-
141.《司竹监烧苇园因召都巡检柴贻勖左藏以其徒会》 宋·苏轼
官园刈苇留枯槎,深冬放火如红霞。
枯槎烧尽有根在,春雨一洗皆萌芽。
黄狐老兔最狡捷,卖侮百兽常矜夸。
年年此厄竟不悟,但爱蒙密争来家。 -
142.《于潜女》 宋·苏轼
青裙缟袂于潜女,两足如霜不穿屦。
?奢沙鬓发丝穿柠,蓬沓障前走风雨。
老濞宫妆传父祖,至今遗民悲故主。
苕溪杨柳初飞絮,照溪画眉渡溪去。
逢郎樵归相媚妩,不信姬姜有齐鲁。 -
143.《辨道歌》 宋·苏轼
北方正气名祛邪,东郊西应归中华。
离南为室坎为家,先凝白雪生黄芽。
黄河流驾紫河车,水精池产红莲花。
赤龙腾霄惊盘蛇,奼女含笑婴儿呀。 -
144.《辱井》 宋·王安石
结绮临春草一丘,尚残宫井戒千秋。
奢淫自是前王耻,不到龙沈亦可羞。 -
145.《素饭》 宋·陆游
放翁年来不肉食,盘箸未免犹豪奢。
松桂软炊玉粒饭,醯酱自调银色茄。
时招林下二三子,气压城中千百家。
缓步横摩五经笥,风炉更试茶山茶。 -
146.《戏咏山家食品》 宋·陆游
牛乳抨酥瀹茗芽,蜂房分蜜渍棕花。
旧知石芥真尤物,晚得蒌蒿又一家。
疏索乡邻缘老病,团栾儿女且喧哗。
古人不下藜羹糁,斟酌龟堂已太奢。 -
147.《述意》 宋·陆游
忧患无穷生有涯,惟须百事屏纷华。
人谁敢侮修身士,天不能穷力穑家。
频唤老僧同夜粥,间从邻叟试秋茶。
结茅林下从来事,瓦屋三间已太奢。 -
148.《代书》 宋·黄庭坚
阿熊去我时,秋暑削甘瓜。
离别日月除,莲房倒箭靫。
得书报平安,肥字如栖鸦。
汝才跃炉金,自必为镆鋣。 -
149.《船上歌》 元·王冕
草衣老子双□皤,拍手夜唱沧浪歌。
浮生不信巢穴好,卖屋买船船作家。
明月满天天在水,别调新歌水中起。
萧散可同甫里翁,逃名不比鸱夷子。 -
150.《送朱校理知潍州》 宋·司马光
东国连年水伤稼,使君到部即行春。
茫茫四野潢污竭,郁郁万行桑柘新。
俗不好奢田器贵,狱无留击吏家贫。
齐人勿怨归朝速,自是承明侍从臣。 -
151.《楚平王庙》 宋·周邦彦
奸臣乱国纪,伍奢思结缨。
杀贤恐遗种,巢卵同时倾。
健雏脱身去,口血流吴庭。
达士见几微,楚郊忧苦兵。 -
152.《四民诗其二·农》 宋·范仲淹
圣人作耒耜,苍苍民乃粒。
国俗俭且淳,人足而家给。
九载襄陵祸,比户犹安辑。
何人变清风,骄奢日相袭。 -
153.《答宣城张主簿遗鸦山茶次其韵》 宋·梅尧臣
昔观唐人诗,茶咏鸦山嘉。
鸦衔茶子生,遂同山名鸦。
重以初枪旗,采之穿烟霞。
江南虽盛产,处处无此茶。 -
154.《姑苏杂咏 太湖石》 明·高启
没人采石山根渊,投身不试饥蛟涎。
冯夷不解护潜宝,几片捧出如青莲。
寒姿本是湖水骨,波涛潄击应千年。
初疑鬼怪离洞府,珊瑚铁网相钩连。 -
155.《次韵和仲咸对雪散吟三十韵》 宋·王禹偁
静对春天雪,时烹月俸茶。
久闲便澹薄,渐老厌諠哗。
徙倚终朝看,溟蒙向晓加。
应同头上发,复乱眼中花。 -
156.《酬处才上人》 宋·王禹偁
我闻三代淳且质,华华人熙熙信佛。
茹蔬剃发在西戎,胡法不敢干华风。
周家子孙何不肖,奢淫惛乱隳王道。
秦皇汉帝又杂霸,只以威刑取天下。 -
157.《池上榴花一本盛开》 宋·刘克庄
炎州气序异,十月榴始华。
是谁初植此,石罅抽根斜。
绿阴蔽朝曦,朱艳夺暮霞。
始犹一二枝,俄已千百葩。 -
158.《送叶士龙归竹林精舍》 宋·刘克庄
侍讲开甥馆,三间不至奢。
少曾居北面,老只住东家。
野笋庖尤美,深衣衮未华。
何时寻旧路,去谒玉川茶。 -
159.《送金仙玢上人主讲隆寿院》 宋·刘克庄
昔委荆榛谁起废,今增轮奂不为奢。
微神通力营经藏,经海潮音转法华。
况有紧幫王打供,岂无长者子倾家。
此行非作衣钵计,饶益尤多等算沙。 -
160.《采选示王圣美葛子明》 宋·王令
酒盏厌连行,众客喧已醉。
忽得簿上籍,共出名外仕。
孤昂忽雄轩,泯默亦驯致。
追争相後先,得失自愚智。