-
1.《过云木冰记》 清·黄宗羲
岁在壬午,余与晦木泽望入四明,自雪窦返至过云。
雰霭淟浊,蒸满山谷,云乱不飞,瀑危弗落,遐路窈然。
夜行撤烛,雾露沾衣,岚寒折骨,相视褫气。
呼嗟咽续,忽尔冥霁地表。 -
2.《秋声赋》 宋·欧阳修
欧阳子方夜读书,闻有声自西南来者,悚然而听之,曰:“异哉!”初淅沥以萧飒,忽奔腾而砰湃,如波涛夜惊,风雨骤至。
其触于物也,鏦鏦铮铮,金铁皆鸣;又如赴敌之兵,衔枚疾走,不闻号令,但闻人马之行声。
予谓童子:“此何声也?汝出视之。
”童子曰:“星月皎洁,明河在天,四无人声,声在树间。 -
3.《月赋》 南北朝·谢庄
陈王初丧应、刘,端忧多暇。
绿苔生阁,芳尘凝榭。
悄焉疚怀,不怡中夜。
乃清兰路,肃桂苑,腾吹寒山,弭盖秋阪。 -
4.《连日快晴登金华庵观大面诸峰》 宋·程公许
斋心谒殊庭,异境目力眩。
积阴疑漏天,娲石谁与炼。
列仙喜我于,一笑晴景现。
絮云敛太空,螺翠敞大面, -
5.《方岩》 宋·释心月
乌云屯了白云屯,云敛稜层四面分。
平实嶮巘都坐断,且无花雨落纷纷。 -
6.《春月观省属城,始憩东西林精舍》 唐·韦应物
因时省风俗,布惠迨高年。
建隼出浔阳,整驾游山川。
白云敛晴壑,群峰列遥天。
嶔崎石门状,杳霭香炉烟。 -
7.《喜迁莺(自池阳泛舟)》 宋·李纲
江天霜晓。
对万顷雪浪,云涛氵弥渺远岫参差,烟树微茫,阅尽往来人老。
浅沙别浦极望,满目余霞残照。
暮云敛,放一轮明月,窥人怀抱。 -
8.《水调歌头(赋魏方泉望湖楼)》 宋·吴文英
屋下半流水,屋上几青山。
当心千顷明镜,入座玉光寒。
云起南峰未雨,云敛北峰初霁,健笔写青天。
俯瞰古城堞,不碍小阑干。 -
9.《奉和圣制过温汤》 唐·李贞
凤辇腾宸驾,骊籞次乾游。
坎德疏温液,山隈派暖流。
寒氛空外拥,蒸气沼中浮。
林凋帷影散,云敛盖阴收。
霜郊畅玄览,参差落景遒。 -
10.《璧池望秋月》 唐·张子容
凉夜窥清沼,池空水月秋。
满轮沉玉镜,半魄落银钩。
蟾影摇轻浪,菱花渡浅流。
漏移光渐洁,云敛色偏浮。
似璧悲三献,疑珠怯再投。
能持千里意,来照楚乡愁。 -
11.《送麹十少府》 唐·李白
试发清秋兴,因为吴会吟。
碧云敛海色,流水折江心。
我有延陵剑,君无陆贾金。
艰难此为别,惆怅一何深。 -
12.《迎春东郊》 唐·张濯
颛顼时初谢,句芒令复陈。
飞灰将应节,宾日已知春。
考历明三统,迎祥受万人。
衣冠宵执玉,坛墠晓清尘。 -
13.《李舍人席上感遇》 唐·殷尧藩
微云敛雨天气清,松声出树秋泠泠。
窗户长含碧萝色,溪流时带蛟龙腥。
一官到手不可避,万事役我徒劳形。
飘然曳杖出门去,无数好山江上横。 -
14.《趋慈和寺移宴》 唐·许浑
高寺移清宴,渔舟系绿萝。
潮平秋水阔,云敛暮山多。
广槛停箫鼓,繁弦散绮罗。
西楼半床月,莫问夜如何。 -
15.《九日登樟亭驿楼》 唐·许浑
鲈鲙与莼羹,西风片席轻。
潮回孤岛晚,云敛众山晴。
丹羽下高阁,黄花垂古城。
因秋倍多感,乡树接咸京。 -
16.《忆猿》 唐·吴融
翠微云敛日沈空,叫彻青冥怨不穷。
连臂影垂溪色里,断肠声尽月明中。
静含烟峡凄凄雨,高弄霜天袅袅风。
犹有北山归意在,少惊佳树近房栊。 -
17.《宿赤松山观题道人水阁兼寄郡守》 唐·贯休
珠殿香輧倚翠棱,寒栖吾道寄孙登。
岂应肘后终无分,见说仙中亦有僧。
云敛石泉飞险窦,月明山鼠下枯藤。
还如华顶清谈夜,因有新诗寄郑弘。 -
18.《寿星明》 宋·晁端礼
露湿晴花,散红香清影,建章宫殿。
玉宇风来,银河云敛,天外老人星现。
向晓千官入,称庆山呼鳌抃。
凤髓香飘,龙墀翡翠,帘栊高卷。 -
19.《木兰花慢(中秋)》 宋·洪皓
属三秋正半,暮云敛、月舒圆。
误警鹤鸣皋,栖乌绕树,魑魅惊旋。
寻常对三五夜,纵清光、皎洁未精妍。
须是风高气爽,一轮绝后光前。 -
20.《浣溪沙》 宋·蔡伸
漠漠新田绿未齐。
柳阴阴下水平堤。
竹间时有乳鸦啼。
云敛屏山横枕畔,夜阑璧月转林西。
玉芝香里彩鸳栖。