-
1.《钗头凤·世情薄》 宋·唐婉
世情薄,人情恶,雨送黄昏花易落。
晓风干,泪痕残。
欲笺心事,独语斜阑。
难,难,难!
人成各,今非昨,病魂常似秋千索。
角声寒,夜阑珊。
怕人寻问,咽泪装欢。
瞒,瞒,瞒!(装欢 通:妆) -
2.《世情》 宋·释文珦
世情多反覆,衰荣难预卜。
本是昔时笑,翻成今日哭。
故乡无旧业,客身同草木。
纷纷轻薄儿,谁能顾幽独。
虽无禄资身,喜有山在目。
得失何足论,长歌倚修竹。 -
3.《西江月·世事短如春梦》 宋·朱敦儒
世事短如春梦,人情薄似秋云。
不须计较苦劳心。
万事原来有命。
幸遇三杯酒好,况逢一朵花新。
片时欢笑且相亲。
明日阴晴未定。 -
4.《题王少府尧山隐处,简陆鄱阳》 唐·刘长卿
故人沧洲吏,深与世情薄。
解印二十年,委身在丘壑。
买田楚山下,妻子自耕凿。
群动心有营,孤云本无著。 -
5.《送元八游汝南》 唐·刘长卿
元生实奇迈,幸此论畴昔。
刀笔素推高,锋芒久无敌。
纵横济时意,跌宕过人迹。
破产供酒钱,盈门皆食客。 -
6.《送元八游汝南》 唐·刘长卿
元生实奇迈,幸此论畴昔。
刀笔素推高,锋芒久无敌。
纵横济时意,跌宕过人迹。
破产供酒钱,盈门皆食客。 -
7.《题嵩山逸人元丹丘山居》 唐·李白
家本紫云山,道风未沦落。
沉怀丹丘志,冲赏归寂寞。
朅来游闽荒,扪涉穷禹凿。
夤缘泛潮海,偃蹇陟庐霍。 -
8.《宋中别李八》 唐·高适
岁晏谁不归,君归意可说。
将趋倚门望,还念同人别。
驻马临长亭,飘然事明发。
苍茫眺千里,正值苦寒节。
旧国多转蓬,平台下明月。
世情薄疵贱,夫子怀贤哲。
行矣各勉旃,吾当挹馀烈。 -
9.《史贤良入蜀有锦江诗卷陈谊甚高》 宋·戴复古
学道世情薄,论交谊气深。
谩怀三献玉,肯爱四知金。
万里铜梁道,千篇锦水吟。
一芹供匕筯,聊寓野人心。 -
10.《雨中独酌二首》 宋·欧阳修
老大世情薄,掩关外郊原。
英英少年子,谁肯过我门。
宿云屯朝阴,暑雨清北轩。
逍遥一◇酒,此意谁与论。
酒味正薰烈,吾心方浩然。
鸣禽时一弄,如与古人言。 -
11.《子畅尉曹秩满侍亲摄户掾于上饶赋诗二首以送》 宋·赵蕃
平生几游居,有亲亦有故。
一饭或相忘,素书不能屡。
心知世情薄,但益古人慕。
如君父子贤,百盖一二数。 -
12.《偶成》 宋·叶茵
江湖千万顷,小艇熟烟波。
无梦世情薄,有吟春思多。
百年空反覆,两鬓暗消磨。
钓叟同吾志,鸣榔柳外过。 -
13.《次韵秉国初夏》 宋·于石
团扇初分月桂芳,单衣乍试雪罗香。
新荷只似世情薄,飞絮不如归兴忙。
梅润图书晨雨暝,棋声庭院午风凉。
日来竹报平安否,试向平泉问赞皇。 -
14.《佳人》 唐·杜甫
绝代有佳人,幽居在空谷。
自云良家子,零落依草木。
关中昔丧乱,兄弟遭杀戮。
官高何足论,不得收骨肉。 -
15.《喜归述怀留别李于鳞王元美徐子与宗子相四子》 明·梁有誉
天地炎州外,云涛涨海边。
为儒嗟世业,结社断尘缘。
髫龀趋先子,荣枯忆往年。
时推骢马使,人避铁冠贤。 -
16.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
17.《自淇涉黄河途中作十三首》 唐·高适
川上常极目,世情今已闲。
去帆带落日,征路随长山。
亲友若云霄,可望不可攀。
于兹任所惬,浩荡风波间。 -
18.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
19.《国宾黄先生之官义乌主簿赋诗奉赠》 明·王祎
黄君古君子,制行粹且夷。
恂恂美仪矩,蔼蔼赡文辞。
峨冠映长鬛,大布以为衣。
去岁应辟举,来自盱江湄。 -
20.《勿言鲁酒薄为史端叔作也端叔同寮於越未终更》 宋·喻良能
同寮虽云多,交友未易结。
臭味一小异,肝胆便楚越。
君侯宰相子,风度何翩翩。
四偕计吏贡,春铨复襃然。