-
1.《风流子·木叶亭皋下》 宋·张耒
木叶亭皋下,重阳近,又是捣衣秋。
奈愁入庾肠,老侵潘鬓,谩簪黄菊,花也应羞。
楚天晚,白苹烟尽处,红蓼水边头。
芳草有情,夕阳无语,雁横南浦,人倚西楼。 -
2.《水调歌头·亭皋木叶下》 宋·蔡伸
亭皋木叶下,原隰菊花黄。
凭高满眼秋意,时节近重阳。
追想彭门往岁,千骑云屯平野,高宴古球场。
吊古论兴废,看剑引杯长。 -
3.《蝶恋花·遥夜亭皋闲信步》 唐·李煜
遥夜亭皋闲信步,乍过清明,早觉伤春暮。
数点雨声风约住,朦胧淡月云来去。
桃李依依春暗度,谁在秋千,笑里低低语。
一片芳心千万绪,人间没个安排处。 -
4.《初秋普明寺竹林小饮饯梅圣俞分韵得亭皋木叶》 宋·欧阳修
洛城风日美,秋色满蘅皋。
谁同茂林下,扫叶酌松醪。 -
5.《初秋普明寺竹林小饮饯梅圣俞分韵得亭皋木叶》 宋·欧阳修
临水复欹石,陶然同醉醒。
山霞坐未敛,池月来亭亭。 -
6.《鹧鸪天·秋后亭皋木叶稀》 元·王寂
秋后亭皋木叶稀。
霜前关塞雁南归。
晓云散去山腰瘦,宿雨来时水面肥。
吾老矣,久忘机。
沙鸥相对不惊飞。
柳溪父老应怜我,荒却溪南旧钓 -
7.《初秋普明寺竹林小饮饯梅圣俞分韵得亭皋木叶》 宋·欧阳修
野水竹间清,秋山酒中绿。
送子此酣歌,淮南应落木。 -
8.《初秋普明寺竹林小饮饯梅圣俞分韵得亭皋木叶》 宋·欧阳修
劝客芙蓉杯,欲搴芙蓉叶。
垂杨碍行舟,演漾回轻楫。 -
9.《霓裳中序第一·亭皋正望极》 宋·姜夔
亭皋正望极。
乱落江莲归未得。
多病却无气力。
况纨扇渐疏,罗衣初萦。 -
10.《简项仲宗游亭皋》 宋·李曾伯
试从沙渚入荆城,十里金堤掌样平。
晓露香留红芰湿,午风清逐白苹生。
柳边系马频酤酒,沙际呼鱼旋作羹。
所欠直惟佳客耳,明朝能辍暇偕行。 -
11.《奉和幸神皋亭应制》 唐·宋之问
清跸喧黄道,乘舆降紫宸。
霜戈凝晓日,云管发阳春。
台古全疑汉,林馀半识秦。
宴酣诗布泽,节改令行仁。
昔恃山河险,今依道德淳。
多惭献嘉颂,空累属车尘。 -
12.《寄题冯掾东皋园亭》 元·揭傒斯
时雨散繁绿,绪风满平原。
兴言慕君子,退食在丘园。
出应当世务,入咏幽人言。
池流淡无声,畦蔬蔚葱芊。 -
13.《自皋亭至吴门吊二大护法》 明·汰如法师
病耳蚊过似走雷,杖行犹怯步难回。
一舠白水牵愁断,两束黄香拭泪开。
了悟世缘容直往,徘徊梦影或双来。
远公自看莲花漏,无复宗雷过讲台。 -
14.《发皋亭》 明·宗乘
晓发凌苍苔,徘徊谷中步。
松门磬已微,空翠惊相顾。
涧声杂幽禽,岩花落深树。
孤怀当何如,复此春向暮。 -
15.《迁居临皋亭》 宋·苏轼
我生天地间,一蚁寄大磨。
区区欲右行,不救风轮左。
虽云走仁义,未免违寒饿。
剑米有危炊,针毡无稳坐。 -
16.《留题兰皋亭》 宋·苏轼
雪后东风未肯和,扣门迁客夜经过。
不知旧竹生新笋,但见清伊换浊河。
无复往来乘下泽,聊同笑语说东坡。
明年我亦开三径,寂寂兼无雀可罗。 -
17.《九日登裴公亭得无灾可避自登山之句何季皋滕》 宋·戴复古
良辰乐事两相关,不可不求今日闲。
有酒能赊堪荐菊,无灾可避自登山。
心怀屈贾千年上,身在潇湘八景间。
好向樽前开笑口,人生枉自作愁颜。 -
18.《题黄州临皋亭》 宋·范成大
夏口风帆赤壁矶,雪堂酾酒竹楼棋。
系舟一日黄州下,只办登临不办诗。 -
19.《题阎郎中溧水东皋园亭》 宋·陆游
省中地禁清昼长,侍史深注熏笼香。
荣名挽公公不住,东皋归去栽花忙。
毵毵华发映朱绂,同舍半已排云翔。
正如少陵入严幕,本自不用尚书郎。 -
20.《月下步至临皋亭》 宋·陆游
芒鞋踏松阴,迨此船未发。
清游岂无伴,三友风露月。
山川郁盘纡,鸥鹭浩灭没。
当年老先生,想像散醉发。
浮生等昨梦,久已埋玉骨。
吾侪幸强健,何事拘簪笏!