-
161.《冤妇行》 宋·文同
婉婉西邻女,韶颜艳朝霞。
淑性自天与,少小传令嘉。
孝爱亲党重,巧慧闾里夸。
其母最娇怜,看若眼下花。 -
162.《昨日侍巾钵饭于天宁蒙示佳什谨次韵》 宋·陈与义
朱门未知禅悦义,富不期奢奢自至。
二韮虽寒故是公,万羊贾祸徒封卫。
我公居尘不染尘,便随一钵遗甘辛。
出家虽非将相事,食菜要是英雄人。
臞儒一生用心苦,何曾梦见鸡映黍。
中丞惜福幸见分,晚食从公当羔羜。 -
163.《小雪前三日锺冠之约余侍老人行山舟发后洪入》 宋·洪咨夔
何山如幽人,道场如大家。
穰穰衲子脚,刺刺骚翁牙。
挟隽控寒飚,搜光蹑晨霞。
危颠矫窣堵,平畴略污邪。 -
164.《和王学士水车》 宋·蔡襄
星鸟正中春事浓,农夫入田布嘉种。
田中白水极瀰漫,鹭翅群骞鱼鬣耸。
扶持水车倚塍畔,翻翻龙脊超双踵。
日在天中人在野,脱粟未逢心益恐。 -
165.《四月清明西湖》 宋·蔡襄
千顷平湖一遭,空城游乐自奢豪。
画船争胜飞江鹘,翠巘都浮载海鳌。
芳草堤边裙带短,柔桑陌上髻鬟高。
楼前尽日闻歌笑,不啻秋风卷怒涛。 -
166.《次韵毛君烧松花六绝》 宋·苏辙
茅庵纸帐学僧眠,炉艺松花取易然。
唯有未能忘酒在,手倾金盏斗垂莲。
饼杂松黄二月天,盘敲松子早霜寒。
山家一物都无弃,狼籍干花最后般。 -
167.《庭中种花》 宋·苏辙
空庭一无有,初种六株花。
青桐绿杨柳,相映成田家。
春雨散膏油,朝暾发萌牙。
造物知我心,初来尽枯槎。 -
168.《余赴官宫庠与道祖通判久聚乍散每有怀想作诗》 宋·葛立方
初拜清扬日,菰城荻始芽。
家声璜出渭,骏气马生洼。
博识该三箧,宏才记五车。
商明挈日月,文彩炫云霞。 -
169.《兼道携古墨来墨面龙纹墨背识云保大九年奉敕》 宋·刘子翚
长春殿古生荆荟,犹有前朝遗物在。
锦囊珍重出玄圭,双虬刻作蜿蜒态。
枯皮剥制弄几刓,断玦精坚磨不杀。
吾闻李氏据江左,文彩风流高一代。 -
170.《感怀二十四首》 明·刘基
晨登吴山上,四望长叹嗟。
借问胡叹嗟?狭路险且邪。
子胥竭忠谏,抉目为夫差。
宰狖善逢迎,越刃复相加。
守正累则多,从人祸亦奢。
遭逢贵明良,不尔俱泥沙。 -
171.《白头母吟》 明·杨基
白头母,乌头妇,妇姑啼寒抱双股。
妇哭征夫母哭儿,悲风吹折庭前树。
家有屋,屯军伍,家家有儿遭杀虏。
越女能嘲楚女词,吴人半作淮人语。 -
172.《通判国博中斋诗》 宋·强至
天下以中为大本,天地得中能自生。
古之圣贤一用中,政刑礼乐万事平。
於戏后世中道丧,政分宽猛刑重轻。
礼非俭陋则奢僭,乐不专一须锵铿。 -
173.《均州赠应守沈倅》 宋·陈造
闻道均阳郡,平时百万家。
客行休访古,世异定兴嗟。
逐逐才为市,通通亦掺挝。
仅成新聚落,那复旧豪奢。 -
174.《汉中行》 宋·吴泳
汉中在昔称梁州,地腴壤活人烟稠。
稻畦连陂翠相属,花树绕屋香不收。
年年二月春风尾,户户浇花压醪子。
长裙阔袖低盖头,首饰金翘竞奢侈。 -
175.《骊山歌》 宋·李廌
君门如天深九重,君王如帝坐法宫。
人生难处是安稳,何为来此骊山中。
复道连云接金阙,楼观隐隐横翠红。
林深谷暗迷八骏,朝东暮西劳六龙。 -
176.《古兴》 宋·李新
倮葬畏礼法,厚葬索衣衾。
金缕与玉柙,五陵非不深。
万宝埋幽光,苦为群盗寻。
上古莫封植,弃之中野林。
上以饱飞鸟,下从蝼蚁侵。
人情远臭腐,焉知孝子心。
死者或有知,自亦畏奢淫。 -
177.《黎伯英解元赠予一大缶封泥如法初谓酒也至乃》 宋·郑刚中
有客渡西山,泉源出山足。
初勺爱其甘,既享不能独。
汲取得陶罂,置满彭亨腹。
携持若抱瓮,前致且勤祝。 -
178.《题李德邵蘖庵》 宋·仲并
绮繻不复尚骄奢,经始菟裘谢物华。
户外韦衣真隐者,屏间孔雀尚豪家。
几年汗简编檮杌,晚岁薰炉负辟邪。
谁谓吾庐还有幸,卜邻归路不相赊。 -
179.《元宵小饮游人填塞殊可厌》 宋·姜特立
一灯何似千灯,千灯争如一月。
虽云屋下荧煌,不若空中皎洁。
笙歌万井喧哗,车马九衢填咽。
老子静对婵娟,自是一般奇绝。
混沌灯意略同,矫俗救奢良诀。 -
180.《咏蚕》 宋·姜特立
{左亻右蠡}{左亻右蠡}屡神化,宛宛始成室。
生从五泰初,事至三起毕。
利物先遭烹,谋身自无术。
衣被遍四方,丘山计端疋。