。
后世惑郑声,此道遂陆沈。
朱丝鼠潜齧,金徽尘暗侵。
冷落横闲窗,弃置岁已深。
安得师襄弹,重闻大古音。 -
199.《腊雪》 宋·刘黻
八窗唯一色,穉子诧天花。
不稔已多岁,无寒能几家。
山川增古老,宇宙顿奢华。
冻坐无他事,呼松自煮茶。 -
200.《宜阳引》 明·李东阳
宜阳小儿身姓窦,弟为佣,姊为后。
山中岸崩压不杀,自言相有封侯法。
朝上书,夕召见,生不记家犹记县。
眼前喜极翻作悲,一朝富贵从天来。
左图书,右宾友,兄弟贤名世希有。
古来宠禄易骄奢,今人尚忆贫时否?