-
21.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
22.《徐文长传》 明·袁宏道
余少时过里肆中,见北杂剧有《四声猿》,意气豪达,与近时书生所演传奇绝异,题曰“天池生”,疑为元人作。
后适越,见人家单幅上有署“田水月”者,强心铁骨,与夫一种磊块不平之气,字画之中,宛宛可见。
意甚骇之,而不知田水月为何人。
一夕,坐陶编修楼,随意抽架上书,得《阙编》诗一帙。 -
23.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
24.《五言》 唐·吕岩
悟了长生理,秋莲处处开。
金童登锦帐,玉女下香阶。
虎啸天魂住,龙吟地魄来。
有人明此道,立使返婴孩。 -
25.《太清舞》 宋·史浩
天门阙锁烟萝。
琼室瑶台瑞气多。
欲识仙凡光景异,欢谣须听太平歌。
花心念:伏以兽炉缥缈喷祥烟,玳席荧煌开邃幄。 -
26.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
27.《楞严经偈》 宋·蔡卞
觉海性澄图,图澄觉元妙。
元明照生所,所立照性亡。
迷妄有虚空,依空立世界。
相想澄国土,知觉乃众生。 -
28.《偈颂三十首》 宋·释印肃
佛是西天之梵语,此土将觉义以同名。
心边不觉属众生,心转觉时一切佛。
佛开口处为言教,化导迷心转觉心。
众生开口成寐语,沙魇群迷叫不醒。 -
29.《太仓隆福寺创观音院以诗百韵寄妙观大师且呈》 宋·郏亶
珍重妙观师,书来再三读。
不蒙促归计,乃忧旷笺牍。
疑师未相知,待我尚尘俗。
窃闻构新殿,东畔建廊屋。 -
30.《湖居感伤》 宋·释智圆
迷真渺无始,飘业产钱唐。
外族宗南郡,门风祖偃王。
微缘先劫种,宿习妙龄彰。
父母怜多病,亲实怪异常。 -
31.《戏赠巽老》 宋·李处权
学诗如学佛,教外别有传。
室中要自悟,心地方廓然。
悟了更须坐,壁下三十年。
他时一瓣香,未可孤老禅。 -
32.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。 -
33.《东州逸党》 宋·颜太初
天之有常度,躔次绝乖离。
地之有常理,沈潜无变亏。
人之有常道,高下遵轨仪。
三才各定位,万古永不移。 -
34.《释宗显重修宝梵院》 宋·陈祖仁
身浮沤□草头露,实见卓立中流柱。
世纲走逃如脱兔,菩提了了无他路。
迷人捐躯大火聚,自灼自焚甘自苦。
诸佛菩萨慈悯故,教以一舍无复取。 -
35.《赠李中丞洪一首》 唐·皎然
深沈阃外略,奕世当荣寄。
地裂大将封,家传介珪瑞。
至今漳河俗,犹受仁人赐。
公初镇惟邢,决胜无精兵。 -
36.《鲍清卿病目不赴竹院之集诗寄坐客次韵》 宋·楼钥
鲍侯年少老文学,艺苑优游富耕穫。
胸中涵养自成趣,妙处正恐儿辈觉。
我慙门巷非尺五,字欲问奇谁与榷。
开樽竹院望同醉,遮眼脑脂何太虐。 -
37.《声声慢·韶光迅速》 元·侯善渊
韶光迅速,似蚁循环。
往复不断相连。
过了一岁,不觉又早一年。
忽然无常限到,向前程、着是推延。 -
38.《答崔主簿问,兼简温上人》 唐·韦应物
缘情生众累,晚悟依道流。
诸境一已寂,了将身世浮。
闲居澹无味,忽复四时周。
靡靡芳草积,稍稍新篁抽。
即此抱馀素,块然诚寡俦。
自适一忻意,愧蒙君子忧。 -
39.《答崔主簿问,兼简温上人》 唐·韦应物
缘情生众累,晚悟依道流。
诸境一已寂,了将身世浮。
闲居澹无味,忽复四时周。
靡靡芳草积,稍稍新篁抽。
即此抱馀素,块然诚寡俦。
自适一忻意,愧蒙君子忧。 -
40.《桃源忆故人》 宋·朱敦儒
谁能留得朱颜住。
枉了百般辛苦。
争似萧然无虑。
任运随绿去。
人人放著逍遥路。
只怕君心不悟。
弹指百年今古。
有甚成亏处。