-
121.《东归途中作》 唐·罗隐
松橘苍黄覆钓矶,早年生计近年违。
老知风月终堪恨,贫觉家山不易归。
别岸客帆和雁落,晚程霜叶向人飞。
买臣严助精灵在,应笑无成一布衣。 -
122.《和陶渊明贫士诗七首》 唐·唐彦谦
贫贱如故旧,少壮即相依。
中心不敢厌,但觉少光辉。
向来乘时士,亦有能奋飞。
一朝权势歇,欲退无所归。 -
123.《和陶渊明贫士诗七首》 唐·唐彦谦
贫贱如故旧,少壮即相依。
中心不敢厌,但觉少光辉。
向来乘时士,亦有能奋飞。
一朝权势歇,欲退无所归。 -
124.《府中寓止寄赵大谏》 唐·郑谷
老作含香客,贫无僦舍钱。
神州容寄迹,大尹是同年。
密迩都忘倦,乖慵益见怜。
雪风花月好,中夜便招延。 -
125.《南康郡牧陆肱郎中辟许棠先辈为郡从事,因有寄赠》 唐·郑谷
末路思前侣,犹为恋故巢。
江山多胜境,宾主是贫交。
饮舫闲依苇,琴堂雅结茅。
夜清僧伴宿,水月在松梢。 -
126.《丙寅二月二十二日抚州如归馆雨中有怀诸朝客》 唐·韩偓
凄凄恻恻又微嚬。
欲话羁愁忆故人。
薄酒旋醒寒彻夜,好花虚谢雨藏春。
萍蓬已恨为逋客,江岭那知见侍臣。
未必交情系贫富,柴门自古少车尘。 -
127.《雪中寄卢延让秀才》 唐·吴融
苦贫皆共雪,吾子岂同悲。
永日应无食,经宵必有诗。
渚宫寒过节,华省试临期。
努力图西去,休将冻馁辞。 -
128.《贻里中同志》 唐·杜荀鹤
乡里为儒者,唯君见我心。
诗书常共读,雨雪亦相寻。
贫贱志气在,子孙交契深。
古人犹晚达,况未鬓霜侵。 -
129.《山中贻同志》 唐·杜荀鹤
君贫我亦贫,为善喜为邻。
到老如今日,无心愧古人。
闭门非傲世,守道是谋身。
别有同山者,其如未可亲。 -
130.《辞九江李郎中入关》 唐·杜荀鹤
帝里无相识,何门迹可亲。
愿开言重口,荐与分深人。
卷许新诗出,家怜旧业贫。
今从九江去,应免更迷津。 -
131.《山中喜与故交宿话》 唐·杜荀鹤
远地能相访,何惭事力微。
山中深夜坐,海内故交稀。
村酒沽来浊,溪鱼钓得肥。
贫家只如此,未可便言归。 -
132.《贻里中同志》 唐·杜荀鹤
乡里为儒者,唯君见我心。
诗书常共读,雨雪亦相寻。
贫贱志气在,子孙交契深。
古人犹晚达,况未鬓霜侵。 -
133.《山中贻同志》 唐·杜荀鹤
君贫我亦贫,为善喜为邻。
到老如今日,无心愧古人。
闭门非傲世,守道是谋身。
别有同山者,其如未可亲。 -
134.《辞九江李郎中入关》 唐·杜荀鹤
帝里无相识,何门迹可亲。
愿开言重口,荐与分深人。
卷许新诗出,家怜旧业贫。
今从九江去,应免更迷津。 -
135.《山中喜与故交宿话》 唐·杜荀鹤
远地能相访,何惭事力微。
山中深夜坐,海内故交稀。
村酒沽来浊,溪鱼钓得肥。
贫家只如此,未可便言归。 -
136.《春日行次钱塘却寄台州姚中丞》 唐·杜荀鹤
岂为无心求上第,难安帝里为家贫。
江南江北闲为客,潮去潮来老却人。
两岸雨收莺语柳,一楼风满角吹春。
花前不独垂乡泪,曾是朱门寄食身。 -
137.《下第东归道中作》 唐·杜荀鹤
一回落第一宁亲,多是途中过却春。
心火不销双鬓雪,眼泉难濯满衣尘。
苦吟风月唯添病,遍识公卿未免贫。
马壮金多有官者,荣归却笑读书人。 -
138.《喜从弟雪中远至有作》 唐·杜荀鹤
深山大雪懒开门,门径行踪自尔新。
无酒御寒虽寡况,有书供读且资身。
便均情爱同诸弟,莫更生疏似外人。
昼短夜长须强学,学成贫亦胜他贫。 -
139.《新正日商南道中作寄李明府》 唐·韦庄
相看又见岁华新,依旧杨朱拭泪巾。
踏雪偶因寻戴客,论文还比聚星人。
嵩山不改千年色,洛邑长生一路尘。
今日与君同避世,却怜无事是家贫。 -
140.《旅中感遇寄呈李秘书昆仲》 唐·韦庄
南望愁云锁翠微,谢家楼阁雨霏霏。
刘桢病后新诗少,阮籍贫来好客稀。
犹喜故人天外至,许将孤剑日边归。
怀乡不怕严陵笑,只待秋风别钓矶。