-
1.《乌乌歌》 宋·乐雷发
莫读书!莫读书!惠施五车今何如?请君为我焚却“离骚赋”,我亦为君劈碎“太极图”;朅来相就饮斗酒,听我仰天呼乌乌。
深衣大带讲唐虞,不如长缨系单于;吮毫搦管赋“子虚”,不如快鞭跃的卢。
君不见前年贼兵破巴渝,今年贼兵屠成都;风尘澒洞兮豺虎塞途,杀人如麻兮流血成湖。
眉山书院嘶哨马,浣花草堂巢妖狐。 -
2.《乌乌歌》 宋·乐雷发
莫读书,莫读书,惠施五车今何如。
请君为我焚却离骚赋,我亦为君劈碎太极图。 -
3.《咏乌代陈师道》 唐·李世民
凌晨丽城去,薄暮上林栖。
辞枝枝暂起,停树树还低。
向日终难托,迎风讵肯迷。
只待纤纤手,曲里作宵啼。 -
4.《相和歌辞·乌夜啼》 唐·杨巨源
可怜杨叶复杨花,雪净烟深碧玉家。
乌栖不定枝条弱,城头夜半声哑哑。
浮萍摇荡门前水,任罥芙蓉莫堕沙。 -
5.《相和歌辞·乌夜啼》 唐·李白
黄云城边乌欲栖,归飞哑哑枝上啼。
机中织锦秦川女,碧纱如烟隔窗语。
停梭怅然忆远人,独宿孤房泪如雨。 -
6.《相和歌辞·乌夜啼二首》 唐·顾况
玉房掣锁声翻叶,银箭添泉绕霜堞。
毕逋发刺月衔城,八九雏飞其母惊。
此是天上老鸦鸣,人间老鸦无此声。 -
7.《相和歌辞·乌夜啼》 唐·李群玉
曾波隔梦渚,一望青枫林。
有乌在其间,达晓自悲吟。
是时月黑天,四野烟雨深。
如闻生离哭,其声痛人心。 -
8.《相和歌辞·乌夜啼》 唐·聂夷中
众鸟各归枝,乌乌尔不栖。
还应知妾恨,故向绿窗啼。 -
9.《相和歌辞·乌夜啼》 唐·白居易
城上归时晚,庭前宿处危。
月明无叶树,霜滑有风枝。
啼涩饥喉咽,飞低冻翅垂。
画堂鹦鹉鸟,冷暖不相知。 -
10.《相和歌辞·乌夜啼》 唐·王建
庭树乌,尔何不向别处栖?夜夜夜半当户啼。
家人把烛出洞户,惊栖失群飞落树。
一飞直欲飞上天,回回不离旧栖处。
未明重绕主人屋,欲下空中黑相触。
风飘雨湿亦不移,君家树头多好枝。 -
11.《相和歌辞·乌夜啼》 唐·张祜
忽忽南飞返,危弦共怨凄。
暗霜移树宿,残夜绕枝啼。
咽绝声重叙,愔淫思乍迷。
不妨还报喜,误使玉颜低。 -
12.《乌栖曲》 唐·李白
姑苏台上乌栖时,吴王宫里醉西施。
吴歌楚舞欢未毕, 青山欲衔半边日。
银箭金壶漏水多,起看秋月坠江波。
东方渐高奈乐何! -
13.《相和歌辞·乌栖曲》 唐·李端
白马逐牛车,黄昏入狭斜。
柳树乌争宿,争枝未得飞上屋。
东房少妇婿从军,每听乌啼知夜分。 -
14.《相和歌辞·乌栖曲》 唐·王建
章华宫人夜上楼,君王望月西山头。
夜深宫殿门不锁,白露满山山叶堕。 -
15.《相和歌辞·乌栖曲》 唐·张籍
西山作宫潮满池,宫乌晓鸣茱萸枝。
吴姬自唱采莲曲,君王昨夜舟中宿。 -
16.《相和歌辞·栖乌曲二首》 唐·刘方平
蛾眉曼脸倾城国,鸣环动佩新相识。
银汉斜临白玉堂,芙蓉行障掩灯光。
画舸双艚锦为缆,芙蓉花发莲叶暗。
门前月色映横塘,感郎中夜渡潇湘。 -
17.《琴曲歌辞·乌夜啼引》 唐·张籍
秦乌啼哑哑,夜啼长安吏人家。
吏人得罪囚在狱,倾家卖产将自赎。
少妇起听夜啼乌,知是官家有赦书。 -
18.《应诏咏巢乌》 唐·杨师道
桂树春晖满,巢乌刷羽仪。
朝飞丽城上,夜宿碧林陲。
背风藏密叶,向日逐疏枝。
仰德还能哺,依仁遂可窥。
惊鸣雕辇侧,王吉自相知。 -
19.《咏乌》 唐·李义府
日里飏朝彩,琴中伴夜啼。
上林如许树,不借一枝栖。 -
20.《乌》 唐·李峤
日路朝飞急,霜台夕影寒。
联翩依月树,迢递绕风竿。
白首何年改,青琴此夜弹。
灵台如可托,千里向长安。