-
1.《一络索·过尽遥山如画》 清·纳兰性德
过尽遥山如画。
短衣匹马。
萧萧落木不胜秋,莫回首、斜阳下。
别是柔肠萦挂。
待归才罢。
却愁拥髻向灯前,说不尽、离人话。 -
2.《虞美人·碧桃天上栽和露》 宋·秦观
碧桃天上栽和露。
不是凡花数。
乱山深处水潆回。
可惜一枝如画、为谁开。
轻寒细雨情何限。
不道春难管。
为君沉醉又何妨。
只怕酒醒时候、断人肠。 -
3.《一丛花·溪堂玩月作》 宋·陈亮
冰轮斜辗镜天长。
江练隐寒光。
危阑醉倚人如画,隔烟村、何处鸣根。
乌鹊倦栖,鱼龙惊起,星斗挂垂杨。 -
4.《赠画鱼者》 宋·白玉蟾
昔日僧繇所画鱼,三十六鳞依翠浦。
徐高画中多画鱼,鼓鳞扬鬣今为图。
古人妙画犹不朽,今人妙处古未有。
郭丹青者冠古今,天下画鱼第一手。 -
5.《蝶恋花·密州上元》 宋·苏轼
灯火钱塘三五夜,明月如霜,照见人如画。
帐底吹笙香吐麝,更无一点尘随马。
寂寞山城人老也!击鼓吹箫,却入农桑社。
火冷灯稀霜露下,昏昏雪意云垂野。 -
6.《题海慧寺画水壁》 宋·释德葵
君不见昔人十日画一水,摩挲洼窿随手起。
若非胸次吞江湖,安得波澜来笔底。
我来萧寺观奇踪,壁间隐隐腾蛟龙。
初疑乘风驭弱水,恍然坐我蓬莱宫。 -
7.《蝶恋花 密州上元》 宋·苏轼
灯火钱塘三五夜。
明月如霜,照见人如画。
帐底吹笙香吐麝。
此般风味应无价。
寂寞山城人老也。
击鼓吹箫,乍入农桑社。
火冷灯稀霜露下。
昏昏雪意云垂野。 -
8.《和山谷题李亮功家周昉画美人琴阮图》 宋·高荷
丹青有神艺,周郎独能兼。
图画绝世人,真态不可添。
却怜如画者,相与落谁手。
想像犹可言,雨重烟笼柳。 -
9.《为张藻仲题高文璧画抱琴图》 明·邾经
听鹤亭前春澹沱,宿雨犹含百花妥。
已愁三月酒船空,宣也抱琴能觅我。
为言来自青衣洞,载得官醪满书舸。
青衣仙人期远游,紫鸾将车尚虚左。 -
10.《赠杨仲开画图引》 元·王冕
杨君绰有隐者风,须长骨瘦两耳聋。
作诗作画不作意,造化不与常人同。
前年眼健腕有力,捉得老龙归雪壁。
墨雨淋漓天地黑,茅山十日飞霹雳。 -
11.《泉上人画牡丹》 宋·强至
芳树不合生深堂,座上似已闻生香。
乃知丹青逼造化,独有真假争毫芒。
枝外霏微包雨露,笔迹淋漓湿缣素。
游蜂蛱蝶频往来,今日经营知汝误。 -
12.《游长安诸寺联句·崇仁坊资圣寺·诸画联句(柏梁体)》 唐·段成式
吴生画勇矛戟攒, ——段成式
出变奇势千万端。
——张希复
苍苍鬼怪层壁宽, ——郑符 -
13.《虞美人》 唐·顾夐
晓莺啼破相思梦,帘卷金泥凤。
宿妆犹在酒初醒,翠翘慵整倚云屏,转娉婷¤
香檀细画侵桃脸,罗袂轻轻敛。 -
14.《题赵希远画蟠松玉兔图子昂赵公鉴记》 明·梦观法师
天水王孙重毫素,爱写蟠根万年树。
上有徂徕五色云,下有中山双白兔。
清阴散作秋满林,咫尺高堂起烟雾。
丹桂吹香野菊黄,玉叶金枝乱无数。 -
15.《和姜邦杰春坊续丽人行》 宋·杨万里
玉人自惜如花面,不许黄鹂鹦鹉见。
若令画史识倾城,写遍人间屏与扇。
春光嬾困扶不起,吹残玉笙也慵理。
是谁瞥见一梳云,微月影中扫穠李。 -
16.《寿栎堂前小山峰凌霄花盛开,葱蒨如画,因名》 宋·范成大
天风摇曳宝花垂,花下仙人住翠微。
一夜新枝香焙暖,旋薰金缕绿罗衣。
山容花意各翔空,题作凌霄第一峰。
门外轮蹄尘扑地,呼来借与一枝筇。 -
17.《曹使君舍夜饮归步月出城色山色如画作诗一首》 宋·毛滂
西曹满百第相闻,东阁招延气自春。
鸡肋天教辞怒臂,牛心公与慰谗唇。
酒红欲去风吹颊,山碧来迎月满身。
步入柏阴清夜急,敲门惟有鹤应人。 -
18.《题宋院人画着色苔梅》 明·刘绩
浓露洗花骨,苑空劳劳春。
绿罽叠仙帔,粉姿疑笑人。
画屏罥幽梦,夜苦香不歇。
楚竹裂凤膺,恨魄如悬玦。 -
19.《杜如篪屡督烹茶仍作诗次其韵》 宋·冯时行
老寄余生山水窟,寂无朝烟屈硉矹。
客从何方问栖隐,无人应门杖藜出。
言间遗我翠玉饼,把玩芳香袭呼吸。
便欲洗琖试水品,肠胃空枯恐称屈。 -
20.《追和周昉琴阮美人图诗》 宋·王铚
丹青有神艺,周郎独能兼。
图画绝世人,真态不可添。
却怜如画者,相与落谁手。
想象犹可言,雨重春笼柳。