-
101.《假日书事呈院中司徒》 唐·姚合
十日公府静,巾栉起清晨。
寒蝉近衰柳,古木似高人。
学佛宁忧老,为儒自喜贫。
海山归未得,芝朮梦中春。 -
102.《投江州张郎中》 唐·周贺
要地无闲日,仍容冒谒频。
借山年涉闰,寝郡月逾旬。
驿径曾冲雪,方泉省涤尘。
随行溪路细,接话草堂新。 -
103.《赠姚合郎中》 唐·周贺
望重来为守土臣,清高还似武功贫。
道从会解唯求静,诗造玄微不趁新。
玉帛已知难挠思,云泉终是得闲身。
两衙向后长无事,门馆多逢请益人。 -
104.《蜀中战后感事》 唐·雍陶
蜀道英灵地,山重水又回。
文章四子盛,道路五丁开。
词客题桥去,忠臣叱驭来。
卧龙同骇浪,跃马比浮埃。 -
105.《洛中秋日》 唐·许浑
故国无归处,官闲忆远游。
吴僧秣陵寺,楚客洞庭舟。
久病先知雨,长贫早觉秋。
壮心能几许,伊水更东流。 -
106.《洛中秋日》 唐·许浑
故国无归处,官闲忆远游。
吴僧秣陵寺,楚客洞庭舟。
久病先知雨,长贫早觉秋。
壮心能几许,伊水更东流。 -
107.《旅中别侄暐》 唐·许浑
相见又南北,中宵泪满襟。
旅游知世薄,贫别觉情深。
歌管一尊酒,山川万里心。
此身多在路,休诵异乡吟。 -
108.《郊居春日有怀府中诸公并柬王兵曹》 唐·许浑
欲学渔翁钓艇新,濯缨犹惜九衢尘。
花前更谢依刘客,雪后空怀访戴人。
僧舍覆棋消白日,市楼赊酒过青春。
一山桃杏同时发,谁似东风不厌贫。 -
109.《关中送别》 唐·薛能
一行千里外,几事寸心间。
才子贫堪叹,男儿别是闲。
黄河淹华岳,白日照潼关。
若值乡人问,终军贱不还。 -
110.《寄唐州杨郎中》 唐·薛能
关睢憔悴一儒生,忽把鱼须事圣明。
贫得俸钱还乍喜,晚登朝序却无荣。
前年坐蜀同樽俎,此日边淮独旆旌。
班列道孤君不见,曲江春暖共僧行。 -
111.《金塘路中》 唐·李群玉
山连楚越复吴秦,蓬梗何年是住身。
黄叶黄花古城路,秋风秋雨别家人。
冰霜想度商於冻,桂玉愁居帝里贫。
十口系心抛不得,每回回首即长颦。 -
112.《将游荆州投魏中丞》 唐·李群玉
贫埋病压老巑岏,拂拭菱花不喜看。
又恐无人肯青眼,事须凭仗小还丹。 -
113.《将游荆州投魏中丞》 唐·李群玉
贫埋病压老巑岏,拂拭菱花不喜看。
又恐无人肯青眼,事须凭仗小还丹。 -
114.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
115.《里中女》 唐·于濆
吾闻池中鱼,不识海水深。
吾闻桑下女,不识华堂阴。
贫窗苦机杼,富家鸣杵砧。
天与双明眸,只教识蒿簪。
徒惜越娃貌,亦蕴韩娥音。
珠玉不到眼,遂无奢侈心。
岂知赵飞燕,满髻钗黄金。 -
116.《秦中遇友人》 唐·许棠
半生南走复西驰,愁过杨朱罢泣岐。
远梦亦羞归海徼,贫游多是滞边陲。
胡云不聚风无定,陇路难行栈更危。
旦暮唯闻语征战,看看已欲废吟诗。 -
117.《临顿为吴中偏胜之地陆鲁望居之不出郛郭旷若…奉题屋壁》 唐·皮日休
一方萧洒地,之子独深居。
绕屋亲栽竹,堆床手写书。
高风翔砌鸟,暴雨失池鱼。
暗识归山计,村边买鹿车。 -
118.《奉和鲁望病中秋怀次韵》 唐·皮日休
贫病于君亦太兼,才高应亦被天嫌。
因分鹤料家资减,为置僧餐口数添。
静里改诗空凭几,寒中注易不开帘。
清词一一侵真宰,甘取穷愁不用占。 -
119.《途中逢进士许巢》 唐·方干
声望去已远,门人无不知。
义行相识处,贫过少年时。
妨寐夜吟苦,爱闲身达迟。
难求似君者,我去更逢谁。 -
120.《归睦州中路寄侯郎中》 唐·方干
颜巷萧条知命后,膺门感激受恩初。
却容鹤发还蜗舍,犹梦渔竿从隼旟。
新定暮云吞故国,会稽春草入贫居。
乡中自古为儒者,谁得公侯降尺书。