-
1.《梦游春七十韵》 唐·元稹
昔岁梦游春,梦游何所遇。
梦入深洞中,果遂平生趣。
清泠浅漫流,画舫兰篙渡。
过尽万株桃,盘旋竹林路。 -
2.《春雪》 唐·焦郁
散漫天涯色,乘春四望平。
不分残照影,何处断鸿声。
缭绕先经塞,霏微近过城。
因风低未敛,带雨重还轻。 -
3.《游春台诗》 唐·春台仙
玉幢亘碧虚,此乃真人居。
裴回仍未进,邪省犹难除。
日落烟水黯,骊珠色岂昏。
寒光射万里,霜缟遍千门。 -
4.《春雪》 宋·牟巘
一冬只辨作严寒,剪水飞花事竟难。
闭户不知春意动,扑窗忽觉雨声乾。
颇闻万事正云集,何处一蓑如画看。
但喜畦蔬得苏醒,从今小摘有余欢。 -
5.《东风无力 南楼春望》 明·沈谦
翠密红疏,节候乍过寒食。
燕冲帘,莺睨树,东风无力。
正斜阳楼上独凭阑,万里春愁直。
情思恹恹,纵写遍新诗,难寄归鸿双翼。
玉簪恩,金钿约,竟无消息。
但蒙天卷地是杨花,不辨江南北。 -
6.《雨不出》 当代·钱钟书
不许闲人作好嬉,遨头偏值雨澌澌。
已藏日月仍朝夜,也辨春秋有悦凄。
弃绝自天如覆水,绵连到地只生泥。
世间难得虚堂睡,更与尧章续旧题。 -
7.《汉上春雪呈郡太守》 宋·宋庠
春草江南瑞霰霏,溪山千叠共清辉。
林繁不辨妆梅落,川秀空疑月蚌归。
夕苑萦丛聊自舞,横塘拂水更低飞。
民畴脉偾农祥近,壤有尧歌绝晋饥。 -
8.《衡州早春二首》 唐·吕温
碧水何逶迤,东风吹沙草。
烟波千万曲,不辨嵩阳道。
病肺不饮酒,伤心不看花。
惟惊望乡处,犹自隔长沙。 -
9.《丹青歌赠王春阳用其神丹歌韵》 宋·方回
世上若无钟子期,破琴勿为俗子嗤。
人间亦有王昭君,奈何众女嫉蛾眉。
我粗能诗子能画,笔力岂不山可移。
希声绝色识者少,妾妇嗃嗃仍嘻嘻。 -
10.《饮马长城窟》 唐·陈标
日日风吹虏骑尘,年年饮马汉营人。
千堆战骨那知主,万里枯沙不辨春。
浴谷气寒愁坠指,断崖冰滑恐伤神。
金鞍玉勒无颜色,泪满征衣怨暴秦。