-
41.《贺新郎(用前韵自寿)》 宋·冯取洽
往事休寻访。
幸老来、筋力差强,未须扶杖。
收脚八风波外立,一片虚空荡荡。
悟寿者、本来无相。 -
42.《贺新郎(用前韵自寿)》 宋·冯取洽
往事休寻访。
幸老来、筋力差强,未须扶杖。
收脚八风波外立,一片虚空荡荡。
悟寿者、本来无相。 -
43.《满庭芳·妙行真人》 元·马钰
妙行真人,重阳师父,遇师吕祖玄通。
十年了道,归去得乘风。
一纪三番下界,性正直、凡事依公。
天上现,无为手段,超显自然功。 -
44.《八月八日发潭州后得绝句四十首》 宋·赵蕃
鸥如玉洁鹭霜明,閒意相看了不惊。
乃不悟予非慕者,决然飞背晚烟轻。 -
45.《沁园春·一粒金丹》 宋·衣白山人
一粒金丹,大如黍米,定中降胎。
运阴阳根本,东龙西虎,结凝金水,择地深栽。
九载无亏,三田功满,卦气周圆炉鼎开。
偷元化,用自然宗祖,全在灵台。 -
46.《满庭芳·迅速韶光》 元·侯善渊
迅速韶光,俄然过了,算来刚甚劬劳。
红颜衰朽,绿鬓渐疏焦。
由自争名竞利,全不念、生死难逃。
轮回处,似环蝼蚁,来往几千遭。 -
47.《满庭芳·微妙家风》 元·长筌子
微妙家风,非空非色,卓然无去无来。
超今越古,悟者免轮回。
拈出长春圣境,琼花绽、铁树崔嵬。
谁知觉,了翁夜半,震动九天雷。 -
48.《满江红 授觉庵》 元·李道纯
道本自然,但有为、头头是错。
若一味谈空,如何摸索。
无有双忘终不了,两边兼用遭缠缚。
都不如、默默守其中,神逸乐。 -
49.《学诗》 宋·龚相
学诗浑似学参禅,悟了方知岁是年。
点铁成金犹是妄,高山流水自依然。 -
50.《地藏菩萨赞》 唐·李白
本心若虚空,清净无一物。
焚荡淫怒痴,圆寂了见佛。
五彩图圣像,悟真非妄传。
扫雪万病尽,爽然清凉天。
赞此功德海,永为旷代宣。 -
51.《促拍满路花》 宋·无名氏
若论修养事,知有几多门。
谛当归宿处,是灵根。
至真至道,简易合乾坤。
坎离并水火,止是筌蹄,粹然一点长存。 -
52.《诸子将筑室以画图相示三首》 宋·苏辙
积因得果通三世,临老长闲自一时。
久尔观心终未悟,偶然见道了无疑。
南迁北返吾何病,片瓦尺椽天与期。
自断此生今已矣,世间何物更如斯。 -
53.《子肃以古风见还诗轴颇述归田之乐次韵答之》 宋·赵蕃
春风忽满目,感叹离群居。
郊行竟何之,野蔓徒侵裾。
仰看岭头云,片段随卷舒。
悠然若有得,似我心地初。 -
54.《定风波·万万人中这个人》 元·王哲
万万人中这个人。
忽然自悟说良因。
恰似白莲花一朵,尖新。
泥沙脱了出迷律。
邀住清风开嫩脸,朗窥明月作毗邻。
住向空中胜馥郁,灵真。 -
55.《解红·叹嗟浮世》 元·王哲
叹嗟浮世。
被荣华、驱策名和利。
人人*作机心起。
百般奸计。 -
56.《定风波 赠马钰》 元·王哲
万万人中这个人。
忽然自悟说良因。
恰似白莲花一朵,尖新。
泥沙脱了出迷津。
邀住清明开嫩脸,朗穷明月作毗邻。
住向空中腾馥郁,灵真。 -
57.《金鸡叫 警刘公》 元·王哲
识得希夷方见妙。
自然是、无烦无恼。
妻男孙女长缭绕。
爱狱恩山,把身躯紧缚抓。
苦要玲珑於已俏。
把慧刀、快磨频挑。
万斤铁索都碎了。
奉报刘公,省悟我金鸡叫。 -
58.《满庭芳 因梦作》 元·马钰
时当春社,庵里闲眠。
梦魂飞上峰颠。
忽见山中神道,万万千千。
个个无些喜色,予闲问、因何惨然。 -
59.《满庭芳 赠姜师兄》 元·马钰
持功打坐,礼上哦吟。
餐霞辟谷看经。
符水精专存想,嗽咽劳形。
多迷房中之术,服还元、水火为凭。 -
60.《清心镜 赠侯明一》 元·马钰
侯姑姑,心开悟。
六旬有九,才方修补。
众人言、晚了时光,马风道未暮。
气不断,神可固。
先把马猿,用功擒住。
自然得、性命停停,管成