-
1.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
2.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
3.《晚秋郾城夜会联句》 唐·韩愈
从军古云乐,谈笑青油幕。
灯明夜观棋,月暗秋城柝。
——李正封
羁客方寂历,惊乌时落泊。 -
4.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
5.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
6.《过秦论》 两汉·贾谊
上篇
秦孝公据崤函之固,拥雍州之地,君臣固守以窥周室,有席卷天下,包举宇内,囊括四海之意,并吞八荒之心。
当是时也,商君佐之,内立法度,务耕织,修守战之具;外连衡而斗诸侯。
于是秦人拱手而取西河之外。 -
7.《正气歌》 宋·文天祥
余囚北庭,坐一土室。
室广八尺,深可四寻。
单扉低小,白间短窄,污下而幽暗。
当此夏日,诸气萃然:雨潦四集,浮动床几,时则为水气;涂泥半朝,蒸沤历澜,时则为土气;乍晴暴热,风道四塞,时则为日气;檐阴薪爨,助长炎虐,时则为火气;仓腐寄顿,陈陈逼人,时则为米气;骈肩杂遝,腥臊汗垢,时则为人气;或圊溷、或毁尸、或腐鼠,恶气杂出,时则为秽气。 -
8.《落梅》 宋·陆游
雪虐风饕愈凛然,花中气节最高坚。
过时自合飘零去,耻向东君更乞怜。
醉折残梅一两枝,不妨桃李自逢时。
向来冰雪凝严地,力斡春回竟是谁? -
9.《论贵粟疏》 两汉·晁错
圣王在上,而民不冻饥者,非能耕而食之,织而衣之也,为开其资财之道也。
故尧、禹有九年之水,汤有七年之旱,而国亡捐瘠者,以畜积多而备先具也。
今海内为一,土地人民之众不避汤、禹,加以亡天灾数年之水旱,而畜积未及者,何也?地有遗利,民有余力,生谷之土未尽垦,山泽之利未尽出也,游食之民未尽归农也。
民贫,则奸邪生。 -
10.《促织》 清·蒲松龄
宣德间,宫中尚促织之戏,岁征民间。
此物故非西产;有华阴令欲媚上官,以一头进,试使斗而才,因责常供。
令以责之里正。
市中游侠儿得佳者笼养之,昂其直,居为奇货。 -
11.《姑恶》 宋·邵定
姑恶,姑恶。
姑不恶,新妇恶。
不闻姑声骂妇错,但闻妇声数姑虐。
汝夫汝夫汝所严,汝姑又知天之天。 -
12.《春日述怀寄汤义仍四十韵》 明·邓渼
汉域春阴尽,苍山旅病淹。
梯航三面入,风壤百夷兼。
五尺秦通道,单车即瘴炎。
投荒虚绣斧,览胜引彤幨。 -
13.《次韵任公渐感梅花十五韵》 宋·黄庭坚
花信风来自伊洛,稍稍花光上林薄。
经年病骨怯轻寒,裁就春衫不胜著。
累累墙底卧虚樽,醉乡何处寻城郭。
小轩假寐游华胥,万籁无声灯寂寞。 -
14.《四和》 宋·刘克庄
手援鍪弧先奋呼,盛气直传入国都。
屈盘硬语押险韵,有似兵家使诈愚。
专场自矜觜距黠,覆军讵意肝脑涂。
堂堂老将号令肃,中营外栅如联珠。 -
15.《再次前韵四首》 宋·苏辙
城头栋宇恰三间,楚望凄凉吊屈原。
雨洗山川百里净,风吹语笑一城喧。
乡书莫问经时绝,岁事初惊片叶翻。
南近清淮鲈鳜好,钓筒时问有潜吞。 -
16.《次韵秦寿之雷江阻风》 宋·王之道
君之是行亦不恶,到处名山得佳作。
江神好事欲援例,横起狂风卷帆脚。
要求诗句须少驻,故戏舟师令暂泊。
雷江正在淮南岸,万顷黄芦映于廓。 -
17.《诘朝雨寒密雪杂下辄成一篇呈诸匠者幸赐光和》 宋·强至
飘洒初惊晓,霏微或舞檐。
势应缘雨作,威未抵霜严。
水面琼销液,山头玉露尖。
偏能仁富室,只解虐穷阎。 -
18.《喜雨行》 宋·张嵲
岁星运行至荒落,鹑尾初占建魁杓。
大旱金石皆流烁,旱魃何知恣为虐。
大田多稼三百廛,尽是农夫耦十千。
一朝焦枯如束管,赤地百里焚则烟。 -
19.《西斋秋感二十首》 宋·方回
如仁故宜褒,小器自当贬。
圣言存至公,功罪岂相□。
□□微此人,孰御匪茹{狂王换严}。
归坫备大夫,亦已越绳检。 -
20.《春寒纪异》 宋·方回
今年一何异,人日苦连雨。
甲子复不晴,吾密识诸簿。
烧灯前一夕,轰然震雷鼓。
醉卧初未闻,遄骇雪霰舞。