-
1.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
2.《孔子世家赞》 两汉·司马迁
太史公曰:《诗》有之:“高山仰止,景行行止。
”虽不能至,然心乡往之。
余读孔氏书,想见其为人。
适鲁,观仲尼庙堂车服礼器,诸生以时习礼其家,余祗回留之不能去云。 -
3.《外戚世家序》 两汉·司马迁
自古受命帝王及继体守文之君,非独内德茂也,盖亦有外戚之助焉。
夏之兴也以涂山,而桀之放也以末喜。
殷之兴也以有娀,纣之杀也嬖妲己。
周之兴也以姜原及大任,而幽王之禽也淫于褒姒。 -
4.《子游墓(海隅山上·《史记·吴世家》注:仲》 未知·王宾
有树枯来不记春,却依虞仲冢为邻。
山家相约休樵采,十哲人中第九人。 -
5.《闻潮阳吴子野出家?或为苏过作?》 宋·苏轼
子昔少年日,气盖里闾侠。
自言似剧孟,叩门知缓急。
千金已散尽,白首空四壁。
烈士叹暮年,老骥悲伏枥。 -
6.《闻潮阳吴子野出家》 宋·苏轼
予昔少年日,气盖里闾侠。
自言似剧孟,叩门知缓急。
千金已散尽,白首空四壁。
烈士叹暮年,老骥悲伏枥。 -
7.《吴季谦侍郎送家酿香绝无灰得未曾有戏成报章》 宋·岳珂
义丰爱酒憎官壶,日长忍渴呼酷奴。
自言畏灰如畏虎,有酒不向官坊酤。
当家香泉世无比,米洁曲甘醇且美。
酿时不著一点灰,满酌寒泉挹清泚。 -
8.《同年常簿吴次翁子万之万子子直卿将为分水学》 宋·方回
一点书灯传不绝,王侯卿相复何加。
追惟大父同科第,喜见闻孙绍世家。
奥颐蚤能探理窟,芳妍孰敢竞词华。
勿方小邑青衿少,要使人人读五车。 -
9.《香入云亭为高子章赋》 宋·杜去轻
山麓有庭存古意,不种凡花惟种桂。
苔葑藓剥迸鳞皱,雪劲霜顽聋苍翠。
栽培岂解一日成,爱惜至今尤不易。
来人不必问典型,对此俨然前辈是。 -
10.《次韵王定国谢韩子华过饮》 宋·苏轼
楚有孙叔敖,长城隐千里。
哀哉练裙子,负薪蹑破履。
岂无故交亲,逝去如覆水。
不如老优孟,谈笑托谐美。 -
11.《孙集仙世领东海》 宋·宋祁
云岊苍郁照城郛,奕叶乡州拥使符。
昼绣愈知今日贵,子庭犹忆向时趋。
故新笥绶薰相续,前后郊棠影不孤。
绛帐诸生今史氏,炙青容补世家无。 -
12.《和吴仲庶寄吴瑛比部安道之子壮年致政归隐蕲》 宋·司马光
负米承亲愿已赊,耻随鸡鹜啄泥沙。
一朝投绂真高士,万卷藏书旧世家。
齿发未衰非药物,山林不返为云霞。
庞眉尚有郎潜者,徇禄忧生直可嗟。 -
13.《寄家子震寺丞》 宋·韩维
商山不可极,跨压梁与秦。
地产富灵药,岩栖多异人。
子才老不用,一邑聊庇身。
方将敛馀间,炼丹驻形神。 -
14.《和杨铁庵送子监镇之任韵五首》 宋·姚勉
文章世家难,有子夫何忧。
吾亦有青毡,未作菟裘谋。
驽鞭不及骥,汗喘徒呀齁。
愿随君后尘,击楫江中流。 -
15.《访关子开兄弟于余姚怀先世旧契》 宋·王铚
山嵇交契自当年,重到同乡各怆然。
百里山川清自旧,两家子弟老于前。
疏梅开处数枝玉,小雨来时一段烟。
岁晚不调相会数,溪头尚趁有归船。 -
16.《许公子郑姬歌(郑园中请贺作)》 唐·李贺
许史世家外亲贵,宫锦千端买沉醉。
铜驼酒熟烘明胶,古堤大柳烟中翠。
桂开客花名郑袖,入洛闻香鼎门口。 -
17.《咏伯时画冯奉世所获大宛象龙图》 宋·黄庭坚
上党良家子,挽强如屈肘。
三十学春秋,岂为莎车首。
谁言冯光禄,不如甘延寿。
虽无千户封,乃得六龙友。 -
18.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
19.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
20.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。